Tez Özeti
BibTex RIS Kaynak Göster

Kültürlerarası İletişim: Eskişehir’de Yaşayan Altkültür Gruplarından Biri Olan Arnavutların, Hâkim Kültürle İletişimi Bağlamında İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 169 - 201, 25.06.2020

Öz

Çalışmada, altkültürün, hâkim kültürle olan etkileşimi kültürlerarası iletişim çerçevesinde irdelenmektedir. Bu bağlamda Eskişehir’de ikamet eden ve altkültür gruplarından biri olan Arnavutların, hâkim kültürle karşılaşmalarının sonucunda ortaya çıkan kültürel özümsemenin, kültürel değişimin ve kendi kültürüne ait pratiklerin sürdürülmesinin hangi boyutlarda olduğu sorusu çalışmanın çıkış noktası olarak konumlanmaktadır. Arnavut kültürüne üye bireylerin, hâkim kültürün maddi ve manevi ögelerine karşı gösterdiği direnç ve Arnavutlar tarafından benimsenen hâkim kültürün ögelerinin neler olduğu ortaya konmaya çalışılmıştır. Enformasyon sistemi ve kültürel boyutlar kuramlarından beslenen çözümleme bölümünde, nitel yöntemden yararlanılmıştır. Kartopu örneklemi ile belirlenen 20 kişiyle yarı-yapılandırılmış derinlemesine görüşme sağlanarak veriler toplanmış ve çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda, Arnavut kültürünün, hâkim kültür karşısında, kültürel özellik ve karakteristiklerinin giderek güç yitirdiği ve Arnavut kültürüne üye birçok bireyin hâkim kültüre ait pratikleri uyguladığı saptanmıştır. Ancak, Arnavut kültürünü korumaya ve sürdürmeye yönelik tutum ve tavır içerisinde olan katılımcılara da rastlanmıştır.

