Adalbjarnardottir, S. & Rafnsson, F. D. (2002). Adolescent antisocial behavior and substance use longitudinal analyses. Addictive Behaviors, 27, 227-241.
Ak, İ. ve Sayar, K. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda sosyobiyolojik etkenler. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 12(3), 155-158.
Ang, R. P., & Hughes, J. N. (2001). Differential benefits of skills training with antisocial youth based on group composition: A meta-analytic investigation. School Psychology Rewiew, 31(2), 164-185.
Aromaki, A. S., Lindman, R. E. & Eriksson, C. J. P. (1999). Testosterone, aggressiveness, and antisocial personality. Aggressive Behavior, 25, 113-123.
Bahlmann, M., Preuss, U. W., & Soyka, M. (2000). Chronological relationship between antisocial personality disorder and alcohol dependence. European Addiction Research,
Baltaş, A. (2001). Değişimin içinden geleceğe doğru ekip çalışması ve liderlik. 2. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Brackett, M. A., Mayer J. D. & Warner, R. M. (2003). Emotional intelligence and its realition to everyday behaviour. Personality and Individual Differences, 36, 1382-1402.
Brockert, S. & Braun, G. (2000). Duygusal zekanızı değerlendirin. Çeviren: Süleymangil, N., İstanbul: MNS Yayıncılık.
Ceylan, M. E., Türkcan, A. (2003). Araştırma ve klinik uygulamada biyolojik psikiyatri. Alkol ve madde kullanım bozuklukları. 2. Cilt, 2. Baskı. İstanbul: Yayınevi Belirsiz.
Derzon, J. H. (2001). Antisocial behavior and the prediction of violence: A meta-analysis. Psychology in the Schools, 38(2), 93-105.
Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourt Edition (DSM-IV). (2000). American Psychiatric Association. Çev: Köroğlu, E. (2005). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Dinn, W. M. & Harris, C. L. (2000). Neurocognitive function in antisocial personality disorder. Psychiatry Research, 97, 173-190.
Farrington, D. P. (2000). Psychosocial predictors of adult antisocial personality and adult convictions. Behavioral Sciences and the Law, 18, 605-622.
Geçtan, E. (1993). Psikodinamik psikiyatri ve normaldışı davranışlar. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.
Goleman, D. (1998). Duygusal zeka neden IQ’dan daha önemlidir? 7. Baskı, Çeviren: Yüksel, B. S., İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları.
Habel, U., Kühn, E., Salloum, J. B., Devos, H. & Scheneider, F. (2002). Emotional processing in psychopathic personality. Aggressive Behavior, 28, 394-400.
Hare, R. (1999). Psychopathy as a risk factor for violence. Psychiatric Quarterly, 70(3), 181-198. 101
Kartallar, R. (1996). Antisosyal davranış ölçeği geliştirmeye yönelik bir çalışma. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Kocayörük, A. (2004). Duygusal zeka eğitiminde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Köknel, Ö. (1989). Genel ve klinik psikiyatri, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
Lesh, K. P. & Merschndorf, U. (2000). Impulsivity, aggression, and serotonin: A molecular psychobiological perspective. Behavioral Sciences and the Law, 8, 581-604.
Lewis, C. E., Croughan, J. L., Whitman, B. Y. & Miller, J. P. (1983). Association of alcoholism and antisocial personality in a narcotic-dependent population: The lexington addicts. Psychiatry Research, 10(1), 31-46.
Lynam, D. R., Leukefeld, C. & Clayton R. R. (2003). The contribution of personality to the overlap between antisocial behavior and substance use-misuse. Aggressive Behavior,
Mahoney, J. L. & Stattin, H. (2000). Leisure activities and adolescent antisocial behavior: The role of structure and social context. Journal of Adolescence, 23, 113-127.
Matthews, G. & Zeidner, M. (2000). The handbook of emotional ıntelligence: Theory, development, assessment and application at home, school and in the workplace. Editors: Reuven Bar-On., James, D. A. Parker. San Fransisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
Mayer, J. D., Salovey, P. (1997). What is emotionali intelligence? Emotional development and emotional intelligence. New York: Basic Boks.
Mayer, J. D., Salovey, P. & Caruso, D. (2000). Models of emotional intelligence, handbook of intelligence. Camridge: Camridge Universty Press.
Mayer, J. D., Salovey, P., Caruso, D. R., Sitarenios, G. (2001). Emotional intelligence as standard intelligence. Emotion, 1(3), 232-242.
