READING THE EXPERIENCE OF BLU TV IN TURKEY IN CONTEXT OF ECONOMIC AND SYMBOLIC CAPITAL

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 478 - 502, 28.03.2020

Selver Dikkol

https://doi.org/10.19145/e-gifder.671271

Cited By: 4

Öz

With the wide use of the internet in Turkey, different watching experiences began to appear in the field of television. The new generation of television concept starts the era of internet-based television platforms by loosening individuals' strong ties to analogue broadcasting. Internet television is one of these platforms, known with Netflix in the world-wide, and it is represented by Blu TV in our country. In terms of both broadcasting and viewing practices, Blu TV offers a different television experience to its viewers through both original and popular foreign productions via internet. This study aims to discuss Blu TV's economic capital enabling to broadcast in Turkey and symbolic capital generated by the channel's content. In the study, it is observed that Blu TV has obtained its economic capital and competitiveness by an important family company in Turkey and this economic capital is regenerated with subscription fees and new investments. Blu TV is able to find a ground to produce its symbolic capital, especially with its independent productions, and this capital regenerates itself with the subscribers' attitudes towards the content. However, the change in power relations in the field of television puts the functioning of symbolic capital at risk. 

Anahtar Kelimeler

Internet television, Blu TV, Economic capital, Symbolic capital, Pierre Bourdieu

TÜRKİYE’DE BLU TV DENEYİMİNİ EKONOMİK VE SEMBOLİK SERMAYE BAĞLAMINDA OKUMAK

Öz

Türkiye’de internetin yaygın biçimde kullanılmasıyla birlikte televizyonculuk alanında da farklı seyir deneyimleri görülmeye başlar. Yeni nesil izleme pratikleri, kullanıcıların analog yayıncılıkla olan güçlü bağını gevşeterek internet tabanlı yayıncılık platformlarına yönelik ilgiyi arttırmıştır. Bu platformlardan birisi olan internet televizyonu, dünyada ve Türkiye’de Netflix ile tanınmış, ülkemizde ise Blu TV kanalıyla temsil edilmeye başlamıştır. Gerek yayıncılık gerekse izleme pratiği açısından Blu TV, doğrudan internete bağlı bir mecrada hem yerli özgün hem de popüler yabancı yapımlarla izleyicilerine farklı bir televizyonculuk deneyimi yaşatmaktadır. Bu çalışma, Blu TV'nin Türkiye'de yayın hayatına başlamasına olanak sağlayan ekonomik sermayesi ile içerik üretiminden doğan sembolik sermayesini tartışmayı amaçlamaktadır. Çalışmada, Blu TV'nin ekonomik sermayesini ve rekabet gücünü önemli bir aile şirketi tarafından elde ettiği ve bu ekonomik sermayenin abonelik ücretleri ve yatırımlarla yeniden üretildiği görülmüştür. Blu TV, özellikle bağımsız yapımlarıyla sembolik sermayesini üretecek bir zemin bulabilmiş ve abonelerin içeriklere yönelik tutumları bu sermayeyi beslemiştir. Ancak, televizyon alanındaki güç ilişkilerinin değişken yapısının sembolik sermayenin işleyişini risk altında bıraktığı söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

internet televizyonculuğu, blutv, ekonomik sermaye, sembolik sermaye, Pierre Bourdieu

