PUBLIC FIELD AS A SPHERE OF FREEDOMS

Yıl 2005, Cilt: IX Sayı: 3-4, 95 - 124, 01.12.2005

Abdurrahman Eren

Öz

ÖZGÜRLÜKLER MEKÂNI OLARAK KAMUSAL ALAN

Öz

Bu makalede, temelde ele almak istediğimiz konu, kamusal alan kavramının, özgürlükler mekânı olarak ne anlama geldiği, özellikle kamusal alanın özgürlüklerin sınırlanmasında, bir sınırlama nedeni olarak kullanılıp kullanılamayacağıdır. Bu noktanın tam olarak açıklığa kavuşturulabilmesi için, öncelikle kamusal alan kavramının tanımı, hangi tarihsel koşullarda ortaya çıktığı ve demokrasi teorileri açısından ne tür kamusal alan modellerinin bulunduğu konusu incelenecektir. Kavrama ilişkin bu teorik çerçeveyi ortaya koyduktan sonra, özgürlükler mekânı olarak kamusal alanın, özgürlükler hukukunda nasıl bir role sahip olabileceği sorunu üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler

Demokrasi, Kamusallık, Özel Alan

Kaynakça

• BARBER, Benjamin. (1995), (Çev. Mehmet Beşikçi), Güçlü Demokrasi, (İstanbul: Ayrıntı Yayınları).
• BENHABIB, S ey la. (1999), “ Müzakereci Bir Demokratik Meşruiyet Modeline Doğru”, (Der. Seyla Benhabib), Demokrasi ve Farklılıklar (İstanbul : Numune Matbaası): 101-139.
• ÇAHA, Ömer. (2003), “Mahrem Kamusal Alan” Sivil Toplum, (Yıl: 1, Sa- yı:2): 79-88.
• ÇELEBİ, Aykut. (2002), Avrupa: Halkların Siyasal Birliği, (İstanbul: Metis Yayınları).
• DOĞAN, Mehmet. (1996), Büyük Türkçe Sözlük, (Ankara: Bahar Yayınları)-
• DOĞRU, Osman. (1998), İnsan Hakları Kararlar Derlemesi, (İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları).
• DÖNER, Ayhan. (2003), İnsan Haklarının Uluslar arası Alanda Korunması ve Avrupa Sistemi, (Ankara: Seçkin Yayıncılık, Birinci Baskı).
• ERDOĞAN, Mustafa. (2004), Anayasal Demokrasi, (Ankara: Siyasal Kitabevi, 6. Bası).
• EREN, Abdurrahman. (2003), Özgürlüklerin Sınırlanmasında Demokratik Toplum Düzeninin Gerekleri, (İstanbul, Beta Yayınlan, 1. Bası).
• FERREE, Myra Marx/GAMSON, Wıllıam A./ GERHARDS, Jürgen/ RUCHT, Dieter. (2002), “Four models of Ihe public sphere in modem democracies”, Theory and Society 31:289-324.
• GEMALMAZ, Mehmet Semih. (2001), İnsan Haklan Hukukunun Genel Teorisine Giriş, (İstanbul: Beta Yayınlan, 3. Baskı).
• GÖLCÜKLÜ, A. Feyyaz/GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref. (2002), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, (Ankara: Turhan Kitabevi, 3. Bası).
• GÖZÜBÜYÜK, Şeref. (2004) Anayasa Hukuku, ( Ankara: Turhan Kitabevi, 13. Bası).
• GÜLMEZ, Mesut. (2004), Birleşmiş Milletler Sisteminde İnsan Haklarının Korunması, ( Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınlan, Birinci Baskı).
• HABERMAS, Jürgen. (2003), Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çevirenler: Tanıl Bora- Mithat Sancar, (İstanbul: İletişim, 5. Baskı).
• HAZIR, Hayati. (1990), Anayasa Hukuku Genel Esaslar ve Siyasi Rejimler, (Konya: Mimoza).
• KABOĞLU, İbrahim Ö. (2002), Özgürlükler Hukuku, (Ankara: İmge Kitabevi, 6. Baskı).
• KABOĞLU, İbrahim Ö. (2005), Anayasa Hukuku Dersleri, (İstanbul: Legal Yayıncılık, 2. Bası),
• KAPANÎ, Münci. (1998), Politika Bilimine Giriş, (Ankara: Bilgi Yayınevi, 5. Baskı).
• 124 Abdurrahmcm Eren AÖEHFD, C. IX, S. 3-4 (2005)
• KÖMEÇOĞLU, Uğur. (2003), “ Kamusal Alan Kavramlaştırmasında Bazı Teorik Sorunlar”, Sivil Toplum, (Yıl:l, Sayı;2): 7-16.
• KU, Agnes S. (1998), “Boundary Politİcs in the Public Sphere: Openness, Secrecy, and Leak”, Sociological Theory (16:2 July): 172-192.
• MIBRATH, Lester W. (1997), Political Participation; How and Why do People Get involved in Polities?, (Ront Mc Nally College Pub.).
• NERONE, John. (1992), “The History of the Public Sphere”, Journal of Communication, (42,2):163-171.
• ÖNDERMAN, Murat. (1991), “Siyasal Elit Kavramı”, Argumentum (MÜHF Yayınları, Cilt 1, Sayı 11): 15-28.
• PAZARCI, Hüseyin. ( 1998), Uluslar arası Hukuk Dersleri, (Ankara: Turhan Kitabevi, 6. Bası).
• SAĞLAM, Fazıl. (1982), Temel Hakların Sınırlanması ve Özü, ( Ankara: SBF İnsan Hakları Merkezi Yayını).
• SARTORİ, Giovanni. (1993), (Çev. Tuncer Karamustafaoğlu ve Mehmet Turhan), Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, (Ankara: Yetkin Yayınevi).
• SOYSAL, Mümtaz. (1987, “İnsan Hakları Açısından Temel Hak ve Özgürlüklerin Niteliği”, (Ankara: Anayasa Yargısı):39-49.
• STICHWEH, Rudolf. (2003), “The Genesis of a Global Public Sphere”, Society for International Development, (46:l):26-29.
• TEZİÇ, Erdoğan. (1991), Anayasa Hukuku, ( İstanbul: Beta Yayınları, 2. Bası).
• TEZCAN, Durmuş/ERDEM, Mustafa Ruhan/SANCAKDAR, Oğuz. (2004) Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Işığında Türkiye’de İnsan Hakları Sorunu, (Ankara: Seçkin Yayınevi, 2. Baskı).
• Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük, 9. Baskı, Ankara: 1998.
• UYSAL, Birkan. (1984), Siyasal Katılma ve Katılma Davranışına Ailenin Etkisi, (Ankara: TODAİE Yayınları).
• VOLKMER, Ingrıd. (2003), “The Global Network Society and the Global Public Sphere”, Society for International Development, (46:1 ):9-l6.
• YILMAZ, Ejder. (2003), Hukuk Sözlüğü, (Ankara: Yetkin Yayınları, Birinci Baskı).
• AYM, E. 1962/208, K. 1963/1, KT. 4.1.1963, AYMKD I, s. 74.