Mayer J. D., Salovey P., Caruso, D.R,. (2004). Emotional intelligence: Theory, findings, and implications. Psychological Inguiry, 15(3), 197-211.
Moeller, F. G., & Dougherty, D. M. (2001). Antisocial personality disorder, alcohol, and aggression. Alcohol Research & Healt, 25(1), 5-11.
Moss, H. B., Baron, D. A., Hardie, T. L., & Vanyukov, M. M. (2001). Preadolescent children of substance-dependent fathers with antisocial personality disorder: psychiatric disorders and problem behavior. The American Journal on Addictions, 10, 269-278.
Özmenler, K. N. (1995). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç örüntüsüne göre psikososyal özelliklerin incelenmesi. Ankara: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi.
Öztürk, M. O. (2002). Ruh sağlığı ve bozuklukları. 9. Basım. Ankara: Feryal Matbaası.
Raine, A. (2002). Annotation: The role of prefrontal deficits. Low autonomic arousal and early health factors in the development of antisocial and aggressive behavior in children. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 43(4), 417-435.
Ramirez, J. M. (2003). Hormones and aggression in childhood and adolescence. Aggression and Violent Behavior, 8, 621-644.
Reti, I. M., Samuels, J. F., Eaton, W. W., Bienvenu III, O. J., Costa Jr, P. T. & Nestadt, G. (2002). Adult antisocial personality traits are associated with experiences of low parental care and maternal overprotection. Acta Psychiatrica Scandinavica, 106, 126- 133.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Simunek, M., McKenley, J., & Hollander, S.(1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality And Individual Differences. 25, 167-177.
Shapiro, L. E. (1998). Yüksek EQ’lu bir çocuk yetiştirmek. Çeviren: Ümran Kartal, İstanbul: Varlık Yayınları, 238-248.
Stein, S. J & Book, H. E. (2000). EQ duygusal zeka ve başarının sırrı. Çeviren: Işık, M., İstanbul: Özgür Yayınları.
Straus, M. A. & Mouradian, V. E. (1998). Impulsive corporal punishment by mothers and antisocial behavior and impulsiveness of children. Behavioral Sciences and the Law, 16, 353-375.
Süer, H. (1998). Şiddet içeren ve içermeyen suç davranışı gösteren antisosyal kişilik bozukluğu olgularının, kişilik özellikleri ve geçmiş yaşam deneyimleri açısından karşılaştırılması. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Türkçapar, M. H. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç ve şiddet eylemlerine göre sosyal ve psikolojik özellikler. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Antropoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Türkçapar, H., Güriz, O., Özel, A., Işık, B. ve Örsel, S. D. (2004). Antisosyal kişilik bozukluğu olan hastalarda öfke ve depresyonun ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 15(2), 119-124.
Weisinger, H. (1998). İş yaşamında duygusal zeka. Çeviren: Süleymangil, N. İstanbul: MNS Yayıncılık.
Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal Zeka ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, 139-146.
Yılmaz, H., & Ergin, F. E. (2000). Üniversite öğrencilerinin sahip oldukları duygusal zeka düzeyleri ile 16 kişilik özelliği arasında ilişki üzerine bir araştırma. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
ANTİSOSYAL KİŞİLİK BOZUKLUĞU TANISI ALMIŞ VE ALMAMIŞ OLAN BİREYLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ
Bu araştırmada; antisosyal kişilik bozukluğu tanısı almış olan bireylerle herhangi bir psikiyatrik tanı almamış olan bireylerin duygusal zeka düzeyleri karşılaştırılmıştır Çalışma grubu 204 bireyden oluşmaktadır Bu bireylerden 102si Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinde antisosyal kişilik bozukluğu tanısı almış olup; diğer 102si herhangi bir kişilik bozukluğu ya da ruh hastalığı tanısı almamış olan ve üniversite öğrenimine devam eden bireylerden oluşmaktadır Araştırmaya katılan bireylerin duygusal zeka düzeyleri Yılmaz ve Ergin 2000 tarafından Türkiye uyarlaması yapılmış olan Duygusal Zeka Değerlendirme Ölçeği ile ölçülmüştür Herhangi bir kişilik bozukluğu ya da ruh hastalığı tanısı almamış olan bireylerde antisosyal sapma olup olmadığını test edebilme amacıyla da Kartallar 1996 tarafından geliştirilen Antisosyal Davranış Ölçeği kullanılmıştır Verilerin analizinde t testi tekniği kullanılmıştır Araştırmada elde edilen bulgular antisosyal kişilik bozukluğu tanısı almış olan bireyler ile herhangi bir psikiyatrik tanı almamış olan bireylerin; duygusal farkındalık duygusal kontrol özmotivasyon empatik beceri ve sosyal ilişkileri kontrol etme düzeyleri arasında anlamlı farklılıkların bulunduğunu p< 001 göstermektedir Elde edilen bulgular antisosyal kişilik bozukluğu tanısı almış olan bireylerin; duygusal farkındalık ve duygusal kontrol başkalarıyla empati kurabilme kendini olumlu bir yaşantıya motive etme ve insanlarla ilişkilerini kontrol etme gibi beceriler açısından güçlük yaşadıklarını göstermektedir
Adalbjarnardottir, S. & Rafnsson, F. D. (2002). Adolescent antisocial behavior and substance use longitudinal analyses. Addictive Behaviors, 27, 227-241.