Kaynakça

• AKAYDIN, Ayşegül (2014). “Değişen Televizyon Platformlarının İzleyiciye Sunduğu Seçenekler”, Erciyes İletişim Dergisi “, Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, 3 (4), s. 18-24.
• AKYOL, Onur (2006). İnternet Üzerinden Televizyon Yayıncılığı ve Türkiye Uygulamaları Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• ANBARLI ÖZBAŞ, Züleyha (2019). “Dijital Televizyon Dizilerinde Hegemonik Erkeklik”, Erciyes İletişim Dergisi, 1, s. 81-104.
• ARUN, Özgür (2010). Türkiye’de Televizyon Alanının Sosyal Yapısı Ve Televizyon Alanında Kültürel Tüketim Pratikleri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya.
• AYDIN ŞAKI, Oya (2017). “Yeni Medya Yeni Televizyon: Kolektif İzlemenin Sonu Mu?”, 1. Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı, 430-437, Mayıs 2017, İstanbul.
• AYTEKİN, Çiğdem; ŞAHİN, Erkut; DÜVENCİ, Abdullah (2008). “Kişisel Televizyon: IPTV”, Akademik Bilişim, 1-6, Şubat 2008, Çanakkale.
• BAŞTAN, Serhat (2004). “Dijital Video Yayıncılığındaki Gelişmeler: Bilgisayar İle Televizyon Teknolojilerinin Birleşmesi”, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), s. 181-201.
• BOURDIEU, Pierre (1986). The Forms of Capital, (Editor), John G. Richardson. Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education, New York: Greenwood Press, p. 241-258.
• BOURDIEU, Pierre (1997). Televizyon üzerine, (Çev: Turhan Ilgaz), İstanbul: YKY.
• BOURDIEU, Pierre ve WACQUANT, Loic (2013). “Symbolic Capital And Social Classes”, Journal of Classical Sociology, 13 (2), s. 292-302.
• BOURDIEU, Pierre (2014). Eril Tahakküm, (Çev: Bediz Yılmaz), İstanbul: Bağlam
• BOURDIEU, Pierre ve WACQUANT, Loic. (2014). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar, (Çev: Nazlı Ökten), İstanbul: İletişim Yayınları.
• BOURDIEU, Pierre (2015). Ayrım: Beğeni Yargısının Toplumsal Eleştirisi (Çev: Derya Fırat ve Günce Berkkurt). Ankara: Heretik.
• CANKAYA, Özden (2003). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT 1927-200, İstanbul: YKY.
• COULDRY, Nick (2014). Media Meta-Capital: Extending The Range Of Bourdieu’s Field Theory, (Editors), David Swartz and Vera L. Zolberg, After Bourdieu, New York: Kluwer Academic Publisher, s. 165-189.
• ÇİNAR, Işıl; ÇİNAR, Muhammed. S; BİLGE, Hasan Şakir (2014). “Etkileşimli Televizyon: IPTV”. XVI. Akademik Bilişim Konferansı, 331-340, Şubat 2004, Mersin.
• DE CLERCQ, Dirk and VORONOV, Maxim (2009). “The Role of Cultural And Symbolic Capital in Entrepreneurs' Ability to Meet Expectations About Conformity And Innovation”, Journal of Small Business Management, 47 (3), p. 398-420.
• DEMİRKIRAN, Cenk (2010). “Geleneksel Televizyonun Sanal Modeli Olarak Web Tv Ve Livestream Portalında Tv Yönetimi”, Akdeniz İletişim, 14, s. 73-85.
• ELIAS, Norbert; VAN KRIEKEN, Robert; DUNNING, Eric (1997). “Towards a Theory of Social Processes: A Translation”, The British Journal of Sociology, 48 (3), s. 355–383.
• EMİRBAYER, Mustafa (1997). “Manifesto for A Relational Sociology”, American Journal of Sociology, 103 (2), s. 281–317.
• ETİL, Hüseyin ve DEMİR, Metin (2014). “Pierre Bourdieu 'nün Bilim Sosyolojisine Katkısı: “Alan Teorisi, “Habitus” Cini Ve “Refleksivite Talebi”, Cogito-Pierre Bourdieu, 76, s. 312-349.
• GÖKER, E. (2014). Ekonomik İndirgemeci mi Dediniz? (Editörler), Güney Çeğin; Emrah Göker; Alim Arlı ve Ümit Tatlıcan. Ocak ve Zanaat, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 277-302.
• HARRINGTON, Stephen; HIGHFIELD, Tim; BRUNS, Axel (2013). “More Than a Backchannel: Twitter and Television”, Participations, 10 (1), s. 405-409.
• HAVICK, John (2000). “The Impact of The Internet On A Television-Based Society”, Technology In Society, 22, s. 273–287.
• HERBERT, Daniel (2011). “From Art House to Your House: The Distribution of Quality Cinema on Home Video”, Canadian Journal of Film Studies, 20 (2), p. 2-18.
• HOOGHE, Marc; OSER, Jennifer (2015). “Internet, Television And Social Capital: The Effect Of ‘Screen Time’on Social Capital”, Information, Communication & Society, 18(10), s. 1175-1199.
• HUANG, Chiung-Yu; KU, Karl Min (2009). “Study of the basic characteristics of an interactive tv service”, The 9th International Conference on Electronic Business, 564-571, November 30 – December 4 2009, Macau.
• JENKINS, Henry (2006). Convergence Culture: Where Old And New Media Collide, New York: New York University Press.
• JENNER, Mareike (2018). Netflix and The Re-Invention of Television, Palgrave Macmillan.
