Postmodern Siyaset ve Söylem: Siyasi Parti Lider Söylemleri Üzerine Bir Çalışma

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 208 - 240, 23.04.2015

Süleyman Güven

https://doi.org/10.19145/guifd.08501

Cited By: 1

Öz

ÖZET

Bu çalışmanın amacı postmodern dönem tanımlaması içerisinde siyasetin yeni temeller üzerinden yapılanışı ve siyasetin sözcülerinin yeni politik söylemini siyasal aktörler üzerinden ele almaktır. Çalışmada Postmodern siyasetçi olarak Recep Tayyip Erdoğan, Deniz Baykal, Devlet Bahçeli ve Kemal Kılıçdaroğlu üzerinden gidilerek postmodern siyasetin temel niteliğinin esneklik olduğu, postmodern siyasette ve siyasetçide katılığa yer olmadığı ve siyasi ilkenin esneklik üzerine kurulduğu ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu amaçla çalışmanın teorik kısmında öncelikle modern ve postmodern dönemlerde doğru- hakikat-gerçek, esneklik ve birey  gibi kavramların açımlanması üzerinde durulmuştur. Ardından postmodern dönem tanımlaması içerisinde “siyaset” ele alınmış ve postmodern dönem siyasetinin aldığı biçim tartışılmıştır. Çalışmanın görgül araştırma kısmında son dönem Türkiye siyasetinin önde gelen liderleri olan Recep Tayyip Erdoğan, Devlet Bahçeli, Deniz Baykal ve Kemal Kılıçdaroğlu’nun “Güneydoğu meselesi” ve “İsrail ile İlişkiler” konularında tarihsel bir süreç içerisindeki söylemsel değişim ve dönüşümleri eleştirel söylem analizi yöntemi kullanılarak araştırılmıştır. Çalışmada postmodern dönem siyasetinin esneklik üzerine kurulduğu bulgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Postmodern Siyaset, Siyasi Liderlik, Söylem

 

POSTMODERN POLİTİCS AND DISCOURSE: A STUDY ON THE POLİTİCAL PARTY LEADER DISCOURSES

ABSTRACT

The purpose of this study is discuss politics in postmodern period, which has identified new essentials, and  new political discourse of the postmodern political leaders.  Recep Tayyip Erdoğan, Deniz Baykal, Devlet Bahçeli and Kemal Kılıçdaroğlu have been selected and cited an example that as postmodern leaders in this study. This study has been intended for prove to postmodern politics character is flexibility, there is no strictness in posmodern politics and politicians and political principles established on the flexibility. In the theoretical chapter for this purpose had assessed modern and postmodern right-verity-reality, flexibility and individual notions. After that had assessed “politics” notion and postmodern term politics form. Last period Turkish politics leaders, who are Recep Tayyip Erdoğan, Devlet Bahçeli, Deniz Baykal and Kemal Kılıçdaroğlu’s discourses about “Southeast Issue” and “Relations with Israel” had researched, used critical discourse analysis, discoursive changes and transformations in a historical process in the empirical chapter. There had been found that the postmodern term politics set up flexibility.