Ak, İ. ve Sayar, K. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda sosyobiyolojik etkenler. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 12(3), 155-158.
Ang, R. P., & Hughes, J. N. (2001). Differential benefits of skills training with antisocial youth based on group composition: A meta-analytic investigation. School Psychology Rewiew, 31(2), 164-185.
Aromaki, A. S., Lindman, R. E. & Eriksson, C. J. P. (1999). Testosterone, aggressiveness, and antisocial personality. Aggressive Behavior, 25, 113-123.
Bahlmann, M., Preuss, U. W., & Soyka, M. (2000). Chronological relationship between antisocial personality disorder and alcohol dependence. European Addiction Research,
Baltaş, A. (2001). Değişimin içinden geleceğe doğru ekip çalışması ve liderlik. 2. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Brackett, M. A., Mayer J. D. & Warner, R. M. (2003). Emotional intelligence and its realition to everyday behaviour. Personality and Individual Differences, 36, 1382-1402.
Brockert, S. & Braun, G. (2000). Duygusal zekanızı değerlendirin. Çeviren: Süleymangil, N., İstanbul: MNS Yayıncılık.
Ceylan, M. E., Türkcan, A. (2003). Araştırma ve klinik uygulamada biyolojik psikiyatri. Alkol ve madde kullanım bozuklukları. 2. Cilt, 2. Baskı. İstanbul: Yayınevi Belirsiz.
Derzon, J. H. (2001). Antisocial behavior and the prediction of violence: A meta-analysis. Psychology in the Schools, 38(2), 93-105.
Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourt Edition (DSM-IV). (2000). American Psychiatric Association. Çev: Köroğlu, E. (2005). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Dinn, W. M. & Harris, C. L. (2000). Neurocognitive function in antisocial personality disorder. Psychiatry Research, 97, 173-190.
Farrington, D. P. (2000). Psychosocial predictors of adult antisocial personality and adult convictions. Behavioral Sciences and the Law, 18, 605-622.
Geçtan, E. (1993). Psikodinamik psikiyatri ve normaldışı davranışlar. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.
Goleman, D. (1998). Duygusal zeka neden IQ’dan daha önemlidir? 7. Baskı, Çeviren: Yüksel, B. S., İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları.
Habel, U., Kühn, E., Salloum, J. B., Devos, H. & Scheneider, F. (2002). Emotional processing in psychopathic personality. Aggressive Behavior, 28, 394-400.
Hare, R. (1999). Psychopathy as a risk factor for violence. Psychiatric Quarterly, 70(3), 181-198. 101
Kartallar, R. (1996). Antisosyal davranış ölçeği geliştirmeye yönelik bir çalışma. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Kocayörük, A. (2004). Duygusal zeka eğitiminde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Köknel, Ö. (1989). Genel ve klinik psikiyatri, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
Lesh, K. P. & Merschndorf, U. (2000). Impulsivity, aggression, and serotonin: A molecular psychobiological perspective. Behavioral Sciences and the Law, 8, 581-604.
Lewis, C. E., Croughan, J. L., Whitman, B. Y. & Miller, J. P. (1983). Association of alcoholism and antisocial personality in a narcotic-dependent population: The lexington addicts. Psychiatry Research, 10(1), 31-46.
