YÖNETİŞİM SÜRECİNDE KURUMSAL İLETİŞİMİN ROLÜ VE ÖNEMİ

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 4, 0 - , 31.07.2014

Burcu Öksüz

https://doi.org/10.19145/guifd.51412

Cited By: 2

Öz

ÖZET

Günümüzde kurumların kendilerini toplumdan soyutlamaları ve paydaşların seslerine kayıtsız kalmaları mümkün değildir. Teknolojide yaşanan gelişmelerle çok hızlı bir şekilde bilgi edinebilen paydaşlar, kurumların davranışlarını daha fazla sorgulamakta ve beklentilerinin karşılanmasını talep etmektedirler. Bu doğrultuda eşitlik, şeffaflık, sorumluluk gibi ilkelere dayanan bir anlayış olarak kurumsal yönetişim, gittikçe daha fazla önem kazanmaktadır. Kurumsal yönetişim anlayışının kurumun tümünde benimsenmesi ve yönetişim ilkelerinin kurumsal değerler haline gelmesi, etkili iletişim çalışmalarına bağlı olarak gerçekleşir. Bu anlamda, kurumun farklı paydaşlarına yönelik olarak, değişik amaçlarla gerçekleştirdiği kurumsal iletişim çalışmalarının yönetişim sürecinde oldukça önemli bir rol üstlendiği açıktır. Yönetişim anlayışı için kilit bir öneme sahip olan paydaş kavramı, kurumsal iletişimin de temel dayanaklarından birini oluşturur. Kurumsal iletişim çerçevesinde paydaşlarla kurulan iyi ilişkiler, iyi yönetişimin oluşturulmasını sağlar. Kurumsal yönetişim, kurumların paydaşlarıyla olan ilişkilerini şekillendirir. Yönetişim süreci etkili bir şekilde gerçekleştirildiğinde, kurumların tüm paydaşları göz önünde bulundurulur ve çıkarları korunur. Böylece kurumlar, paydaş desteğini kazanır ve olumlu değerlendirmelere sahip olurlar. Kurumsal iletişim, farklı paydaşları hedefleyen entegre yapısıyla, yönetişimin ihtiyaç duyduğu çok yönlü iletişim akışına olanak sağlar. Bu çalışmada, kurumsal iletişimin yönetişim sürecindeki rolü ve önemi irdelenmiştir. Yapılan teorik tartışmaya dayanarak, kurumsal iletişimin yönetişim sürecinin başarısında kilit bir rol üstlendiğini söylemek mümkündür.

Anahtar Kelimeler: Yönetişim, Kurumsal Yönetişim, Kurumsal İletişim

 

THE IMPORTANCE AND ROLE OF CORPORATE COMMUNICATION IN

GOVERNANCE PROCESS

ABSTRACT

Today, it is not possible for corporations to detach themselves from society and to be indifferent to the voices of stakeholders. Stakeholders who can get information quickly with the development in technology question the behaviors of organizations and demand their expectations to be met. In this respect, corporate governance based on the principles such as equality, transparency, accountability is gaining more and more importance. The adoption of corporate governance approach in the whole corporation and corporate governance principles becoming corporate values occur depending on the effective work of communication. In this sense, it is clear that corporate communication works for different stakeholders for different purposes play an important role in the governance process. The concept of stakeholder which has a key importance for the understanding of governance also constitutes one of the basic foundations of corporate communication. Good relations established in the framework of corporate communication with stakeholders ensure the creation of good governance. Corporate governance shapes the corporations’ relations with their stakeholders. When the process of governance is performed effectively, all the stakeholders of corporations are taken into consideration and their interests are protected. Thus, corporations gain the support of stakeholders and have the positive evaluation. Corporate communication targeting different stakeholders with its integrated structure provide an opportunity for the flow of multidirectional communication that is needed for the governance. In this study, the role and significance of corporate communication in governance process would be studied. Based on the theoretical discussion, it is possible to state that corporate communication have a crucial role in success of governance.

