Günümüzde mutluluk ekonomik kalkınmanın en temel göstergelerinden biri haline dönüşmektedir. Buradan hareketle özetle davranışsal iktisat alanı kapsamında mutluluk çalışmaları her geçen gün artmaktadır. Özellikle Easterlin paradoksu ile birlikte mutluluğun yalnızca gelir düzeyi ile ilişkili olmadığı, mutluluğun başka belirleyicilerinin de olduğu üzerinde durulmaktadır. Literatürden hareketle mutluluğun belirleyicilerini sosyo ekonomik faktörler, ekonomik faktörler ve kurumsal faktörler olarak gruplandırmak mümkün olmaktadır. Bunun yanı sıra son üç yıldır dünya bireylerin mutluluk düzeyini de önemli düzeyde etkileyen COVID-19 salgını ile karşı karşıya kalmıştır. Buradan hareketle hali hazırdaki çalışmada COVID-19 döneminde sosyo ekonomik faktörler, kurumsal faktörler ve ekonomik faktörler ile mutluluk arasında ilişki olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışmada veri elde edebilmek için anket yöntemi uygulanmıştır. Isparta İlinde yaşayan 432 kişi çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Elde edilen veriler Ki Kare Testi yöntemiyle analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre; COVID-19 döneminde cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim düzeyi gibi sosyo-ekonomik faktörler; çalışma durumu, elde edilen gelir, COVID-19 döneminde işine ara verilme durumu ve temel ihtiyaçların karşılanabilmesi gibi ekonomik faktörler; Sağlık Bakanlığı’na duyulan güven ve kamu hizmetlerinin yeterlilik düzeyi gibi kurumsal faktörler ile mutluluk arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir.
Nowadays, happiness is becoming one of the most basic indicators of economic development. Based on this, happiness studies within the scope of behavioral economics are increasing day by day. In particular, along with the Easterlin paradox, it is emphasized that happiness is not only related to income level, there are other determinants of happiness. Based on the literature, it is possible to group the determinants of happiness as socio-economic factors, economic factors and environmental and institutional factors. In addition, for the last three years, the world has been faced with the COVID-19 epidemic, which significantly affects the happiness level of individuals. Based on this, the current study aims to evaluate whether is there a relationship between socio-economic factors, environmental and institutional factors, and economic factors and happiness during the COVID-19 . In order to obtain data a survey method was applied. 432 people living in Isparta Province constitute the sample of the study. The datas were analyzed using the Chi-Square Test. According to the analysis results;a significant relation is found between socio-economic factors such as gender, age, marital status, education level and happiness level during COVID-19. Also significant relatinship is found between economic factors such as working status, income earned, interruption from work during COVID-19 and meeting basic needs and level of happiness during COVID-19. Lastly significant relationship was found between happiness and institutional factors such as trust in the Ministry of Health and the level of adequacy of public services.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 14 Sayı: 2 |