Lynam, D. R., Leukefeld, C. & Clayton R. R. (2003). The contribution of personality to the overlap between antisocial behavior and substance use-misuse. Aggressive Behavior,
Mahoney, J. L. & Stattin, H. (2000). Leisure activities and adolescent antisocial behavior: The role of structure and social context. Journal of Adolescence, 23, 113-127.
Matthews, G. & Zeidner, M. (2000). The handbook of emotional ıntelligence: Theory, development, assessment and application at home, school and in the workplace. Editors: Reuven Bar-On., James, D. A. Parker. San Fransisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
Mayer, J. D., Salovey, P. (1997). What is emotionali intelligence? Emotional development and emotional intelligence. New York: Basic Boks.
Mayer, J. D., Salovey, P. & Caruso, D. (2000). Models of emotional intelligence, handbook of intelligence. Camridge: Camridge Universty Press.
Mayer, J. D., Salovey, P., Caruso, D. R., Sitarenios, G. (2001). Emotional intelligence as standard intelligence. Emotion, 1(3), 232-242.
Mayer J. D., Salovey P., Caruso, D.R,. (2004). Emotional intelligence: Theory, findings, and implications. Psychological Inguiry, 15(3), 197-211.
Moeller, F. G., & Dougherty, D. M. (2001). Antisocial personality disorder, alcohol, and aggression. Alcohol Research & Healt, 25(1), 5-11.
Moss, H. B., Baron, D. A., Hardie, T. L., & Vanyukov, M. M. (2001). Preadolescent children of substance-dependent fathers with antisocial personality disorder: psychiatric disorders and problem behavior. The American Journal on Addictions, 10, 269-278.
Özmenler, K. N. (1995). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç örüntüsüne göre psikososyal özelliklerin incelenmesi. Ankara: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi.
Öztürk, M. O. (2002). Ruh sağlığı ve bozuklukları. 9. Basım. Ankara: Feryal Matbaası.
Raine, A. (2002). Annotation: The role of prefrontal deficits. Low autonomic arousal and early health factors in the development of antisocial and aggressive behavior in children. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 43(4), 417-435.
Ramirez, J. M. (2003). Hormones and aggression in childhood and adolescence. Aggression and Violent Behavior, 8, 621-644.
Reti, I. M., Samuels, J. F., Eaton, W. W., Bienvenu III, O. J., Costa Jr, P. T. & Nestadt, G. (2002). Adult antisocial personality traits are associated with experiences of low parental care and maternal overprotection. Acta Psychiatrica Scandinavica, 106, 126- 133.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Simunek, M., McKenley, J., & Hollander, S.(1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality And Individual Differences. 25, 167-177.
Shapiro, L. E. (1998). Yüksek EQ’lu bir çocuk yetiştirmek. Çeviren: Ümran Kartal, İstanbul: Varlık Yayınları, 238-248.
Stein, S. J & Book, H. E. (2000). EQ duygusal zeka ve başarının sırrı. Çeviren: Işık, M., İstanbul: Özgür Yayınları.
Straus, M. A. & Mouradian, V. E. (1998). Impulsive corporal punishment by mothers and antisocial behavior and impulsiveness of children. Behavioral Sciences and the Law, 16, 353-375.
Süer, H. (1998). Şiddet içeren ve içermeyen suç davranışı gösteren antisosyal kişilik bozukluğu olgularının, kişilik özellikleri ve geçmiş yaşam deneyimleri açısından karşılaştırılması. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Türkçapar, M. H. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç ve şiddet eylemlerine göre sosyal ve psikolojik özellikler. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Antropoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Türkçapar, H., Güriz, O., Özel, A., Işık, B. ve Örsel, S. D. (2004). Antisosyal kişilik bozukluğu olan hastalarda öfke ve depresyonun ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 15(2), 119-124.
Weisinger, H. (1998). İş yaşamında duygusal zeka. Çeviren: Süleymangil, N. İstanbul: MNS Yayıncılık.
Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal Zeka ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, 139-146.
Yılmaz, H., & Ergin, F. E. (2000). Üniversite öğrencilerinin sahip oldukları duygusal zeka düzeyleri ile 16 kişilik özelliği arasında ilişki üzerine bir araştırma. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Sardoğan, M. E. ., & Kaygusuz, C. (2006). ANTİSOSYAL KİŞİLİK BOZUKLUĞU TANISI ALMIŞ VE ALMAMIŞ OLAN BİREYLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ. Ege Eğitim Dergisi, 7(1), 85-102.