LOOKING AT INFODEMIC AND POST-TRUTH DEBATES IN THE FOCUS OF CULTURE INDUSTRY: NEW MEDIA, NEW TRUTHS

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 2, 144 - 167, 31.12.2024

Mehmet Özkan Yıldırım

https://doi.org/10.53495/e-kiad.1580536

Öz

The concept of the culture industry, as conceptualized by Adorno and Horkheimer, focuses on the impact of mass media on social life. Through this concept, the thinkers center on the erosion of truth and reveal the dynamics and perspectives transformed by these industries within social life. Today, however, we observe a social order in which truths have increasingly given way to alternative truths, shaped by the influence of digitalization. These alternative truths encompass elements such as “fake news”, “conspiracy theories”, and “alternative facts”. This study, therefore, aims to analyze the concept of the “culture industry” a notion Adorno and Horkheimer used in 1947 to articulate the blurring boundaries between the authentic and the inauthentic, in relation to the concept of “infodemic” highlighted by the World Health Organization, as well as to post-truth discussions. The study proposes to consider the notion of the 'culture industry,' where initial debates about truth emerged, alongside infodemic and post-truth discussions. In this context, it will first examine the relationship of the culture industry with the concepts of truth and infodemic, and subsequently discuss the role of new media as addressed in critiques of the culture industry and under the rubric of post-truth studies.

Anahtar Kelimeler

culture industry, post-truth, infodemic, new media, digitization

Kültür Endüstrisi Odağinda İnfodemiye ve Hakikat-Sonrasi Tartişmalara Bakmak: Yeni Medya, Yeni Hakikatler

Öz

Adorno ve Horkheimer tarafından ortaya atılan kültür endüstrisi kavramı, kitle iletişim araçlarının toplumsal yaşam üzerindeki etkilerine odaklanır. Bu kavram aracılığıyla düşünürler, hakikatin erozyona uğramasını merkeze alır ve toplumsal yaşamın bu endüstrilerle nasıl dönüştüğünü gözler önüne serer. Günümüzde ise hakikatlerin yerini alternatif hakikatlerin aldığı, dijitalleşmenin hakikat algısını dönüştürdüğü bir toplumsal düzen söz konusudur. Bu alternatif hakikatler arasında “yalan haberler”, “komplo teorileri” ve “alternatif gerçekler” yer alır. Dolayısıyla bu çalışma, Adorno ve Horkheimer’ın aydınlanmış aklı tehdit ettiğini öne sürdükleri ve hakiki ile hakiki olmayan arasındaki sınırları bulanıklaştırdığı 'kültür endüstrisi' kavramını, Dünya Sağlık Örgütü’nün vurguladığı “infodemi” kavramı ve hakikat-sonrası tartışmalar bağlamında ele alacaktır. Çalışma, hakikate dair ilk tartışmaların görüldüğü “kültür endüstrisi” kavramını infodemi ve hakikat-sonrası tartışmalar çerçevesinde birlikte düşünmeyi önermektedir. Bu bağlamda, öncelikle kültür endüstrisi kavramının hakikat ve infodemi ile ilişkisi incelenecek; ardından kültür endüstrisine yönelik eleştiriler ile hakikat-sonrası çalışmalarda konu edinilen yeni medyanın rolü tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

