Yıl:2014.Cilt:2.Sayı:4.

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 4, 0 - , 02.11.2014

E-gifder Tam Metin

Öz

Yıl:2014.Cilt:2.Sayı:4.Tam.Metin

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• ALTAN, H. Zeynep (2008). “Bir Sürgünlük Biçimi: Metropol Yaşamı”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 34, s. 5-21.
• BÜKER, Seçil; Topçu, Gürhan (2008). Tarih/Kuram/Eleştiri, Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kırkıncı Yıl Kitaplığı No:10.
• ESKİN, Mehmet (2001). “Ergenlikte Yalnızlık, Baş Etme Yöntemleri ve Yalnızlığın İntihar Davranışı ile İlişkisi” , Klinik Psikiyatri Dergisi, 4, 5-11.
• FORDHAM, F. (2001). “Jung Psikolojisinin Ana Hatları”, İstanbul: Say Yayıncılık.
• HOCKLEY, Luke (2004). Film Çözümlemesinde Jungcu Yaklaşım, İstanbul: Es Yayınları.
• KILINÇ, Hicran; SEVİM, Seher (2005). “Ergenlerde Yalnızlık ve Bilişsel Çarpıtmalar”Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt: 38, Sayı: 2, s. 67-89.
• KOESTENBAUM, Peter (1998). Varoluşçu Cinsellik, (Çev: Nur Yener), İstanbul: Okyanus Yayıncılık.
• LLOYD, Genevieve (1993). Erkek Akıl, (Çev: Muttalip Özcan), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• MARAR, Ziyad (2004). Mutluluk Paradoksu – Özgürlük ve Onaylanma, İstanbul: Kitap Yayınevi.
• MAY, Rollo (2013). Kendini Arayan İnsan, (Çev: Kerem Işık), İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
• ÖZDEN, Zafer (2000). Film Eleştirisi, İstanbul: Afa Yayıncılık.
• PARKER, Ian; SPEARS, Russel (2001). “Psikoloji ve Toplum”, Ankara: Rastlantı Yayınları.
• PÜSKÜLLÜOĞLU, Ali (2005). Türkçe Sözlük, Ankara: TDK Yayınları.
• VASSAF, Gündüz (1999). Cehenneme Övgü – Gündelik Hayatta Totalitarizm, İstanbul: İletişim Yayınları.
• ARNHEIM, Rudolf (2010). Sanat Olarak Sinema (Çev:Rabia Ünal Tamdoğan), Adıyaman: Hil Yay.
• BAKER, Ulus (2011). “Neden Godard”.
• http://pangorselkultur.wordpress.com
• /2011/03/07/neden-godard-ulus-baker/. Erişim Tarihi:16.07.2014
• BAZİN, Andre (2011). Sinema Nedir (Çev:İbrahim Şener) İstanbul: Doruk Yay.
• BİRYILDIZ, Esra (2012). Sinemada Akımlar, İstanbul: Beta Yay.
• BERMAN, Marshall (2013). Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor (Çev: Bülent Peker, Ümit Altuğ) İstanbul: İletişim Yay.
• CALINESCU, Mattei (2010). Modernliğin Beş Yüzü (Çev: Sabri Gürses), İstanbul: Küre Yay.
• CEVİZCİ, Ahmet (2000). Aydınlanma Felsefesi Tarihi, Bursa: Asa Kitabevi. ERDOĞAN, Nezih. “Türk Sinemasının Öznesi Yok”, http://www.anlayis.net/makaleGoster.aspx?makaleid=2160/25.02.2014. Erişim Tarihi:12.03.2014
• ERDOĞAN, Şenol (2011). Sinema Manifestoları, İstanbul: Altıkırkbeş Basın Yay.
• GODARD, Derleme, (2008). Godard Godard‟ı Anlatıyor (Çev: Aykut Derman), İstanbul: Metis Yay.
