DİJİTAL DÖNÜŞÜM UYGULAMALARININ KURUMLARIN MARKA DEĞERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Yıl 2018, Sayı: 2, 1 - 18, 26.04.2018

ELGİZ Yılmaz Altuntaş

Öz

Dijitalleşmenin
her ölçekten şirketin verimliliğini artırdığı ve daha rekabetçi olmasını
sağladığı bilinmektedir. Fiziksel olarak olmasa da dijital dünyada sınırlar
kalktığı için marka vaadinin sadece mevcut pazarlar ve hedef kitle için değil,
global pazarda yer alan hedef kitleye göre de konumlandırılarak marka değerinin
artırılmaya çalışılması gerekmektedir. Gerek iş yapma gerekse faaliyetlerini
kamuoyuna sunma biçimleri değiştiğinden, markaların dijital dönüşüm stratejileri
geliştirmesi zorunluluk halini almaktadır. Bu çalışmanın amacı dijital dönüşüm
kavramının ve uygulamalarının neler olduğunu tanımlayarak, bunların marka
değerinin ölçümlenmesinde dikkate alınan finansal ve davranışsal parametrelerle
nasıl etkileşime girdiklerinin araştırılmasıdır. Bu doğrultuda marka değerini
oluşturan parametreler ile dijital dönüşüm kavramının neler olduğuna dair bir literatür
taraması yapılmıştır. Çalışmanın devamında, markaların dijital dönüşüm
girişimlerinin durumunu araştırmak üzere Mart 2017’de 114 kurumsal yönetici ile
yapılan kantitatif araştırmanın sonuçları marka değerini oluşturan parametreler
dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Ankete katılan kurumsal yöneticilerinin % 89'u kuruluşlarının dijital dönüşüm girişimlerini hayata
geçirdiğini ve bu girişimlerin %34'ü artan gelir veya gelişmiş müşteri
ilişkileri gibi olumlu sonuçlar doğurduğunu belirtmiştir.  

Anahtar Kelimeler

Dijital Dönüşüm, Marka Değeri, Kurumsal Marka Yönetimi

Kaynakça

• Addressing Data Volume, Velocity, and Variety with IBM InfoSphere Streams V3.0. IBM Redbooks publication. 2012. http://www.redbooks.ibm.com/abstracts/sg248108.html, Erişim Tarihi: 15.12.2017.
• Aaker, D. (2009). Güçlü Markalar Yaratmak. İstanbul: Mediacat Kitapları: Kapital Medya Hizmetleri.
• Champniss, G. - Vilà, F. R. (2011). Değerli Marka. İstanbul: Optimist Yayınları.
• Duff, A.S. (2000). Information Society Studies. USA: Routledge.
• Göztaş, A. – Baytekin, E. P. (2009). Kalite Yolculuğunda Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Farquhar, P. (1989). Managing Brand Equity. Marketing Research. Sep.89, (1) 3, 24-33.
• Hatch, M. J. – Schultz, M. (2011). Marka Girişimi: Kurumsal Markalaşma ile Şirket Stratejisini, Kültürünü ve Kimliğini Uyumlu Hale Getirme Yöntemleri, İstanbul: Brandage Yayınları.
• Jacoby, J. (1971) Brand loyalty: A conceptual definition. Proceedings of the Annual Convention of the American Psychological Association. Vol.6, 651-652.
• Karvalics, L.Z. (2007). Information Society – what is it exactly? (The meaning, history and conceptual framework of an expression) [online], Network for Teaching Information Society (NETIS) Project. 2007. http://www.ittk.hu/netis/doc/ISCB_eng/02_ZKL_final.pdf. Erişim Tarihi: 25.10.2017.
• Keller, K.L. – Aperia, T. – Georgson, M. (2008). Strategic Brand Management. London: Prentice Hall.
• Kovancı, A. (2001). Toplam Kalite Yönetimi Fakat Nasıl? İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Prasad, K. - Dev, C. (2003). Managing hotel brand equity: A customer-centric framework for assessing performance. The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly. (41) 3, 22-31.
• Schmidt, E. – Cohen, J. (2013). Yeni Dijital Çağ. İstanbul: Optimist Yayınları.
• Shailendra, K. – Blomqvist, K. H. (2004). Making brand equity a key factor in M&A decision‐making. Strategy & Leadership. Vol. 32 Issue: 2, 20-27.
• Temporal, P. (2013). İleri Düzey Marka Yönetimi: Değişen Dünyada Markaları Yönetmek. İstanbul: Brandage Yayınları.
• Toffler, A. (2009) Üçüncü Dalga (The Third Wave). Çev: Selim Yeniçeri. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
• Brand Finance. http://brandfinance.com/news/press-releases/. Erişim Tarihi: 05.11.2017. Interbrand. http://interbrand.com/best-brands/best-global brands/2016/ranking/. Erişim Tarihi: 05.11.2017.
• Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr. Erişim Tarihi: 21.08.2017.