BİLGİSAYAR TEKNOLOJİLERİ VE BİLİŞİM SİSTEMLERİ ÖĞRENCİLERİNİN BİLİŞİM GÜVENLİĞİ ALANINDA YETERLİLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 20 - 27, 30.06.2019

Onur Kara Murat Topaloğlu

Öz

Bilişim
teknolojileri hayatımızın her alanında kullanılmasıyla birlikte pek çok
güvenlik problemine neden olmaktadır. Bu yüzden öğrencilerin, bilişim
teknolojilerini güvenli kullanabilmesi önemli bir konu haline gelmiştir. Bu
araştırma, Bilgisayar Teknolojileri ve Bilişim Sistemleri bölümü öğrencilerinin
bilişim güvenliği yeterliliklerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Araştırmanın çalışma grubu Trakya
Üniversitesinde lisans eğitimi gören 210 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma
nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Veriler,
Pusey ve Sadera’nın geliştirdiği “Bilişim Güvenliği Eğitimi Verebilme
Yeterliliği Algısı” anketinin Türkçe’ye uyarlanan formu ile toplanmıştır.
Anket, bilişim güvenliği bilgisini ölçen 7 soru ve 4’lü derecelendirme
özelliğine sahip 76 maddeden oluşmaktadır. Verilerin analizinde yüzde, frekans
ve ortalama değerlerinden yararlanılırken, adayların bilişim güvenliği
bilgilerinin çeşitli değişkenlere göre anlamlı farklılıklar gösterip
göstermediğini belirlemek için ise Kruskal Wallis H-Testi ve Mann Whitney
U-Testi yapılmıştır. Araştırma
sonuçlarına göre; öğrencilerin büyük çoğunluğunun, bilişim güvenliğini
sağlamaya yönelik bir kurs veya ders almadıkları tespit edilmiştir. Bunun
yanında öğrencilerin birçoğunun, bilişim güvenliği bilgilerinin düşük düzeyde
olduğu görülmüştür. Bu sonuçlardan yola çıkarak, Bilgisayar Teknolojileri ve
Bilişim Sistemleri lisans programında bu konuya yönelik zorunlu bir dersin
olmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bilişim Güvenliği, Farkındalık, Bilişim Güvenliği Yeterliliği

Kaynakça

• Adams, A., Sasse, M. A. (1999). Users are not the enemy. Communications of The ACM, 42(12), 40-46. Canbek, G. (2005). Klavye dinleme ve önleme sistemleri analiz, tasarım ve geliştirme. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ceylan, Y. (2013). Türkiye’de çocukların güvenliğine yönelik “güvenli internet” uygulamasının yazılı basında yankıları. Akademik Bakış Dergisi, 37. Chou C., Chan, P. S. ve Wu, H. C. (2007). Using a two-tier test to assess students’ understanding and alternative conceptions of cyber copyright laws. British Journal of Educational Technology, 38(6), 1072-1084. Çelen, F. K., Çelik, A. ve Seferoğlu, S. S. (2011). Çocukların internet kullanımları ve onları bekleyen çevrim-içi riskler. XIII. Akademik Bilişim Konferansı (AB11). İnönü Üniversitesi, Malatya, 2-4. Demirel, M., Yörük, M. ve Özkan, O. (2013). Çocuklar için güvenli internet: Güvenli internet hizmeti ve ebeveyn görüşleri üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7), 54-68. Dijle, H. ve Doğan, N. (2011). Türkiye’de bilişim suçlarına eğitimli insanların bakışı. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 4(2), 43-53. Kaçakcılık ve Organize Suçlar Daire Başkanlığı. (2011). Kaçakcılık ve organize suçlarla mücadele 2011 raporu. Ankara: KOM Yayınları Karaoğlan-Yılmaz, G., Yılmaz, R. ve Sezer, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin güvenli bilgi ve iletişim teknolojisi kullanım davranışları ve bilgi güvenliği eğitimine genel bir bakış. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 176-199. Maheshwari, H., Hyman H.S. ve Agrawal, M. (2011). A comparison of cyber-crime definitions in India and the United States. R. Santanam, M. Sethumadanhavan ve M. Virendra. (Ed.), Cyber Security, Cyber Crime and Cyber Forensics: Applications and Perspectives. (33-45) Hershey: İnformation Science Reference.Marinos, L. (2013). ENISA Threat Landscape 2013: Overview of current and emerging cyber-threats. Heraklion: European Union Agency for Network and Information Security Publishing. doi:10.2788/14231. Maxion, R. A. & Reeder, R. W. (2005). Improving user-interface dependability through mitigation of human error. International Journal of Human Computer Studies, 63(1-2), 25-50. Öğün, M. N. ve Kaya, A. (2013). Siber güvenliğin milli güvenlik açısından önemi ve alınabilecek tedbirler. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 18, 145-181. Pati, P. (t.y). Cyber crime, http://www.naavi.org/pati/pati_cybercrimes_dec03.htm adresinden 25.02.2014 tarihinde erişilmiştir. Pusey, P. ve Sadera, W.A. (2011). Cyberethics, cybersafety and cybersecurity: preservice teacher knowledge, preparedness and the need for teacher education to make a difference. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 28(2), 82-88. Richardson, R. (2008). CSI computer crime and security survey Shehri, Y. (2012). Information security awareness and culture. British Journal of Arts and Social Sciences, 6(1), 611-69. ISSN: 2046-9578. Şahinaslan, E., Kandemir, R. ve Şahinaslan, Ö. (2009). Bilgi güvenliği farkındalık eğitim örneği. XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Şanlıurfa. Tekerek, M. ve Mart, İ. (2010). K8 düzeyi için davranışsal bilgisayar ve internet güvenliği farkındalığı, 4.uluslararası bilgi güvenliği ve kriptoloji konferansı bildirileri. 6-8 mayıs 2010, orta Doğu Teknik Üniversitesi. Ankara. Tekerek, M. ve Tekerek, A. (2013). A Research on students’ ınformation security awareness. Turkish Journal of Education, 2(3), 61-70. Vural, Y. ve Sağıroğlu, Ş. (2008). Ülke bilgi güvenliği. 3. Uluslararası Katılımlı Bilgi güvenliği ve Kriptoloji konferansı, 25-27 Aralık 2008, Ankara.Wishart, J. M., Oades, C. E. & Morris, M. (2007). Using online role play to teach internet safety awareness. Computers & Education, 48(3), 460-473.