• HABERMAS, Jurgen ZEKA, Necmi (1994). Jameson, Lyotard, Habermas Postmodernizm, İstanbul: Kıyı Yay.
• HARVEY, David (2003). Postmodernliğin Durumu, İstanbul: Metis Yay.
• JEAN Collet, MICHEL Delahaye (1962). İlk Dört Film, Godard Godard‟ı Anlatıyor(2008). (Çev: Aykut Derman), İstanbul: Metis Yay., s:46-76.
• KOLKER, Robert Phillip (2010). Değişen Bakış- Çağdaş Uluslar arası Sinema (Çev:Ertan Yılmaz), Ankara: De Ki Yay.
• KOVACS, Andres Balin (2010). Modernizmi Seyretmek (Çev: Ertan Yılmaz) Ankara: Deki Yay.
• MACBEAN, James Roy (2006) . Sinema ve Devrim (Çev: Ertan Yılmaz), , İstanbul: Kabalcı Yay.
• MAKAL, Oğuz (1996). Fransız Sineması, Ankara: Kitle Yay.
• MONACO, James (2011). Bir Film Nasıl Okunur (Çev: Ertan Yılmaz) İstanbul: Oğlak Yay.
• PETRIC, Vlada (2000). Dziga Vertov: Sinemada Konstrüktivizm (Çev:Güzin Yamaner), Ankara: Öteki Ajans
• PEZZELA, Mario (2006). Sinemada Estetik (Çev: ), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• SÜTÇÜ, Özcan Yılmaz (2005). Gılles Deleuze‟de İmge Hareketi Olarak Sinemanın Felsefesi, İstanbul: Es Yay.
• VERTOV, Dziga (1968). “Sinema Gözcülerinin Devrimi”, Türk Dili Aylık Edebiyat Dergisi Sinema Özel Sayısı, Ocak Sayı 196, 295.
• WİEGAND, Chris (2011).Fransız Yeni Dalga Sineması (Çev:Serdar Güneri) , İstanbul: Kalkedon Yay.
• YUTKEVIC, Sergey Yesipoviç (1993). Devrimin Delikanlı Sanatçıları, (Derleyen),Luda Jean Schitzer ve Marcel Martin. Devrim Sineması (Çev:Osman Akınhay) İstanbul: Öteki Ajans. An Institutional Comparative Perspective” British Journal of Management. Vol: 16, Page: 39–53.
• AIVAZIAN, Varouj A., GE, Ying ve QIU, Jiaping (2005) “Corporate Governance and Manager Turnover: An Unusual Social Experiment” Journal of Banking & Finance. Vol: 29(6), Page: 1459–1481. AKTAN, C. Can (2002). “İyi Yönetişim Kavramı”, http://www.canaktan.org/politika/
• yonetisim/tanim.htm, Erişim Tarihi: 12.07.2012.
• ANAND, Sanjay (2008). Essentials of Corporate Governance (1th Edition). New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• ARGENTI, Paul A. ve FORMAN, Janis (2002). The Power of Corporate Communication (1th Edition). New York: McGraw–Hill.
• BARAZ, Barış (2007). “Kurumsal Yönetişim Çerçevesinde Şeffaflık Anlayışı”, İktisat İşletme ve Finans, Cilt: 22 No: 259, 85– 98.
• BİLBİL, Emel Karayel (2008). “Kurumsal İletişim Aracı Olarak Web Sayfalarının Kamu ve Özel Sektör Kuruluşlarında Karşılaştırmalı Analizi”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 32, 67–79.
• CHIANG, Min–Hsien ve LIN, Jia–Hui (2007). “The Relationship between Corporate Governance and Firm Productivity: Evidence from Taiwan‟s Manufacturing Firms” Corporate Governance. Vol:15 (5), Page: 768–779.
• CHRISTENSEN, Lars Thİger, MORSING, Mette ve CHENEY, George (2008). Corporate Communications Convention, Complexity, and Critique (1th Edition). London: Sage.