kültür endüstrisi, hakikat sonrası, infodemi, yeni medya, dijitalleşme

Kaynakça

• Abidin, C., Lee, J., Barbetta, T., & Miao, W. S. (2021). Influencers and COVID-19: Reviewing key issues in press coverage across Australia, China, Japan, and South Korea. Media International Australia, 178(1), 114-135. https://doi.org/10.1177/1329878X20959838
• Adorno, T. W. (2005). Minima moralia: Sakatlanmış yaşamdan yansımalar (O. Koçak, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Adorno, T. W. (2011). Kültür endüstrisi kültür yönetimi (N. Ülner, M. Tüzel, & E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Adorno, T. W. (2018). Müzik yazıları: Bir seçki (Ş. Öztürk, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın diyalektiği (N. Ülner & E. Ö. Karadoğan, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Alçiçek, M. (2021). Bir Belleği Çarpıtma Dinamiği Olarak Post-Truth ve Yeni Medya. Doğu - Batı, 97, 195-208. Arendt, H. (2018). Siyasette yalan. (B. Şeker & İ. Oranlı, Çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Ball, J. (2017). Post-truth: How bullshit conquered the world. London: Biteback Publishing.
• Barkun, M. (2013). A culture of conspiracy: Apocalyptic visions in contemporary America. Berkeley, CA: University of California Press.
• Bawden, D., & Robinson, L. (2020). Information Overload: An Introduction. Içinde Oxford Research Encyclopedia of Politics. Oxford, UK: Oxford Universit Press. DOI: 10.1093/acrefore/9780190228637.013.1360 Berardi, F. (2019). Breathing: Chaos and poetry. London: Semiotext (e).
• Binark, M. (2014). Yeni medya çalışmalarında araştırma yöntem ve teknikleri. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Brunkhorst, H. (2024). Cultural industry in the age of post-truth democracy. Philosophy & Social Criticism, 50(1), 28-42. https://doi.org/10.1177/01914537231215676
• Byford, J. (2011). Conspiracy theories: A critical introduction. United Kingdom: Palgrave MacMillan.
• Cassam, Q. (2019). Conspiracy theories. Oxford: Polity Press.
• Coleman, A. (2020). Hundreds dead” because of Covid-19 misinformation. BBC News, 12, 2020.
• Colombo, F. (2022). An ecological approach: The infodemic, pandemic, and COVID-19. İçinde The Covid-19 pandemic as a challenge for media and communication studies (s. 35-48). London: Routledge.
• d’Ancona, M. (2017). Post-truth: The new war on truth and how to fight back. London: Random House.
• Davis, E. (2017). Post-truth: Why we have reached peak bullshit and what we can do about it. London: Little, Brown Book Group.
• de La Boétie, E. (1995). Gönüllü kulluk üzerine söylev. (M. A. Ağaoğulları, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi.
• Debord, G. (2019). Gösteri toplumu. (A. Ekmekçi & O. Taşkent, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Donovan, J. (2020). Covid hoaxes are using a loophole to stay alive—Even after content is deleted. MIT Technology Review. https://www.technologyreview.com/2020/04/30/1000881/covid-hoaxes-zombie-content-waybackmachine-disinformation/ (Erişim Tarihi: 7 Kasım 2024).
• Ekman, M. (2014). Birikimi Anlamak: Marx’ın İlkel Birikim Kuramı’nın Medya ve İletişim Çalışmaları Açısından Önemi. İçinde F. Başaran (Ed.), Marx Geri Döndü:Medya, Meta ve Sermaye Birikimi (s. 83-118). İstanbul: Notabene Yayınları
• Fuchs, C. (2014). Bilişsel kapitalizm ya da enformasyonel kapitalizm. İçinde M. A. Peters, & E. Bulut (Ed.), Bilişsiel Kapitalizm, Eğitim ve Dijital Emek (s. 137-188). İstanbul: NotaBene Yayınları.
• Fuchs, C., & Sevignani, S. (2013). What Is Digital Labour? What Is Digital Work? What’s their Difference? And Why Do These Questions Matter for Understanding Social Media? tripleC: Communication, Capitalism & Critique. Open Access Journal for a Global Sustainable Information Society, 11(2), 237-293. https://doi.org/10.31269/triplec.v11i2.461 Giannakakis, V. (2019). The relevance of the theory of pseudo-culture. Continental Philosophy Review, 52(3), 311-325. https://doi.org/10.1007/s11007-019-09467-8
• Gurri, M. (2020). The Way Out of Post-Truth. Discourse, https://www.discoursemagazine.com/p/the-way-out-of-post-truth (Erişim Tarihi: 8 Aralık 2024).
• Güven, A. (2020). Hakikatin yitimi olarak post-truth: Bir kavramsallaştırma denemesi. İnsan ve İnsan, 7(23), 20-36.
• Harambam, J., Grusauskaite, K., & De Wildt, L. (2022). Poly-truth, or the limits of pluralism: Popular debates on conspiracy theories in a post-truth era. Public Understanding of Science, 31(6), 784-798. https://doi.org/10.1177/09636625221092145