• KARADUMAN, Sibel (2017). Yeni Medya Ortamında Televizyon Yayıncılığı Ve Etkileşim, (Editörler), Emrah Doğan ve Ercan Geçgin, Current Debates in Public Relation, Cultural & Media Studies, London&Istanbul: IJOPEK, s. 115-130.
• KAYA, Ali (2014). Pierre Bourdieu’nün Pratik Kuramının Kilidi: Alan Kavramı, (Editörler), Güney Çeğin; Emrah Göker; Alim Arlı ve Ümit Tatlıcan. Ocak ve Zanaat, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 397-420.
• KIRIK, Ali Murat; KARAKUŞ, Murat Kazım (2013). “Sosyal Medya ve İnternet Teknolojisi ile Yöndeşen Televizyon Yayıncılığı: Sosyal Tv. AJIT-e: Online”, Academic Journal of Information Technology, 4 (12), s. 61-73.
• KOPUZ, Semih (2018). Yayıncılıkta Yaşanan Değişim Ve Globalleşme & Netflix Örneği, (Editör), Mehmet Gökhan Genel. İletişim Çağında Dijital Kültür, Konya: Eğitim Yayınevi, s. 143-162.
• KOYUNCU, Emine (2017). “Tv Yayıncılığı Alanındaki Dijital Tv Platformları Sosyal Paylaşım Ağlarını Neden Kullanırlar?”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (1), s. 315-335.
• LEBARON, Frederic (2014). The Symbolic Basis of Economic Life, (Eds.), Asimina Christoforou and Michael Laine. Re-Thinking Economics: Exploraing the Works of Pierre Bourdieu, Oxon & New York: Routledge, p. 35-44.
• LIVINGSTONE, Sonia (2004). “The Challenge of Changing Audiences: or, What İs The Audience Researcher to Do in The Age of The Internet?”, European Journal of Communication, 19 (1), s. 75-86.
• LOTZ, Amanda D; LOBATO, Ramon; THOMAS, Julian (2018). “Internet-Distributed Television Research: A Provocation”, Media Industries, 5 (2), s. 35-47.
• MOE, Hallvard; POELL, Thomas ve VAN DIJCK, Jose (2016). “Rearticulating Audience Engagement: Social Media and Television”, Television & New Media, 17 (2), s. 99-107.
• MOORE, Rob (2014). Capital. (Editor) Michael Grenfell. Pierre Bourdieu: Key Concepts, London: Routledge, p. 98-113.
• NOAM, Eli; GROEBEL, Joe; GERBARG, Darcy (2003). Internet Television. New York: Routledge.
• NOLL, A. Michael (2004). Internet Television: Definition and Prospects, (Eds.) Eli M. Noam, Jo Groebel and Darcy Gerbarg. Internet Television, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum, p. 31-38.
• OWEN, Bruce. M. (2009). The Internet Challenge To Television. Cambridge: Harvard University Press.
• ÖZTEKİN, Hülya (2007). “Neo-Liberal Toplumlarda Düzenleyici Devlet Anlayışı Ve Görsel-İşitsel İletişim Alanında Bağımsız Düzenleyici Üst Kurullar: RTÜK Örneği”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 5(1), s. 52-65.
• PAOLUCCI, Gabriella (2014). The State and Economics: A Bourdieusian Critique, (Eds.), Asimina Christoforou and Michael Laine. Re-Thinking Economics: Exploraing the works of Pierre Bourdieu, Oxon & New York: Routledge, p. 19-34.
• PAPATHANASSOPOULOS, Stylianos; COEN, Sharon; CURRAN, James; AALBERG, Toril; ROWE, David; JONES, Paul; ROJAS, Hernando; TIFFEN, Rod (2013). “Online Threat, But Television Is Still Dominant: A Comparative Study Of 11 Nations’ news consumption”, Journalism Practice, 7 (6), s. 690-704.
• ROSS, Sharon Marie (2011). Beyond The Box: Television And The Internet, Oxford: Blackwell Publishing.
• RUSSELL, Cristel Antonia; PUTO, Christopher P. (1999). “Rethinking Television Audience Measures: An Exploration into the Construct of Audience Connectedness”, Marketing Letters, 10 (4), s. 393-407.
• SCHATZKI, Theodore (2019). Social Change in A Material World, Oxon: Routledge.
• SEITER, Ellen (2003). Television and the Internet, (Eds.), Joseph Turow and Andrea.L. Kavanaugh. The Wired Homestead, Cambridge: The MIT Press, p. 93-116.
• SERİM, Ömer (2007). Türk Televizyon Tarihi, İstanbul: Epsilon.
• THOMPSON, Robert J. (1996). From Hill Street Blues to ER: Television’s Second Golden Age, New York: Continuum.
• THOMSON, P. (2014). Field, (Editor) Michael Grenfell. Pierre Bourdieu: Key Concepts, London: Routledge, p. 65-82.
• WEBSTER, James G; Lin, Shu Fang (2002). “The Internet Audience: Web Use as Mass Behavior”, Journal of Broadcasting & Electronic Media, 46 (1), s. 1-12.
• XIAO, Yang; DU, Xiaojiang; ZHANG, Jingyuan; HU, Fei; GUIZANI, Sghaier (2007). “Internet Protocol Television (IPTV): The Killer Application For The Next-Generation Internet”, IEEE Communications Magazine, November, s.126-134.
• YAMAN, Hasan (2017). “Sayısal Yayıncılığın Sağladığı Olanaklar; Etkileşimli Televizyon Ve Iptv Uygulamaları”, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (3), s. 243-256.
• ZWEERINK, Amanda; GATSON, Sarah N. (2004). Interpersonal Culture On The Internet: Television, The Internet, And The Making Of A Community. Edwin Mellen Press.