• CLARKE, Thomas (2004). Theories of Corporate Governance (1th Edition). New York: Routledge.
• COLLEY, John L., DOYLE, Jacqueline L., LOGAN, G. W. ve STETTINIUS, W. (2003). Corporate Governance (1th Edition). New York: Mcgraw Hill.
• CORNELISSEN, Joep, VAN BEKKUM, Tibor ve VAN RULER, Betteke (2006) “Corporate Communications: A
• Practice–Based Theoretical
• Conceptualization” Corporate Reputation Review. Vol: 9(2), Page: 114–133.
• CROFT, Susan ve DALTON, John (2003). Managing Corporate Reputation: The New Currency (1th Edition). London: Thorogood. CULLEN, Scott (2003). “Sales Management Salary Survey”, http://www.faxcareers.com/ sales– salary–survey–2003salessalary survey.pdf, Erişim Tarihi: 17.11.2006.
• DAVIES, Adrian (2006). Best Practice in Corporate Governance Building Reputation and Sustainable Success (1th Edition). Burlington: Gower Publishing.
• DEMB, Ada ve NEUBAUER, Friedrich F. (1992). The Corporate Board: Confronting The Paradoxes (1th Edition). New York: Oxford University Press.
• ENRIONE, Alfredo, MAZZA, Carmelo ve ZERBONI, Fernando (2006) “Institutionalizing Codes of Governance” American Behavioral Scientist. Vol: 49, Page: 961– 973.
• EPPS, Ruth W. ve CEREOLA, Sandra J. (2008) “Do Institutional Shareholder Services (ISS) Corporate Governance Ratings Reflect A Company‟s Operating Performance?” Critical Perspectives on Accounting. Vol: 19(8), Page: 1135–1148.
• European Commission (2001). European governance – A white paper, http://eur– lex.europa.eu/search.html?type=expert&qid= 1406569730581, Erişim Tarihi: 17.10.2009.
• FOMBRUN, Charles J. ve VAN RIEL, Cees B. M. (2003). Fame and Fortune How Successful Companies Build Winning Reputations (1th Edition). New Jersey: Prentice Hall.
• GOODMAN, Michael B. (1994). Corporate Communications for Executives. New York: State University of New York Press.
• GÜRGEN, Haluk (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi, İstanbul: Der Yayınları.
• HARRIS, Thomas E. ve NELSON, Mark D. (2008). Applied Organizational Communication: Theory and Practice in A Global Environment (3rd Edition). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
• HERMANN, Steffen P. (2008). Stakeholder Based Measuring and Management of CSR and Its Impact on Corporate Reputation, (Editörler), Margit Huber ve Susanne O‟Gorman. From Customer Retention to a Holistic Stakeholder Management System, Berlin: Springer–Verlag, s. 51–61.
• HO, Chi–Kun (2005) “Corporate Governance and Corporate Competitiveness: An International Analysis” Corporate Governance. Vol:13(2), Page: 211–253.
• HUSSAIN, Saleh H. ve MALIN, Chris (2002) “Corporate Governance in Bahrain” Corporate Governance: An International Review. Vol: 10(3), Page: 197–210.
• JIANG, Yabing, RAGHUPATHI, Viju ve RAGHUPATHI, Wullianallur (2009) “Content and Design of Corporate Governance Web Sites” Information Systems Management. Vol: 26(1), Page: 13–27.
• KAYALAR, Murat ve ÖZMUTAF, Nezih Metin (2007) “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Yönetişim Bağlamında Etkileşim”, Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, Cilt 12 No: 2, 107–119. KONZELMANN, Suzanne, CONWAY, Neil, TRENBERTH, Linda ve WILKINSON, Frank (2006). “Corporate Governance and Human Resource Management” British Journal of Industrial Relations. Vol: 44(3), 541– 567.
• KPMG (2008). Reviewing Your Governance Standards to Enhance Reputation and Performance, www.kpmg.com, Erişim Tarihi: 12.02.2009.
