Öz
The technology, which has started to be effective in a wide frame from our daily life practices to journalism practices, has created strong effects on media organizations with its changing and developing structure. Today, media organizations are in constant need of revising and renewing themselves to keep their technological infrastructure up to date. In our era, when journalism activities are intertwined with cutting-edge technologies, the practices related to the classical news production process have been greatly altered, especially in television journalism. One of the news technologies that creates a difference in the understanding of journalism is the visual effects on television, which by nature creates a natural reality perception based on visuality on the viewers. Today, many television channels widely use effects based on visual and audio effects applications in the news, moreover, three-dimensional effects and virtual studios are used effectively in journalism. This situation, which is closely related to the usage and dimensions of the effects, can create profound changes in news reality, and the news, which has changed into a disinformative structure, can convert to ethical/moral problems. This study focuses on the ethical problems caused by the news being reconstructed/established in a different plane of reality due to the use of effect technologies in the stages of the production and publication process of the news. Television journalism, ethical and visual effects constitute the conceptual framework of the study, which aims to reveal the ethical problems created by visual effects used in television journalism. Through the examples covered in the study, the use of visual effects in television news and the ethical problems posed by them are revealed by the content analysis method. The ethical problems that the use of visual effects create in reviewed news bulletins emerge in the context of relation between news and reality, phenomenon of news and fun, the responsibility of newsman to public and reproduction of violence.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BERGER, Arthur Asa (1996). Kitle İletişiminde Çözümleme Yöntemleri. (Çev: M. Barkan, v.d.). Eskişehir: Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları, No:91.
- BİLGİN, Nuri (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi, Teknikler ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- CERECİ, Sedat (2013). "Türkiye’deki Televizyon Kanallarında Yayınlanan Haber Bültenlerinde Dilin Kullanılma Biçimi: Masalsı Anlatım." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 2.1, s.7-24.
- COŞKUN, Zeki (1995). “Gösterilen Haber”, Birikim Dergisi, 68-69, s.19-23.
- GIDDENS, Anthony (2008). Sosyoloji. (Yay. Haz.), Cemal Güzel. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
- MITCHELL, Mitch (20024). Visual Effects for Film and Television, Oxford: Focal Press.
- NURDOĞAN, Rigel (2000). İleti Tasarımında Haber, İstanbul: Der Yayınları.
- POSTMAN, Neil (2014). Televizyon: Öldüren Eğlence, Gösteri Çağında Kamusal Söylem, (Çev: Osman Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- POYRAZ, Bedriye (2002). Haber ve Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik, İstanbul: Ütopya Yayınları.
- TAŞ, O. (2010). Medya Etiğinin Tarihsel Temelleri ve Gelişimi.(Editörler), Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel. Televizyon Haberciliğinde Etik. Ankara: Fersa Matbaacılık, 3-26.
- TOKGÖZ, Oya (2013). Temel Gazetecilik, Ankara: İmge Kitabevi.
- UYGUÇ, Ünal ve GENÇ, Ali (1998). Radyo Televizyon Haberciliği, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
- UZUN, Ruhdan. (2016). İletişim Etiği, Sorunlar ve Sorumluluklar, Ankara: Dipnot Yayınları.
- YILDIRIM, Besim (2015). İçerik Çözümleme Yönteminin Tarihsel Gelişimi Uygulama Alanları ve Aşamaları” (Editör). Besim Yıldırım. İletişim Araştırmalarında Yöntemler Uygulama ve Örneklerle, İstanbul, Literatürk Yayınları, s.105-106.
- YURDİGÜL, Yusuf (2008). Medyatik Kimlikler, Konya: Tablet Kitabevi.
