Sürekli gelişim için e-performans yönetim sistemi: bir model önerisi

Yıl 2014, Özel Sayı, 149 - 170, 01.04.2014

Nurettin Beltekin , Berna Şahin Özdemir Gülçin Yılmaz Hacer Akkalkan Necati Cemaloğlu

Öz

Bu çalışmanın amacı eğitim kurumlarının ve çalışanlarının gelişime açık alanlarını saptamak, iyileştirmek, sürekli gelişimi sistematik hale getirmek ve kurumun madde ve insan kaynaklarının etkililiğini, verimliliğini artırmak amacıyla bir E-Performans Yönetim Sistemi geliştirmektir. Çalışma tarama deseninde nitel bir çalışmadır. Öncelikle ilgili alanyazın incelenmiştir. Elde edilen veriler çalışmanın amacına uygun olarak derlenmiştir. Elde edilen bulgular aracılığı ile bir performans yönetim sistemi döngüsü hazırlanmıştır. Sistem bireysel ve kurumsal performans olarak iki şeklide kısımdan oluşmaktadır. Sistem değerlendirme, tanıma, izleme ve geliştirme ve sürekli gelişimi izleme aşamalarından oluşmaktadır. Bireylerin ve kurumların performansı değerlendirilirken süreç ve sonuç kriterleri kullanılmıştır. Süreç değerlendirmesinde bireysel performans için gerekli kriterler öğretmen, yönetici ve diğer çalışanların mesleki yeterliklerden yararlanılmıştır. Kurum için ise kullanılan kriterler çalışma grubu tarafından geliştirilen kurumsal standartlardan elde edilmiştir. Sonuç kriterleri ise bireylerin ve kurumların çalışmalarının nicel ifadesi olan bazı oranlar kullanılmıştır. Ayrıca sistem çoklu veri kaynaklarına dayanan elektronik bir sistemdir. Bireyleri ya da kurumların paydaşları arasında en iyi gözlemleme imkânına sahip olan paydaşlar için formlar düzenlenmiş ve elektronik sisteme yerleştirilmiştir. Paydaşlar belirlenen değerlendirme takviminde kendilerine verilen şifreler ile sisteme girerek değerlendirme yapacaklardır. Değerlendirmelerin ortalamaları alınarak bireylerin ve kurumların gelişim açıkları saptanacaktır. Bireyler değerlendirme sonuçlarına göre mesleki gelişim planı yaparken kurumlar ise kurum gelişim planı yapacaklardır

Anahtar Kelimeler

Sürekli Gelişim, Performans Yönetim Sistemi, E- Sistem

[E-performance management system for continuous improvement: A model proposal]

Öz

One of the key indicators of the quality of an education system in a globalized world
is the results of national and international exams. International examinations like PISA and
TIMMS are used to define the quality of education. Turkey has participated in these exams
recently. The achievement level of students participating in these exams shows that the
investment of the education system is not proportional to the achievement level. The
objective indicators of the education system lead to these discussions: 1) why the education
system is not realizing success; 2) why we are not able to adequately measure the level of
realized achievement; 3) why the system is insufficient to ensure the success of the
curriculum; 4) how the controls can be measured effectively; and, 5) what can be done about
inadequate educational materials. These situations have led to the implementation of the
following application. The question of method in the social sciences is ignored here. The
outcome of an event in the social sciences cannot be explained by only one cause. It is fact
that an event must be explained by multiple causes. Because these events are explained by
objective criteria, this study can be considered a valid opinion if the expected success in the
education system is realized.
When the indicators related to education in Turkey were evaluated according to both
national and international indicators, the decline in student achievement was viewed as an
important issue. In the process of evaluation, it is necessary to identify the performance
indicators of a school as an institution, and performance evaluation practices must be used
since it is not only teachers, school managers, or the organization's high performance
standards that are insufficient to achieve the expected results.