• LICHT, Amir N., GOLDSCHMIDT, Chanan ve SCHWARTZ, Shalom H. (2005) “Culture, Law, and Corporate Governance” International Review of Law and Economics. Vol: 25, Page: 229–255.
• LIPMAN, Frederick D. ve LIPMAN, L. Keith (2006). Corporate Governance Best Practices Strategies for Public, Private, and Not– For– Profit Organizations (1th Edition). New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• LJUBOJEVIC, Cedomir ve LJUBOJEVIC, Gordana (2008) “Building Corporate Reputation Through Corporate Governance” Management. Vol: 3(3), Page: 221–233.
• LUO, Yadong (2005) “How Does Globalization Affect Corporate Governance And Accountability? A Perspective From Mnes” Journal of International Management. Vol: 11(1), Page: 19– 41.
• MALLIN, Christine A. (2007). Corporate Governance (2nd Edition). New York: Oxford University Press.
• MARKWICK, Nigel ve FILL, Chris (1997) “Towards A Framework for Managing Corporate Identity” European Journal of Marketing. Vol: 31(5/6), Page: 396–404.
• MONKS, Robert A.G. ve MINOW, Nell. (2004). Corporate Governance (3rd Edition). Blackwell Publising.
• OKAY, Ayla (2005). Kurum Kimliği, İstanbul: Mediacat Kitapları.
• OKÇU, Murat (2011). Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram: Yönetişim, Ankara Sanayi Odası Yayını.
• ÖZER, M. Akif (2006).Yönetişim Üzerine Notlar. Sayıştay Dergisi, No: 63, 59–89.
• PALABIYIK, Hamit (2004). “Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıklamalar.” Amme İdaresi Dergisi, TODAİE, Cilt: 37 No:1, 63–85.
• RHODES, R. A. W. (1996) “The New Governance: Governing without Government” Political Studies. Vol: 44(4), Page: 652–667.
• SERMAYE PİYASASI KURULU (2003). Kurumsal Yönetim İlkeleri, Ankara.
• SPANOS, Loukas J. (2005) “Corporate Governance in Greece: Developments and Policy Implications” Corporate Governance: An International Review. Vol: 5(10), Page: 15–30.
• STOKER, Gerry (1998) “Governance As Theory: Five Propositions” International Social Science Journal. Vol: 50, Page: 17–28.
• TOKSÖZ, Fikret (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, İstanbul: Tesev Yayınları.
• TOSUN, Nurhan Babür (2003). “Kurumsal İletişim Sürecinde Reklamın ve İmaj Yönetiminin Bütünleşik Konumu”, Marmara Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 18 No: 1, 173–191.
• VAN RIEL, Cees B.M. ve Fombrun, Charles J. (2007). Essentials of Corporate Communication (1th Edition). New York: Routledge.
• VISHWANATH, Tara ve KAUFMANN, Daniel (1999). “Towards Transparency in Finance and Governance”, http://papers.ssrn.com, Erişim Tarihi: 17.09.2010.
• WIELAND, Josef (2005) “Corporate Governance, Values Management, And Standards: A European Perspective” Business Society. Vol: 44(1), Page: 74– 93.
• WOOD, Emma (2006). Corporate Communication, (Editörler), Ralph Tench ve Liz Yeomans. Exploring Public Relations, Essex: Pearson Education Prentice Hall, s. 538–557.
• WORKING GROUP RAPORU (1998). Report of the Working Group on Transparency and Accountability.
• WORLD BANK (1989). Sahra Altı Afrika: Krizden Sürdürülebilir Büyümeye (Sub– Saharan Africa: From Crisis to Sustainable Growth), Washington, U.S.A.
• YÜKSEL, Mehmet (2000). Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine, Ankara Barosu Dergisi, No: 3, 145–160.