Keywords: Governance, Corporate Governance, Corporate Communication

Anahtar Kelimeler

Yönetişim, Kurumsal Yönetişim, Kurumsal İletişim

Kaynakça

• AGUILERA, Ruth V. (2005) “Corporate Governance and Director Accountability: An Institutional Comparative Perspective” British Journal of Management. Vol: 16, Page: 39–53.
• AIVAZIAN, Varouj A., GE, Ying ve QIU, Jiaping (2005) “Corporate Governance and Manager Turnover: An Unusual Social Experiment” Journal of Banking & Finance. Vol: 29(6), Page: 1459–1481.
• AKTAN, C. Can (2002). “İyi Yönetişim Kavramı”, http://www.canaktan.org/politika/ yonetisim/tanim.htm, Erişim Tarihi: 12.07.2012.
• ANAND, Sanjay (2008). Essentials of Corporate Governance (1th Edition). New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• ARGENTI, Paul A. ve FORMAN, Janis (2002). The Power of Corporate Communication (1th Edition). New York: McGraw–Hill.
• BARAZ, Barış (2007). “Kurumsal Yönetişim Çerçevesinde Şeffaflık Anlayışı”, İktisat İşletme ve Finans, Cilt: 22 No: 259, 85– 98.
• BİLBİL, Emel Karayel (2008). “Kurumsal İletişim Aracı Olarak Web Sayfalarının Kamu ve Özel Sektör Kuruluşlarında Karşılaştırmalı Analizi”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 32, 67–79.
• CHIANG, Min–Hsien ve LIN, Jia–Hui (2007). “The Relationship between Corporate Governance and Firm Productivity: Evidence from Taiwan’s Manufacturing Firms” Corporate Governance. Vol:15 (5), Page: 768–779.
• CHRISTENSEN, Lars Thøger, MORSING, Mette ve CHENEY, George (2008). Corporate Communications Convention, Complexity, and Critique (1th Edition). London: Sage.
• CLARKE, Thomas (2004). Theories of Corporate Governance (1th Edition). New York: Routledge.
• COLLEY, John L., DOYLE, Jacqueline L., LOGAN, G. W. ve STETTINIUS, W. (2003). Corporate Governance (1th Edition). New York: Mcgraw Hill.
• CORNELISSEN, Joep, VAN BEKKUM, Tibor ve VAN RULER, Betteke (2006) “Corporate Communications: A Practice–Based Theoretical Conceptualization” Corporate Reputation Review. Vol: 9(2), Page: 114–133.
• CROFT, Susan ve DALTON, John (2003). Managing Corporate Reputation: The New Currency (1th Edition). London: Thorogood.
• CULLEN, Scott (2003). “Sales Management Salary Survey”, http://www.faxcareers.com/ sales– salary–survey–2003salessalary survey.pdf, Erişim Tarihi: 17.11.2006.
• DAVIES, Adrian (2006). Best Practice in Corporate Governance Building Reputation and Sustainable Success (1th Edition). Burlington: Gower Publishing.
• DEMB, Ada ve NEUBAUER, Friedrich F. (1992). The Corporate Board: Confronting The Paradoxes (1th Edition). New York: Oxford University Press.
• ENRIONE, Alfredo, MAZZA, Carmelo ve ZERBONI, Fernando (2006) “Institutionalizing Codes of Governance” American Behavioral Scientist. Vol: 49, Page: 961– 973.
• EPPS, Ruth W. ve CEREOLA, Sandra J. (2008) “Do Institutional Shareholder Services (ISS) Corporate Governance Ratings Reflect A Company’s Operating Performance?” Critical Perspectives on Accounting. Vol: 19(8), Page: 1135–1148.
• European Commission (2001). European governance – A white paper, http://eur–lex.europa.eu/search.html?type=expert&qid= 1406569730581, Erişim Tarihi: 17.10.2009.
• FOMBRUN, Charles J. ve VAN RIEL, Cees B. M. (2003). Fame and Fortune How Successful Companies Build Winning Reputations (1th Edition). New Jersey: Prentice Hall.
• GOODMAN, Michael B. (1994). Corporate Communications for Executives. New York: State University of New York Press.
• GÜRGEN, Haluk (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi, İstanbul: Der Yayınları.
• HARRIS, Thomas E. ve NELSON, Mark D. (2008). Applied Organizational Communication: Theory and Practice in A Global Environment (3rd Edition). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
• HERMANN, Steffen P. (2008). Stakeholder Based Measuring and Management of CSR and Its Impact on Corporate Reputation, (Editörler), Margit Huber ve Susanne O’Gorman. From Customer Retention to a Holistic Stakeholder Management System, Berlin: Springer–Verlag, s. 51–61.
• HO, Chi–Kun (2005) “Corporate Governance and Corporate Competitiveness: An International Analysis” Corporate Governance. Vol:13(2), Page: 211–253.