Anahtar Kelimeler

Continuous development, Performance management system, E- System

Kaynakça

• Akal, Z. (1998). İşletmelerde performans ölçüm ve denetimi. Ankara: Mert Yayınevi.
• Aktan, C. C. (2000). Üniversitelerde performans yönetimi. http://www.canaktan.org/egitim/universite-reform/performans.htm. Erişim Tarihi: 01.10.2009.
• Barutçugil, İ. (2002). Performans yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Baş, İ. M. (1999). Şirket toplam performans yönetimi: Kimya sektöründe bir uygulama. 8. Ulusal Kalite Kongresi. 11-12 Kasım 1999. İstanbul.
• Bingöl, D. (1998). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Carton, R. B. & Hofer, C. W. (2006). Measuring organizational performans. Great Britain: MPG Books Ltd.
• Döngel, A. (2006). İlköğretimde denetim ve performans değerlendirme çalışmalarının ilişkin ilköğretim müfettişlerinin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Eraslan, E. & Algün, O. (2005). İdeal performans değerlendirme formu tasarımında analitik hiyerarşi yöntemi yaklaşımı. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20 (1), 95-106.
• Fındıkçı, İ. (2002). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Alfa Basım
• Helvacı, M. A. (2002). Performans yönetim sürecinde performans değerlendirmenin önemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 155-169.
• Lettieri, E., Borga, F., Masella, C. & Savodelli, A. (2004). Performance measurement and management control. Superior organizational performance measurement in non-profit organizations: How to link theory and reality? (Eds: M. J. Epstein). Bingley: Emerald Publishing. pp. 355-374.
• Lusthaus, C., Adrien, M. H., Anderson G. & Carden, F. (1999). Enhancing organizational performance. Ottawa: International Development Research Centre.
• MEB-EARGED (2000). Öğretmenlerin performans değerlendirme modeli ve sicil raporları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.
• MEB (2006). Okulda performans yönetimi modeli. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
• Mitu, N. E., Dracea, R. & Popa, A. (2007). The quantification of the performances of public institutions–basics concepts. Munich Personal RePEc Archive. http://mpra.ub.uni- muenchen.de/10712/1/MPRA_paper_10712.pdf. Erişim Tarihi: 13.07.2009.
• Pakdil, F. (2001). Ekip bazlı performans değerlendirme. Türkiye Kalite Derneği. http://www.kalder.org/preview_content.asp?contID=677&tempID=1&regID=2. Erişim Tarihi: 03.10.2009.
• Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• VDEEC (2007). Victoria department of education and early childhood school self evaluation guidelines. operate/SSE_Guidelines_2009-gdl-v1.00-20081201.pdf Erişim Tarihi: 10.07.2009.
• Epstein, M. J. (2004) Improvıng organızatıons and socıety: the role of performance measurement and management control. Studies in Managerial and Financial Accounting, 16, 3-19.
• Sümer, H. C. (2001). Performans değerlendirmesine tarihsel bir bakış ve kültürel bir yaklaşım. I. Bölüm. www.sabem.saglik.gov.tr/forum/ezadmin/htmlarea/files/documents/765_8performan s_degerlendirme_tarihi. Erişim Tarihi: 09.10.2009.
• Şenol, G. (2002). İş değerlemesinden performans değerlendirmesine geçiş. http://www.isguc. org/arc_view.php?ex=31. Erişim Tarihi: 11.10.2009.
• Şentürk, İ. B. (2005). Eğitim yönetim sisteminin diğer insan kaynakları sistemleri ile olan ilişkisi. http://www.byclb.com/kobi/egitim_kurumlari/Default.aspx?KonuID=123. Tarihi: 11.10.2009. Erişim
• Taştan, S. (2002). Performans değerlendirme sonuçlarının kullanıldığı alanlar. www.insankaynaklari.gokceada.com. Erişim Tarihi: 19.10.2009.
• Uçar, Y. (2006). Performans değerlendirme ve eğitim kurumlarında bir uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Uyargil, C. (1994). İşletmelerde performans yönetimi sistemi. İstanbul: İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayınları.
• Üzmez, İ. T. (2006). İlk ve ortaöğretim kurumlarında performans değerlendirme süreci-sicil raporu düzenlemesine ilişkin sorunlar ve beklentiler -Elazığ ili örneği-. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• William, J. S. (1999). Production operations management. New York: McGraw- Hill.