• SİYASİ PARTİLERİN SİYASAL İLETİŞİM ARACI OLARAK WEB SAYFALARINI KULLANIMI1 Zühal FİDAN Nuri Paşa ÖZER
• AKAR Hüsamettin; BALCI Şükrü (2010). “Siyasal Bilgilenmede İletişim Araç ve Yöntemlerinin Önem Düzeyi: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Konya Araştırması”, e-Journal of World Sciences Academy (NWSA), Volume: 5, Number: 2, Article Number: 4C0040.
• AKTAŞ, Hasret (2004). Partilerin Seçim Kampanyaları Örneğinde Siyasal İletişim. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
• ALEMDAR, Mine Yeniçeri; KÖKER Nahit Erdem (2011). “Siyasi Partilerin 2007- 2011 Türkiye Genel Seçimlerinde Web Sitesi Kullanımı ve Karşılaştırmalı Analizi”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:2011, Sayı:31, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• ATABEK, Ümit (2003). “Yeni İletişim Teknolojileri ve Yerel Medya İçin Olanaklar”, Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya, (Der) S. Alankuş, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
• AZİZ, Aysel (2011). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• BOSTANCI, M. Naci (2011). Siyaset ve Medya Alacakaranlığın İki Atlısı. İstanbul: Özgür Yayınları.
• DAMLAPINAR, Zülfikar (2007). Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretmen El Kitabı, Ankara: RTÜK Araştırma Geliştirme Daire Başkanlığı.
• DEVRAN, Yusuf (2011). Seçim Kampanyalarında Geleneksel Medya, İnternet ve Sosyal Medyanın Kullanımı, İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
• DİLLİ, Şirin (2013). "Çoklu Medyada Hikaye Aktarımı ve Medyalararası Hikaye Anlatıcılığı: İletişim Sürecindeki Değişiklikleri İncelemek İçin İki Yeni Kavram" .(Editörler), Can Bilgili ve Gülüm Şener. Sosyal Medya ve Ağ Toplumu- I: Kitle İletişiminde Yaşanan Değişimler İçinde s.113-130. İstanbul: Grafik Tasarım Yayıncılık.3-389.
• GÖKSEL, Ahmet Bülend; BİTİRİM, Selin (2007). “Ak Parti ve Chp‟nin Seçim Bildirgelerinin İnternet Ortamında Temsili: Sanal Propaganda”, Medya ve Siyaset Uluslararası Sempozyumu, Cilt 1, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi, 15-17 Kasım, İzmir, s. 353-363.
• KALENDER, Ahmet (2000). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
• KARAÇOR, Süleyman (2009). “Yeni İletişim Teknolojiler, Siyasal Katılım, Demokrasi”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Yıl:2009, Cilt:16, Sayı:2, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F., Manisa.
• KENTEL, Ferhat (1991). “Demokrasi Kamuoyu ve Siyasal İletişime Dair”, Birikim Dergisi, 30, 39-44.
• MUTLU, Erol (1994). İletişim Sözlüğü, Ankara: Ark Yayınları.
• ODABAŞI, Yavuz; OYMAN, Mine (2002). Pazarlama İletişimi Yönetimi, İstanbul: MediaCat Yayınları.
• SAYIMER, İdil (2008). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler, İstanbul: Beta Yayınevi.
• SEVERİN, Werner J. ; TANKARD, James W. (1994). Kitle İletişim Kuramları Kökenleri, Yöntem ve Kitle İletişim Araçlarında Kullanımları. (Çev: Ali Atıf Bir ve Serdar Sever), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• VURAL, Z. Beril Akıncı; BAT, Mikail (2009). “Siyasal Seçim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojileri ve Blog Kullanımı: 2008 Amerika Başkanlık Seçimlerine Yönelik Karşılaştırmalı Bir Analiz”. Journal of Yaşar University, 4/16, İzmir.
• WOLTON, Dominique (1991). “Medya Siyasal İletişimin Zayıf Halkası” (Çev: Hülya Tufan, Ömer Laçiner). Birikim Dergisi (30), s. 51-58.