• HUSSAIN, Saleh H. ve MALIN, Chris (2002) “Corporate Governance in Bahrain” Corporate Governance: An International Review. Vol: 10(3), Page: 197–210.
• JIANG, Yabing, RAGHUPATHI, Viju ve RAGHUPATHI, Wullianallur (2009) “Content and Design of Corporate Governance Web Sites” Information Systems Management. Vol: 26(1), Page: 13–27.
• KAYALAR, Murat ve ÖZMUTAF, Nezih Metin (2007) “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Yönetişim Bağlamında Etkileşim”, Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, Cilt 12 No: 2, 107–119.
• KONZELMANN, Suzanne, CONWAY, Neil, TRENBERTH, Linda ve WILKINSON, Frank (2006). “Corporate Governance and Human Resource Management” British Journal of Industrial Relations. Vol: 44(3), 541– 567.
• KPMG (2008). Reviewing Your Governance Standards to Enhance Reputation and Performance, www.kpmg.com, Erişim Tarihi: 12.02.2009.
• LICHT, Amir N., GOLDSCHMIDT, Chanan ve SCHWARTZ, Shalom H. (2005) “Culture, Law, and Corporate Governance” International Review of Law and Economics. Vol: 25, Page: 229–255.
• LIPMAN, Frederick D. ve LIPMAN, L. Keith (2006). Corporate Governance Best Practices Strategies for Public, Private, and Not– For– Profit Organizations (1th Edition). New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• LJUBOJEVIC, Cedomir ve LJUBOJEVIC, Gordana (2008) “Building Corporate Reputation Through Corporate Governance” Management. Vol: 3(3), Page: 221–233.
• LUO, Yadong (2005) “How Does Globalization Affect Corporate Governance And Accountability? A Perspective From Mnes” Journal of International Management. Vol: 11(1), Page: 19– 41.
• MALLIN, Christine A. (2007). Corporate Governance (2nd Edition). New York: Oxford University Press.
• MARKWICK, Nigel ve FILL, Chris (1997) “Towards A Framework for Managing Corporate Identity” European Journal of Marketing. Vol: 31(5/6), Page: 396–404.
• MONKS, Robert A.G. ve MINOW, Nell. (2004). Corporate Governance (3rd Edition). Blackwell Publising.
• OKAY, Ayla (2005). Kurum Kimliği, İstanbul: Mediacat Kitapları.
• OKÇU, Murat (2011). Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram: Yönetişim, Ankara Sanayi Odası Yayını.
• ÖZER, M. Akif (2006).Yönetişim Üzerine Notlar. Sayıştay Dergisi, No: 63, 59–89.
• PALABIYIK, Hamit (2004). “Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıklamalar.” Amme İdaresi Dergisi, TODAİE, Cilt: 37 No:1, 63–85.
• RHODES, R. A. W. (1996) “The New Governance: Governing without Government” Political Studies. Vol: 44(4), Page: 652–667.
• SERMAYE PİYASASI KURULU (2003). Kurumsal Yönetim İlkeleri, Ankara.
• SPANOS, Loukas J. (2005) “Corporate Governance in Greece: Developments and Policy Implications” Corporate Governance: An International Review. Vol: 5(10), Page: 15–30.
• STOKER, Gerry (1998) “Governance As Theory: Five Propositions” International Social Science Journal. Vol: 50, Page: 17–28.
• TOKSÖZ, Fikret (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, İstanbul: Tesev Yayınları.
• TOSUN, Nurhan Babür (2003). “Kurumsal İletişim Sürecinde Reklamın ve İmaj Yönetiminin Bütünleşik Konumu”, Marmara Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 18 No: 1, 173–191.
• VAN RIEL, Cees B.M. ve Fombrun, Charles J. (2007). Essentials of Corporate Communication (1th Edition). New York: Routledge.
• VISHWANATH, Tara ve KAUFMANN, Daniel (1999). “Towards Transparency in Finance and Governance”, http://papers.ssrn.com, Erişim Tarihi: 17.09.2010.
• WIELAND, Josef (2005) “Corporate Governance, Values Management, And Standards: A European Perspective” Business Society. Vol: 44(1), Page: 74– 93.
• WOOD, Emma (2006). Corporate Communication, (Editörler), Ralph Tench ve Liz Yeomans. Exploring Public Relations, Essex: Pearson Education Prentice Hall, s. 538–557.
• WORKING GROUP RAPORU (1998). Report of the Working Group on Transparency and Accountability.
• WORLD BANK (1989). Sahra Altı Afrika: Krizden Sürdürülebilir Büyümeye (Sub–Saharan Africa: From Crisis to Sustainable Growth), Washington, U.S.A.
• YÜKSEL, Mehmet (2000). Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine, Ankara Barosu Dergisi, No: 3, 145–160.