Kaynakça

  • Augoustinos, M.,Walker, I. ve Donaghue, N. (2006). Social cognition: an integrated introduction. London: SagePublication.
  • Aydınalp, H. (2013). Bir karşıt kültür unsuru olarak Türkiye’de çağdaş tekfircilerin dini hayata bakışı ve anlamları. Toplum Bilimleri Dergisi, 7(14), 27-50.
  • Baldwin, J.R., Coleman, R.R.M., Gonzalez, A. ve Packer, S.S. (2014). Intercultural communication for everyday life. England: John Wiley&Sons.
  • Barnett, G. A. ve Lee, M. (2002). Issues in InterculturalCommunicationResearch. W.B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (275-290). USA: Sage Publications.
  • Bostancı, N. (2003). Toplum ve kültür. İ. Sezal (Ed.), Sosyolojiye Giriş içinde (107-132). Eskişehir: Martı
  • Brislin, R. (2000). Understanding culture’s influence on behavior. Canada: Wadsworth Publishing.
  • Doğan, İ. (1994). Bir altkültür olarak Ankara yüksel caddesi gençliği. Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Flammia, M. ve Sadri, H. A. (2011). Intercultural communication from an interdisciplinary perspective. US-China Education Review, 8(1), 103-109.
  • Gudykunst, W. B. (2002). Intercultural communication: introduction. W. B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (179-182). California: Sage Publications.
  • Hall, E. T. (1981). Beyond culture. New York: Doubleday.
  • Hall, E. T. (1990). The Silent Language. New York: Random House.
  • Hall, E.T. ve Hall, M.R. (1990). Understanding cultural differences. Yarmouth: Intercultural Press.
  • Hall, B. J. (2005). Amongcultures: the challenge of communication. Belmont: Thomson Wadsworth.
  • Hofstede, G. H. ve Bond, M. H. (1984). Hofstede’s culture dimension: an independent validation using rokeach’s value survey. Journal of Cross-Cultural Psychology, (15), 417-433.
  • Hofstede, G. H. (1998). Masculinity and femininity: the taboo dimension of national cultures. California: Sage Publication.
  • Jenks, C. (2007). Altkültür: toplumsalın parçalanışı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kartarı, A. (2006). Farklılıklarla Yaşamak: Kültürlerarası İletişim. Ankara: Ürün Yayınevi.
  • Kartarı, A. (2014a). Kültür, farklılık ve iletişim: kültürlerarası iletişimin kavramsal dayanakları. İstanbul: İletişim.
  • Kartarı, A. (2014b). Kültürlerarası iletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Kawar, T. I. (2012). Cross-cultural differences in management. International Journal of Business and Social Science, 3(6), 105-111.
  • Li, M. ve Patel, F. (2011). Overview of intercultural communication. F. Patel, M. Li ve P. Sooknanan (Ed.), Intercultiural Communication: Building a Global Community içinde (15-38). India: Sage Publications.
  • Liu, S., Volcic, Z. ve Gallois, C. (2015). Introducinginterculturalcommunication: globalculturesandcontexts. London: Sage Publications.
  • Lustig, M. W. ve Koester, J. (2006). Intercultural competence: interpersonal communication across cultures. Boston: Pearson.
  • Martin, N. J. ve Nakayama, T. (2008). Experiencing intercultural communication: an introduction. Singapore: McGraw-Hill.
  • Martin, N. J. ve Nakayama, T. (2010). Intercultural communication in contexts. New York: McGraw-Hill.
  • Neuliep, J. W. (2006). Intercultural communication: a conceptual approach. USA: Sage Publication.
  • Ökeli, H. (2014). Kültürlerarası iletişim bağlamında bir altkültür grubu olan Çerkeslerin hâkim kültürle iletişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Özer, Ö. ve Dağtaş, E. (2011). Popüler kültürün hâkimiyeti. Konya: Literatürk
  • Özkalp, E. (2013). Sosyolojiye giriş. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Rogers, E. M. ve Hart, W. B. (2002). The histories of intercultural, international and development communication. W. B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (1-18). California: Sage Publications.
  • Samovar, L. A, Porter, R. E. ve McDaniel, E. R. (2010). Communication between cultures. Boston: Wadsworth Publishing.
  • Sarı, E. (2004). Kültürlerarası iletişim: temeller, gelişmeler, yaklaşımlar. Folklor/Edebiyat Dergisi, 10(39), 1-31.
  • Sumner, W. G. (1906). Folkways. Boston: Ginn.
  • Toomey, S. T. ve Chung, L. C. (2012). Understanding intercultural communication. New York: Oxford University Press.
  • Tylor, E.B. (1871). Primitive culture: researches into the development of mythology, philosophy, religion, art and custom. London: Murray.
  • Yüceünüvar, N. (2012). Kültürlerarası iletişim bağlamında Tatar ve Türk kültürel kimliği arasındaki benzerlikler ve farklılıklar. Yayınlanmamış Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 169 - 201, 25.06.2020