• http:// www.akparti.org.tr (Erişim Tarihi: 9-24 Eylül, 14 Ekim-5 Kasım 2013)
• http:// www.chp.org.tr (Erişim Tarihi: 9-24 Eylül, 14 Ekim-5 Kasım 2013)
• http:// www.mhp.org.tr (Erişim Tarihi: 9-24 Eylül, 14 Ekim-5 Kasım 2013)
• http:// www.bdp.org.tr (Erişim Tarihi: 9-24 Eylül, 14 Ekim-5 Kasım 2013)
• BİR HALKLA İLİŞKİLER ARACI OLARAK TWITTER: T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI ÖRNEK İNCELEMESİ Ali YILDIRIM12
• Bu araştırmanın amacı, son yıllarda artan kullanımıyla toplumsal yaşamda önemli bir yer edinen sosyal
• paylaşım ağı Twitter‟ın Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı tarafından nasıl ve hangi amaçla kullanıldığını
• ortaya koymaktadır. Bilgi teknolojilerinin son yıllarda büyük gelişme göstermesi, bireylerin yaşam öncelikleri
• arasında yer alan sağlık konusunda da bilinçlenmesine ve bilgi sahibi olmasına olanak tanımıştır. Bireyler artık
• merak ettiği herhangi bir konuda ilk olarak internetten ve sosyal medya ağlarından bilgi almaktadır. Anayasal
• görevleri arasında da yer alan halkın sağlıklı yaşam konusunda bilinçlendirilmesi hususunda Sağlık Bakanlığı
• sosyal paylaşım ağı Twitter üzerinden takipçilerini nasıl bilgilendirdiği, sağlıklı yaşam ve hastalıklar konusunda
• hangi konularda mesajlar paylaştığı ve iletişimi kuvvetlendirmek adına takipçileriyle nasıl etkileşim kurduğu, 12
• farklı kategoride yapılan Twitter içerik analizine göre incelenmiştir. Araştırma sonucunda, Sağlık Bakanlığı‟nın
• Twitter‟ı yeterince etkili kullanamadığı, araştırma konusu olan 1 aylık süre içinde takipçileriyle hiç etkileşime
• girmediği bulgusu elde edilmiş, kullanıcılarına yönelik olarak en yüksek oranda sağlıklı yaşam ve fiziksel aktivite
• konusunda paylaşım yaptığı ortaya çıkmıştır.
• Anahtar Kelimeler: Sosyal medya, Sağlık Bakanlığı, Twitter, İnteraktivite
• USING TWITTER AS A PUBLIC RELATIONS TOOL: EXAMPLE OF TURKISH MINISTERY OF HEALTH The aim of this paper is to reveal how and for what purpose The Ministry of Health uses popular social
• network site, Twitter, which has become significant in social life with its increasing usage in the past years. The
• great developments of information technology in the recent years enable individuals to have knowledge and
• awareness of health which is one of the priorities of their lives. Nowadays, individuals initially get their
• information about anything through internet and social media networks. As one of the Ministry of Health's
• constitutional missions is to make the society conscious about healthy life, it has been surveyed how the Ministry
• of Health informs it's followers through Twitter, on which subjects about healthy life and diseases the messages
• are being shared and how interactively Twitter is used in order to strengthen the communication with its
• followers, in twelve different categories according to Twitter content analysis. Depending on the findings, it has
• been reached to the conclusions that the Ministry of Health has not been using Twitter effectively, that it has not
• interacted with its followers within the month which was the duration of the research and that it has used Twitter
• mostly about healthy life and physical activity.
• BAYHAN, Vehbi (2011) , “Hedonist ve Puritan Etik Sarmalında Postmodern Gençlik”, 38. ICANAS, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15 Eylül 2007, Bildiriler, Çevre, Kentleşme Sorunları ve Çözümleri, c.1, Ankara.