• Hari, J. (2023). Stolen focus: Why you can’t pay attention–and how to think deeply again. New York City, U. S.: Crown.
• Harsin, J. (2020). Toxic White masculinity, post-truth politics and the COVID-19 infodemic. European Journal of Cultural Studies, 23(6), 1060-1068. https://doi.org/10.1177/1367549420944934
• Hofstadter, R. (2012). The paranoid style in American politics. New York: Vintage.
• Inglehart, R. F., & Norris, P. (2016). Trump, Brexit, and the rise of populism: Economic have-nots and cultural backlash. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2818659
• Kellner, D. (2013). Intellectuals, the new public spheres, and techno-politics. İçinde The politics of cyberspace (s. 167-186). London: Routledge.
• Knight, E., & Tsoukas, H. (2019). When Fiction Trumps Truth: What ‘post-truth’ and ‘alternative facts’ mean for management studies. Organization Studies, 40(2), 183-197. https://doi.org/10.1177/0170840618814557
• Lilleker, D. (2018). Politics in a post-truth era. International Journal of Media & Cultural Politics, 14(3), 277-282.
• McIntyre, L. (2022). Hakikat-sonrası (M. F. Biçici, Çev.). İstanbul: Tellekt.
• Michailidou, A., & Trenz, H.-J. (2021). Rethinking journalism standards in the era of post-truth politics: From truth keepers to truth mediators. Media, Culture & Society, 43(7), 1340-1349. https://doi.org/10.1177/01634437211040669
• Naeem, S. B., Bhatti, R., & Khan, A. (2021). An exploration of how fake news is taking over social media and putting public health at risk. Health Information & Libraries Journal, 38(2), 143-149. https://doi.org/10.1111/hir.12320
• Pariser, E. (2011). The filter bubble: What the Internet is hiding from you. London: Penguin.
• Popper, K., Gombrich, E. H., & Havel, V. (2012). The open society and its enemies. London: Routledge.
• Rosenblum, N. L., & Muirhead, R. (2019). A Lot of People Are Saying: The New Conspiracism and the Assault on Democracy. Princeton: Princeton University Press. https://doi.org/10.1515/9780691190068
• Ross, A. (2016). The Frankfurt school knew Trump was coming. The New Yorker, 5, 12.
• Rothkopf, D. J. (2003). When the buzz bites back. The Washington Post, 11, B1-B5.
• Seubert, S., & Becker, C. (2019). The culture industry revisited: Sociophilosophical reflections on ‘privacy’ in the digital age. Philosophy & Social Criticism, 45(8), 930-947. https://doi.org/10.1177/0191453719849719 Shelton, T. (2020). A post-truth pandemic? Big Data & Society, 7(2), 2053951720965612. https://doi.org/10.1177/2053951720965612
• Simon, F. M., & Camargo, C. Q. (2023). Autopsy of a metaphor: The origins, use and blind spots of the ‘infodemic’. New Media & Society, 25(8), 2219-2240. https://doi.org/10.1177/14614448211031908
• Stein, R. A., Ometa, O., Shetty, S. P., Katz, A., Popitiu, M. I., & Brotherton, R. (2021). Conspiracy theories in the era of COVID-19: A tale of two pandemics. International journal of clinical practice, 75(2). https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7995222/
• Sunstein, C. (2018). #Republic: Divided Democracy in the Age of Social Media. Princeton, NJ: Princeton University Press. https://doi.org/10.1515/9781400890521
• Şüküran, M. Ö. (2023). Evdeki Israr. İstanbul: İthaki Yayınları.
• Taylor, J. (2020). Bat soup, dodgy cures and ‘diseasology’: The spread of coronavirus misinformation. The Guardian, 31.
• Tesich, S. (1992). A government of lies. The nation, 254(1), 12-15.
• Virilio, P. (2003). Enformasyon Bombası (K. Şahin, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Wiggins, B. A. (2014). The Culture Industry, New Media, and the Shift from Creation to Curation; or, Enlightenment As a Kick in the Nuts. Television & New Media, 15(5), 395-412. https://doi.org/10.1177/1527476412474696
• Witkin, R. W. (2003). Adorno on Popular Culture. London: Routledge.
• World Health Organization. (2020). Munich Security Conference. World Health Organization. www.who.int/dg/speeches/detail/munich-security-conference (Erişim Tarihi: 8 Aralık 2024)
• Yıldırım, M. Ö. (2020). Akışkan Modernite İle Dijital Emek Süreçlerini Birlikte Düşünmek. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 5. 30-52, https://doi.org/10.16878/gsuilet.829441
• Yılmaz, M. (2021). Post-Truth Agnotolojisi: Doğruluk mu? Cehalet mi? Doğu - Batı, 2(97), 209-234.
• Yüksel, E., Kızılcık, A., & Atik, K. (2024). İnfodemi ve Kovid-19 Pandemisi: Yalan Haberlerin Alımlanması. Etkileşim, (13), 28-63. https://doi.org/10.32739/etkilesim.2024.7.13.240
• Zerelli, L. M. G. (2021). Alternatif Gerçekler Çağında Bilgi Teyidi ve Hakikat Anlatıcılığı. Cogito, 104, 29-48.