Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE CONCEPT OF GAP IN POSITIVE LAW

Yıl 2010, Cilt: XIV Sayı: 1-2, 1 - 28, 01.06.2010

Öz

Kaynakça

  • Feteris, Eveline T., Hukukî Argümantasyonun Temelleri, 1. Baskı, Paradigma Yayını, İstanbul, 2010, s. 10.

POZİTİF HUKUKTA BOŞLUK KAVRAMI

Yıl 2010, Cilt: XIV Sayı: 1-2, 1 - 28, 01.06.2010

Öz

Hukukta boşluk kavramını kabul eden sistemler, genelde yargıçlara hukuk yaratma yetkisini vermiştirler. Ancak, hukuk sistemleri, yargıçların neye göre boşlukları dolduracağı konusunda, bazı benzerliklere sahip olsalar da, birbirinden ayrılmaktadırlar. Örneğin, Türk Medeni Kanunu m. 1/2’de yargıcın hukuk yaratma yetkisi kabul edildiği halde, kanun koyucu gibi hareket etmesi gerektiği zorunlu tarzı dışında, boşlukları dolduracağı bağlayıcı bir kaynak gösterilmemiştir. Sadece boşluk dolduran yargıcın, bilimsel görüşlerden ve yargı kararlarından yararlanacağına işaret edilmiştir. Bilimsel görüşler ve yargı kararları, boşluk doldurmada bağlayıcı kaynak değildir. Oysa Avusturya Genel Medeni Kanunun 7. maddesinde (paragrafında), boşluk durumunda yargıcın, önce kıyasa başvuracağı, kıyasın da mümkün olmaması durumunda, doğal hukuk ilkelerine göre davayı karara bağlayacağı hükme bağlanmıştır. Türk Medeni Kanunu, 4. maddesi yargıcın (hüküm içi boşluklarda) takdir yetkisini kullanırken hukuka ve hakkaniyete göre karar vereceğini hükme bağlarken, kanun boşluklarında bağlayıcı bir ölçü veya kaynak göstermemesi eleştirilebilecek bir konudur.

Kaynakça

  • Feteris, Eveline T., Hukukî Argümantasyonun Temelleri, 1. Baskı, Paradigma Yayını, İstanbul, 2010, s. 10.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Sururi Aktaş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: XIV Sayı: 1-2

Kaynak Göster

MLA Aktaş, Sururi. “POZİTİF HUKUKTA BOŞLUK KAVRAMI”. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. XIV, sy. 1-2, 2010, ss. 1-28.

creative-commons.jpgBu Eser Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.