THE LEGAL DIMENSIONS OF PRIVATIZATION IN TURKEY

Yıl 2005, Cilt: IX Sayı: 3-4, 235 - 290, 01.12.2005

M. Emin Ruhi

Öz

TÜRKİYE’DE ÖZELLEŞTİRMENİN HUKUKSAL BOYUTU

Öz

Özelleştirme, herkes tarafından benimsenmiş tek ve kesin bir tanımı bulunmayan çeşitli yaklaşımlarla farklı içerikte tanımlanan bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır* 1. Ekonomilerin yeniden yapılanmasının bir yolu diye adlandırılan özelleştirme, “kamu sektörü faaliyetinin sınırlanması”, Kamulaştırmanın
karşıtı, başka bir ifadeyle, devlet mülkiyetinde olan ekonomik birimlerin mülkiyetinin özel şahıs ve kuramlara satılması”2, “özel hale getirmek, özellikle bir iş veya endüstrinin kontrol veya mülkiyetini kamudan özel kesime geçirme”, “insan ihtiyaçlarının sağlanmasında toplumun özel burumlarına daha çok, devlete daha az dayanma”3 şeklinde İfade edildiği gibi, “özelleştirme, devlet ile özel sektör arasında yer alan karmaşık ve girift yapılaşmada aralarındaki farkı ortaya koyan çizginin devlet aleyhine oynatılması yönündeki bütün politikalar ...”4 ya da kısaca “devletin ekonomiye müdahalesinin sınırlandırılması”5 şeklinde de tanımlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Özelleştirme, Devletleştirme, Globalleşme, 4046 SAYILI ÖZELLEŞTİRME KANUNU

Kaynakça

• Ali CEYHAN, “KİT’lerin Özelleştirilmesinde Sorunlar”, Para ve Sermaye Piyasası Dergisi, Nisan 1985.
• Coşkun Can AKTAN, Kamu Ekonomisinden Piyasa Ekonomisine: Özelleştirme (Özelleştirme...), Takav Matbaası, Ankara 1993.
• Veysel ATASOY, Türkiye’de Kamu İktisadi Teşebbüsleri ve özelleştirme, Nurol Matbaacılık, Ankara 1993.