Öz

Kaynakça

  • Augoustinos, M.,Walker, I. ve Donaghue, N. (2006). Social cognition: an integrated introduction. London: SagePublication.
  • Aydınalp, H. (2013). Bir karşıt kültür unsuru olarak Türkiye’de çağdaş tekfircilerin dini hayata bakışı ve anlamları. Toplum Bilimleri Dergisi, 7(14), 27-50.
  • Baldwin, J.R., Coleman, R.R.M., Gonzalez, A. ve Packer, S.S. (2014). Intercultural communication for everyday life. England: John Wiley&Sons.
  • Barnett, G. A. ve Lee, M. (2002). Issues in InterculturalCommunicationResearch. W.B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (275-290). USA: Sage Publications.
  • Bostancı, N. (2003). Toplum ve kültür. İ. Sezal (Ed.), Sosyolojiye Giriş içinde (107-132). Eskişehir: Martı
  • Brislin, R. (2000). Understanding culture’s influence on behavior. Canada: Wadsworth Publishing.
  • Doğan, İ. (1994). Bir altkültür olarak Ankara yüksel caddesi gençliği. Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Flammia, M. ve Sadri, H. A. (2011). Intercultural communication from an interdisciplinary perspective. US-China Education Review, 8(1), 103-109.
  • Gudykunst, W. B. (2002). Intercultural communication: introduction. W. B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (179-182). California: Sage Publications.
  • Hall, E. T. (1981). Beyond culture. New York: Doubleday.
  • Hall, E. T. (1990). The Silent Language. New York: Random House.
  • Hall, E.T. ve Hall, M.R. (1990). Understanding cultural differences. Yarmouth: Intercultural Press.
  • Hall, B. J. (2005). Amongcultures: the challenge of communication. Belmont: Thomson Wadsworth.
  • Hofstede, G. H. ve Bond, M. H. (1984). Hofstede’s culture dimension: an independent validation using rokeach’s value survey. Journal of Cross-Cultural Psychology, (15), 417-433.
  • Hofstede, G. H. (1998). Masculinity and femininity: the taboo dimension of national cultures. California: Sage Publication.
  • Jenks, C. (2007). Altkültür: toplumsalın parçalanışı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kartarı, A. (2006). Farklılıklarla Yaşamak: Kültürlerarası İletişim. Ankara: Ürün Yayınevi.
  • Kartarı, A. (2014a). Kültür, farklılık ve iletişim: kültürlerarası iletişimin kavramsal dayanakları. İstanbul: İletişim.
  • Kartarı, A. (2014b). Kültürlerarası iletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Kawar, T. I. (2012). Cross-cultural differences in management. International Journal of Business and Social Science, 3(6), 105-111.
  • Li, M. ve Patel, F. (2011). Overview of intercultural communication. F. Patel, M. Li ve P. Sooknanan (Ed.), Intercultiural Communication: Building a Global Community içinde (15-38). India: Sage Publications.
  • Liu, S., Volcic, Z. ve Gallois, C. (2015). Introducinginterculturalcommunication: globalculturesandcontexts. London: Sage Publications.
  • Lustig, M. W. ve Koester, J. (2006). Intercultural competence: interpersonal communication across cultures. Boston: Pearson.
  • Martin, N. J. ve Nakayama, T. (2008). Experiencing intercultural communication: an introduction. Singapore: McGraw-Hill.
  • Martin, N. J. ve Nakayama, T. (2010). Intercultural communication in contexts. New York: McGraw-Hill.
  • Neuliep, J. W. (2006). Intercultural communication: a conceptual approach. USA: Sage Publication.
  • Ökeli, H. (2014). Kültürlerarası iletişim bağlamında bir altkültür grubu olan Çerkeslerin hâkim kültürle iletişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Özer, Ö. ve Dağtaş, E. (2011). Popüler kültürün hâkimiyeti. Konya: Literatürk
  • Özkalp, E. (2013). Sosyolojiye giriş. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Rogers, E. M. ve Hart, W. B. (2002). The histories of intercultural, international and development communication. W. B. Gudykunst ve B. Mody (Ed.), Handbook of International and Intercultural Communication içinde (1-18). California: Sage Publications.
  • Samovar, L. A, Porter, R. E. ve McDaniel, E. R. (2010). Communication between cultures. Boston: Wadsworth Publishing.
  • Sarı, E. (2004). Kültürlerarası iletişim: temeller, gelişmeler, yaklaşımlar. Folklor/Edebiyat Dergisi, 10(39), 1-31.
  • Sumner, W. G. (1906). Folkways. Boston: Ginn.
  • Toomey, S. T. ve Chung, L. C. (2012). Understanding intercultural communication. New York: Oxford University Press.
  • Tylor, E.B. (1871). Primitive culture: researches into the development of mythology, philosophy, religion, art and custom. London: Murray.
  • Yüceünüvar, N. (2012). Kültürlerarası iletişim bağlamında Tatar ve Türk kültürel kimliği arasındaki benzerlikler ve farklılıklar. Yayınlanmamış Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mahmut Ercan 0000-0003-0440-2931

Ömer Özer 0000-0003-2649-6182

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 5 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 9 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ercan, M., & Özer, Ö. (2020). Kültürlerarası İletişim: Eskişehir’de Yaşayan Altkültür Gruplarından Biri Olan Arnavutların, Hâkim Kültürle İletişimi Bağlamında İncelenmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 10(1), 169-201.