Öz
Günlük yaşam pratiklerimizden habercilik pratiklerine, geniş bir çerçevede etkili olmaya başlayan teknoloji, günden güne değişen ve gelişen yapısıyla medya kuruluşları üzerinde güçlü etkiler yaratmıştır. Günümüzde medya kuruluşları, teknolojik altyapılarını güncel tutma çabası içinde kendilerini sürekli gözden geçirme ve yenilenme ihtiyacı içindedir. Habercilik faaliyetlerinin üstün teknolojilerle iç içe geçtiği çağımızda klasik haber yapım sürecine ilişkin pratikler özellikle de televizyon haberciliğinde büyük oranda değişikliğe uğramıştır. Yapısı gereği izleyiciler üzerinde görselliğe dayalı doğal gerçeklik algısı yaratan televizyonda, habercilik anlayışında farklılık yaratan haber teknolojilerinden birini görsel efektler oluşturmaktadır. Günümüzde birçok televizyon kanalı, haberlerde görsel ve işitsel etkiye dayalı efekt uygulamalarına geniş yer vermekte hatta habercilikte üç boyutlu efektler ve sanal stüdyolar etkin bir biçimde kullanılmaktadır. Efektlerin kullanım biçimi ve boyutlarıyla yakından ilişkili olan bu durum, haber gerçekliğinde derin değişiklikler yaratabilmekte, gerçekliği değişen ve dezenformatif bir yapıya bürünen haber, etik/ahlaki sorunsala dönüşebilmektedir. Bu çalışma haberin yapım ve yayın sürecini içine alan aşamalarda efekt teknolojilerinin kullanımına bağlı olarak yeniden inşa edilen/kurulan haberin farklı bir gerçeklik düzlemine oturması çerçevesinde doğurduğu etik problemlere odaklanmaktadır. Televizyon haberciliğinde kullanılan görsel efektlerin yarattığı etik sorunların ortaya konulması amaçlanan çalışmanın kavramsal çerçevesini televizyon haberciliği, etik ve görsel efektler oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında ele alınan örnekler üzerinden televizyon haberlerinde görsel efektlerin kullanım biçimi ve yarattığı etik sorunlar içerik analizi yöntemi ile ortaya konulmaktadır. İncelenen haber bültenlerinde görsel efekt kullanımının yarattığı etik sorunlar haber-gerçeklik ilişkisi, haber-eğlence olgusu, habercinin kamuya karşı sorumluluğu ve şiddetin yeniden üretilmesi bağlamında ortaya çıkmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BERGER, Arthur Asa (1996). Kitle İletişiminde Çözümleme Yöntemleri. (Çev: M. Barkan, v.d.). Eskişehir: Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları, No:91.
- BİLGİN, Nuri (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi, Teknikler ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- CERECİ, Sedat (2013). "Türkiye’deki Televizyon Kanallarında Yayınlanan Haber Bültenlerinde Dilin Kullanılma Biçimi: Masalsı Anlatım." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 2.1, s.7-24.
- COŞKUN, Zeki (1995). “Gösterilen Haber”, Birikim Dergisi, 68-69, s.19-23.
- GIDDENS, Anthony (2008). Sosyoloji. (Yay. Haz.), Cemal Güzel. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
- MITCHELL, Mitch (20024). Visual Effects for Film and Television, Oxford: Focal Press.
- NURDOĞAN, Rigel (2000). İleti Tasarımında Haber, İstanbul: Der Yayınları.
- POSTMAN, Neil (2014). Televizyon: Öldüren Eğlence, Gösteri Çağında Kamusal Söylem, (Çev: Osman Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- POYRAZ, Bedriye (2002). Haber ve Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik, İstanbul: Ütopya Yayınları.
- TAŞ, O. (2010). Medya Etiğinin Tarihsel Temelleri ve Gelişimi.(Editörler), Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel. Televizyon Haberciliğinde Etik. Ankara: Fersa Matbaacılık, 3-26.
- TOKGÖZ, Oya (2013). Temel Gazetecilik, Ankara: İmge Kitabevi.
- UYGUÇ, Ünal ve GENÇ, Ali (1998). Radyo Televizyon Haberciliği, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
- UZUN, Ruhdan. (2016). İletişim Etiği, Sorunlar ve Sorumluluklar, Ankara: Dipnot Yayınları.
- YILDIRIM, Besim (2015). İçerik Çözümleme Yönteminin Tarihsel Gelişimi Uygulama Alanları ve Aşamaları” (Editör). Besim Yıldırım. İletişim Araştırmalarında Yöntemler Uygulama ve Örneklerle, İstanbul, Literatürk Yayınları, s.105-106.
- YURDİGÜL, Yusuf (2008). Medyatik Kimlikler, Konya: Tablet Kitabevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Mart 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 30 Kasım 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 1 |
