Joseph Beuys (1921-1986), performans sanatı, toplumsal eylem ve kavramsal sanat bağlamında gerçekleştirmiş olduğu çalışmalarıyla 20. yüzyılın en tartışmalı ve dikkat çeken sanatçılarından biridir. Yaratıcı vizyonu, disiplinlerarası bir ifade biçimi olan performans sanatını; sanatçı ve izleyici arasında doğrudan etkileşim sağlayan, eylemi sanat üretiminin merkezine konumlandıran ve sürece odaklanan bir anlatım biçimi olarak yorumlamıştır. Bu çalışma, Beuys’un performanslarındaki dönüştürücü ilişki kavramını, amaçlı örneklem çerçevesinde seçilmiş dört performansı üzerinden ele almaktadır. Ölü bir Tavşana Resimler Nasıl Anlatılır (1965), Kuyruklu Piyano için Homojen İnfiltrasyon (1966), Amerika’yı Seviyorum, Amerika da Beni Seviyor (1974) ve 7000 Meşe (1982). Beuys’un sanat pratiğinde, doğa, hayvan ve insan arasındaki etkileşim; sembolik materyaller, ritüelistik eylemler ve kültürlerarası yapılan göndermeler aracılığıyla yeniden kurgulanmıştır. Bu performanslar, izleyicinin algısında değişimlere yol açan, ekolojik farkındalığı artıran ve sanatın toplumsal işlevi bağlamında bireyin düşünme biçimlerini çeşitlendiren çok katmanlı yapılar olarak değerlendirilmektedir. Çalışmanın amacı, Beuys’un söz konusu performanslarında doğa, hayvan ve insan arasında kurulan dönüştürücü ilişkiyi; ekolojik, toplumsal ve algısal boyutlarda değerlendirerek sanatçının performans sanatına olan katkısını tartışmaktır.
joseph beuys kavramsal sanat performans sanat eleştirisi toplum
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 25 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Eylül 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 1 Sayı: 3 |