Keywords: Postmodern Politics, Political Leadership, Discourse,

Anahtar Kelimeler

Postmodern Siyaset, Siyasi Liderlik, Söylem

Kaynakça

• ADUGİT, Yavuz (2005) Modernizm, Postmodernizm ve Marksizm, Felsefe-logos Dergisi, Sayı: 25-26.
• AKTAY, Yasin (2008). “Kavramsal Açıdan Modernizm ve Postmodernizm’e Bakmak”, Hece, Özel Sayı: 16, Haziran, Temmuz, Ağustos.
• ATEŞ, Davut (2004). “Kuram, Eylem ve İnanç Ekseninde Siyasal İdeolojilerin Geleceği”, Doğu Batı, yıl: 7, Sayı: 28, 83-98.
• BAĞÇE, H. Emre (1999). “Küreselleşme, Devlet ve Demokrasi”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 32, Sayı: 4, 3-14.
• BARAN, Aylin Görgün (2005). “Postmodernizmin Özne ve Akıl Kavramlarına Yönelttiği Eleştirilere Eleştirel Bir Bakış”, Düşünen Siyaset Dergisi, Ankara: Lotus Yayınları, Sayı 21.
• BAUMAN, Zygmunt (2000). Siyaset Arayışı, (Çev: Tuncay Birkan), İstanbul: Metis Yayınları.
• BAUMAN, Zygmunt (2005). Bireyselleşmiş Toplum, (Çev: Yavuz Alogan), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, Birinci Basım.
• BAUDRİLLARD, Jean (2006). Sessiz Yığınların Gölgesinde - Toplumsalın Sonu, (Çev: Oğuz Adanır), Ankara: Doğu Batı Yayınları, 3. Basım.
• BECK Ulrich ve BECK Gernsheim (2012) Aşkın Normal Kaosu, (Çev: Nafer Ermiş), Ankara: İmge Kitabevi.
• ÇETİN, Halis (2008). Çağdaş Siyasal Akımlar, Ankara: Orion Kitabevi.
• DUNN, G. Robert (1998) Identity Crises: A Social Critique of Postmodernity London: University of Minnesota Press.
• DURSUN, Çiler (2007). “Eleştirel Söylem Çözümlemesi”, Felsefe Ansiklopedisi (içinde), Ed: Ahmet Cevizci, Cilt: 5, İstanbul: Ebabil Yayınları, 1. Baskı.
• ERGEÇ, Nüket Elpeze. (2010). Medya ve Söylem, Ankara: Pegem Yayınevi.
• İNSEL, Ahmet (1997). “Geçmişten Geleceğe”, Birikim Dergisi, İstanbul: Birikim Yayınları, Sayı: 104, 19-29.
• JAMESON, Fredric (1998), Kültürel Dönemeç, (Çev: Kemal İnal), Ankara: Dost Kitabevi.
• KARADUMAN, Sibel (2010). “Modernizmden Postmodernizme Kimliğin Yapısal Dönüşümü”, Journal of Yaşar University, 17(5): 2886‐2899.
• KEYMAN, Fuat (2000). Türkiye ve Radikal Demokrasi, İstanbul: Alfa Yayınları.
• LASH, Scott; URRY, John (1995). The End of Organized Capitalism, Oxford: Polity Press.
• LYOTARD, Jean François (2000). Postmodern Durum, (Çev: Ahmet Çiğdem), Ankara: Vadi Yayınları, 3. Basım.
• MAN, Fuat (2013). “Akışkan Zamanlarda Eğretileşme: Ulusal İstihdam Stratejisi Üzerine Bir Değerlendirme”, Çalışma ve Toplum, Ocak, 229-252.
• NADAROĞLU, Halil (2000). Kamu Maliyesi Teorisi, İstanbul: Beta Yayınları, 11. Baskı.
• ROSENAU, P. Marie (2004). Post-Modernizm ve Toplum Bilimleri, (Çev: Tuncay Birkan), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• SENNETT, Richard (2005) Karakter Aşınması Yeni Kapitalizmde İşin Kişilik Üzerindeki Etkileri, (Çev: Barış Yıldırım), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2. Baskı.
• SOKAL, Alan; BRİCHMONT, Jean. (2002). Son Moda Saçmalar Posmodern Aydınların Bilimi Kötüye Kullanmaları, (Çev: Memet Baydur-Ongun Onaran), İstanbul: İletişim Yayınları.
• ŞENTÜRK, Ünal (2008). “Enformasyon Toplumunda Eğitimin Yeri”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Gazi Üniv. Yayınları, Cilt: 6, Sayı: 3, 487-506.
• ŞENTÜRK, Ünal (2010). “Değişen Ekonomik ve Sosyal Koşulların Bir Ürünü Olarak Karakter Aşınması”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 7, 113-124.
• TEKELİ, İlhan; İLKİN, Selim (2000). “Küreselleşme Ulus-Devlet Etkileşim Bağlamında AB-Türkiye İlişkilerinin Yorumlanması”, Doğu-Batı, Sayı: 10, 91-115.
• TILLY, Charles (1995), Avrupa'da Devrimler: 1492-1992, (Çev. Ö. Arıkan), İstanbul: Afa Yayıncılık A.Ş.
• TÜMER, Günay. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt: 09; sayfa: 316, http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=d090316 Erişim Tarihi: 30.01.2015
• TÜRK, H. Bahadır (2011). “Türkiye’de Ulus-Devlet Formasyonunun Ortaya Çıkış Sürecini Habitus Kavramı Üzerinden Okumak”, Bilig, Sayı: 57, 201-225.
• VAN DİJK, Teun (2003). Söylem ve İdeoloji; Mitoloji, Din, İdeoloji, Ed. Barış Çoban; Zeynep Özarslan, İstanbul: Su Yayınları, Birinci Basım.
• YANIKLAR, Cengiz (2010). “Postmodernist Antipati: Postmodernist Sınıf(sızlık) Yaklaşımlarına Eleştirel Bir Bakış”,Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, cilt 65, Sayı:1, 205-227.
• YILDIZ, Nuran (2012a). “Yeni Zamanlar ve Yeni Liderlik Anlayışı”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi Cilt: 11, No: 1, 119-134.
• YILDIZ, Nuran (2012b). “Büyüsü Bozulmuş Dünyada Siyaset ve Strateji”, Stratejik İletişim ve Algı Yönetimi, Ed: B. Senem Çelik-Ersaydı, Rifat Serav İlhan, Ankara Üniv. Politik Psikoloji araştırma ve Uygulama Merkezi (POLPAUM), Ankara: Ankara Üniv. Basımevi.
• YILDIZ, Nuran (2013). Aşk Yüzyılı Bitti, Aşk’ta, İş’te, Siyaset’te Yeni Zamanlar, İstanbul: Doğan Kitap, 1. Baskı.