İşlevleri ve konumu itibarıyla basın:
kamuoyu, siyaset ve siyasal kurumlarla iç içe olmuş; politikanın ve politik
yönelimlerin kamuoyuna aktarılmasında önemli bir aracı olmuştur. Basının
ayrılmaz bir dalı olarak değerlendirebileceğimiz mizah, hem
toplumun nabzını tutması bakımından hem de siyasal gelişmelere ayna tutması
açısından büyük bir öneme sahiptir. Haftalık
siyasi mizah gazetesi Tef, ilk defa 7 Ağustos 1954 tarihinde
yayın hayatına atılmıştır. 54 sayı çıktıktan sonra 13 Ağustos 1955’te kapanan
Tef’in ikinci yayın dönemi, ordunun cumhuriyet dönemindeki ilk siyasi
müdahalesi 27 Mayıs 1960 İhtilali sonrasına rastlamıştır. 2. dönem Tef, 22
Haziran 1960 tarihinde yeniden çıkmaya başlamıştır. 48 sayı yayınlanan Tef’in
yayın hayatı, 17 Mayıs 1961’e kadar sürmüştür.
Zengin bir yazar-çizer kadrosuna sahip;
devrin aydınları olarak adlandırılabilecek pek çok ismi (Adnan Tahir, Adnan
Veli, Aziz Nesin, Bedii Faik, Bülent Oran, Çetin Altan, Haldun Taner, Halit
Kıvanç, Melih Cevdet Anday, Orhan Boran, Rıfat Ilgaz) bir araya getiren Tef,
anılan nitelikleriyle mizah basını içinde kendine önemli bir konum edinmiştir.
27 Mayıs 1960 sonrasının önemli tanıklarından biri olan Tef ile ilgili yapılmış
çalışmaların sayısı sınırlıdır. Niteliksel tarihsel tasarım karakterini taşıyan
bu çalışmada, Tef’in 48 sayısı incelenmiştir. Ayrıca gazetenin siyasal duruşu
üzerinde yorum yapabilmek amacıyla belli başlı örnekler betimleyici analizle
irdelenmiştir. Milli Birlik Komitesi’ni takdir eden mizah gazetesinde, özellikle Başbakan Adnan Menderes ve
arkadaşlarının kâğıt üzerinde çoktan infaz edildiği görülmektedir. Yapılan
değerlendirmeler sonucunda, karikatürcülerin intikam duygusu ile
gerçekleştirdikleri sembolik infazların karikatürün sosyal ve siyasal olayları
etkileme gücünü kötüye kullandığını göstermektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 28 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 3 |