• BİLGİN, Nuri (1994) , Sosyal Bilimler Kavşağında Kimlik Sorunu, İzmir: Ege Yayınları.
• BOCOCK, Robert (1997) , Tüketim, Çev: İrem Kutluk, Ankara: Dost Kitabevi.
• ÇETİNKAYA, Yalçın (1992) , Reklamcılık, İstanbul: Ağaç Yayınları.
• DOĞAN, İsmail (2000) , Sosyoloji, Kavramlar ve Sorunlar, İstanbul: Sistem Yayınları.
• DOĞAN, İsmail (2004) , Toplum ve Eğitim Sorunları Üzerine Felsefi ve Sosyolojik Tahliller, Ankara: Pegema Yayınları.
• GIDDENS, Anthony (1998) , Modernliğin Sonuçları, Çev: Ersin Kuşdil, İstanbul:Ayrıntı Yayınları.
• HAVILAND, WILLIAM A.(2002) , Kültürel Antropoloji, Çev: Hüsamettin İnanç, Seda Çiftçi, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• KAĞITÇIBAŞI, Çiğdem(1973) , Gençlerin Tutumları, Kültürlerarası Bir Karşılaştırma, Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayınları.
• KALE, Nesrin (1990) , Türkiye’deki Gençlik Sorunlarının Kaynakları ve Bu Sorunların Çözüm Yolları, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Ankara.
• KÖROĞLU, Cemile Zehra (2012) , Tüketim Kültürü ve Din, Gümüşhane Üniversitesi Yayınları-6.
• LÜKÜSLÜ, Demet (2003) , Günümüz Türkiye Gençliği: Ne Kayıp Bir Kuşak Ne De Ülkenin Aydınlık Geleceği, Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları içinde, Der: Y. Kurtaran, G. Nemutlu, N. Yentürk, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• MARSHALL, Gordon (1999) , Sosyoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• NEYZİ, Leyla (2004) , “ Ben Kimim? ” Türkiye’de Sözlü Tarih, Kimlik ve Öznellik, İstanbul: İletişim Yayınları.
• ODABAŞI, Yavuz (1999) , Tüketim Kültürü, Yetinen Toplumun Tüketen Topluma Dönüşümü, İstanbul: Sistem Yayınları.
• OĞUZ, Z. Nuran (2008) ,Tüketim Kültürünün Üniversite Gençliği Üzerine Etkisi
• (S.D.Ü. Örneği),Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta,2008.
• OSKAY, Ünsal (1982) , XIX. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişimin Kültürel İşlevleri, Kuramsal Bir Yaklaşım, Ankara: A.Ü.SBY Yayınları.
• SCHLOSSER, Erich (2004) , Amerikan Fast Food Kültürünün Karanlık Yüzü Hamburger Cumhuriyeti, İstanbul: Metis Yayınları.
• SEKAM (2013), Türkiye’de Gençlik, Gençliğin Özellikleri, Sorunları, Kimlikleri ve Beklentileri, İstanbul: Sekam Yayınları.
• ŞAHİN, M. Cem (2005), “Türkiye’de Gençliğin Toplumsal Kimliği ve Popüler Tüketim Kültürü”, G.Ü, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, c.25, S.2,Ankara, ss.157-181.
• ŞİMŞEK ÇAĞLAR, Ayşe (2003) , İki Elde Bir Sehpa (Der: Deniz Kandiyoti, Ayşe Saktanber, Kültür Fragmanları Türkiye’de Gündelik Hayat, İstanbul: Metis Yayınları, ss.293-308.
• TOPÇUOĞLU, Nur (1996) , Basında Reklam ve Tüketim Olgusu, Ankara: Vadi Yayınları.
• YAZICI, Erdinç ( 2001) , Üniversite Gençliğinin Sosyo-Kültürel Profili Üzerine Bir Alan Araştırması: Gazi Üniversitesi Örneği, Ankara: G.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları.