BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 1, 30 - 39, 23.01.2013

Öz

Blackbird is a widely recognized and common bird species in Turkey and Europe. Thus, this study has been conducted to determine the local denomination diversity of blackbird in Turkey. Turkish Language Foundation (TDK) Collection Vocabulary has been used as the base reference book. In order to obtain the data questionnaires and forums has been designed on the “Nature and bird observation”, “Hunters” web sites as surveys. We could have reached to local names within those sources. As a result of this study it has been determined 56 local names belong to blackbird.

Kaynakça

  • Akgün, S., 2012. Kosova Türklerinin Tarihten Bugüne Kimlik Mücadelesi. Karadeniz Araştırmaları, 34: 11
  • Anonim, 1993. Derleme Sözlüğü (I-XII). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı: 211/1-12, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
  • Ayhan, H., 2010. Arnavut ve Sırp Savları Bağlamında Kosova’nın Sahipliği Sorunu. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23: 73-86.
  • Baran, İ. ve İ. Yılmaz, 1984. Ornitoloji Dersleri. E.Ü.Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No 87, İzmir.
  • Bozkaplan, Ş. A., 1992. Türkiye Türkçesi Ağızlarında Kuş İsimleri ve Onların Sistematiği. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1987. Ankara, 43-79.
  • Çakmak, M. ve M. Işın, 2005. Anadolu Kuş Adları Sözlüğü (Türkçe – İngilizce – Latince). Kitap Yayınevi-95, Mas Matbaacılık, İstanbul.
  • Çanakçıoğlu, H. ve T. Mol, 1996. Yaban Hayvanları Bilgisi. İ.Ü.Yayın No: 3948, Orman Fakültesi Yayın No: 440, İstanbul, ISBN: 975-404-424-4.
  • Durmuşkaya, C., 2006. Karatavuk ve Zeytin. Tübitak Bilim ve Teknik E-Dergisi, 458: 96.
  • Ergene, S., 1945. Türkiye Kuşları. İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri, Sayı 4, Kenan Matbaası, İstanbul, XX+361 sayfa +104 Tablo.
  • Ertan, A., 2008. Türkiye’yi Kuşlarla Gezelim. Arkeoloji ve Sanat Yayınları, Doğa Gözcüleri Derneği, Mas Matbaacılık, İstanbul.
  • Gümüşatam, G., 2011. Kavram Alanları Açısından Kıbrıs Türklerince Hayvanlara Verilen Adlar. Diyalektolog-Ağız Araştırmaları Dergisi, Sayı 3: 11-32.
  • Heinzel, H., R., Fitter, ve J. Parslow, 2001. Türkiye ve Avrupa’nın Kuşları (Kuzey Afrika ve Ortadoğu dahil). (Çeviren: Kerim Ali Boyla), Doğal Hayatı Koruma Derneği, İstanbul, ISBN: 975-940-982-8.
  • Kaştan, Y. ve Y. Kaştan, 2009. Antalya Yöresi Yörüklerinde Av. Acta Turcica, Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 1 (1): 413-433.
  • Kummerloeve, H. ve G. Niethammer, 1934, Beitraege zur Kenntnis der Avifauna Kleinasiens
  • (Paphlagonien und Galatien), Journal Ornitologie, 82: 505-552. Oksay, S., 2009. Türkiye’de Yayınlara Dayalı Kuş Gözlemciliği ve Bilimin (Ornitoloji) Öznel Kronolojisi. http://www.trakus.org/kods_bird/uye/?fsx, Yayınlar. (Ziyaret tarihi: 21/12/2012).
  • Öymen, R. T., 2010. Yaban Hayatı Bilgisi. İ.Ü.Yayın No: 4899, Orman Fakültesi Yayın No: 494, İstanbul, ISBN: 978-975-404-859-9.
  • Ross, E. D., 1994. Kuş İsimlerinin Doğu Türkçesi, Mançuca ve Çince Sözlüğü. (Çeviren: Emine Gürsoy-Naskali). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları: 605, Ankara, 1994.
  • Sarıca, B., 2004. Van'da Güvercin Yetiştiriciliğinde Kullanılan Sözcükler. Kebikeç 18: 317-332.
  • Somçağ, S., 2006. Türkiye Kuşları. YKY- Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık AŞ, İstanbul, ISBN: 97508-1019-8.
  • Tören, D., 2011. Kosova Analizi. Global Politikalar Araştırma Merkezi, Kosova Sorunu Üzerine Bir İnceleme, Rapor 2, 27 sayfa.
  • Turan, N., 1990. Türkiye’nin Av ve Yaban Hayvanları: Kuşlar. O.G.M. Eğitim Dairesi Başkanlığı Matbaası, Ankara.

Karatavuk'un yöresel isimleri

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 1, 30 - 39, 23.01.2013

Öz

            Karatavuk, Avrupa ve Türkiye'nin en yaygın ve en iyi bilinen ötücü kuş türlerinden biridir. Bu çalışmada karatavuk hakkında genel bilgiler sunularak, kuş isimlerinin Türkiye'deki ornitoloji çalışmalarıyla birlikte olan gelişimi ve karatavuğun yöresel isimlerinin çeşitliliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu araştırmada Türk Dil Kurumu derleme sözlüğü temel kaynak olarak ele alınmış; çalışma yöntemi olarak da doğa ve kuş gözlemciği ile avcılık sitelerinde anketler ve forumlar düzenlenmiştir. Bu anket ve forumlardan yöresel isimlere ulaşılmıştır. Bu çalışma sonunda karatavuğun 56 yöresel ismi tespit edilmiştir.

 

            Anahtar Kelimeler: Karatavuk, karabakal, bakkal, Turdus merula.


Kaynakça

  • Akgün, S., 2012. Kosova Türklerinin Tarihten Bugüne Kimlik Mücadelesi. Karadeniz Araştırmaları, 34: 11
  • Anonim, 1993. Derleme Sözlüğü (I-XII). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı: 211/1-12, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
  • Ayhan, H., 2010. Arnavut ve Sırp Savları Bağlamında Kosova’nın Sahipliği Sorunu. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23: 73-86.
  • Baran, İ. ve İ. Yılmaz, 1984. Ornitoloji Dersleri. E.Ü.Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No 87, İzmir.
  • Bozkaplan, Ş. A., 1992. Türkiye Türkçesi Ağızlarında Kuş İsimleri ve Onların Sistematiği. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1987. Ankara, 43-79.
  • Çakmak, M. ve M. Işın, 2005. Anadolu Kuş Adları Sözlüğü (Türkçe – İngilizce – Latince). Kitap Yayınevi-95, Mas Matbaacılık, İstanbul.
  • Çanakçıoğlu, H. ve T. Mol, 1996. Yaban Hayvanları Bilgisi. İ.Ü.Yayın No: 3948, Orman Fakültesi Yayın No: 440, İstanbul, ISBN: 975-404-424-4.
  • Durmuşkaya, C., 2006. Karatavuk ve Zeytin. Tübitak Bilim ve Teknik E-Dergisi, 458: 96.
  • Ergene, S., 1945. Türkiye Kuşları. İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri, Sayı 4, Kenan Matbaası, İstanbul, XX+361 sayfa +104 Tablo.
  • Ertan, A., 2008. Türkiye’yi Kuşlarla Gezelim. Arkeoloji ve Sanat Yayınları, Doğa Gözcüleri Derneği, Mas Matbaacılık, İstanbul.
  • Gümüşatam, G., 2011. Kavram Alanları Açısından Kıbrıs Türklerince Hayvanlara Verilen Adlar. Diyalektolog-Ağız Araştırmaları Dergisi, Sayı 3: 11-32.
  • Heinzel, H., R., Fitter, ve J. Parslow, 2001. Türkiye ve Avrupa’nın Kuşları (Kuzey Afrika ve Ortadoğu dahil). (Çeviren: Kerim Ali Boyla), Doğal Hayatı Koruma Derneği, İstanbul, ISBN: 975-940-982-8.
  • Kaştan, Y. ve Y. Kaştan, 2009. Antalya Yöresi Yörüklerinde Av. Acta Turcica, Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 1 (1): 413-433.
  • Kummerloeve, H. ve G. Niethammer, 1934, Beitraege zur Kenntnis der Avifauna Kleinasiens
  • (Paphlagonien und Galatien), Journal Ornitologie, 82: 505-552. Oksay, S., 2009. Türkiye’de Yayınlara Dayalı Kuş Gözlemciliği ve Bilimin (Ornitoloji) Öznel Kronolojisi. http://www.trakus.org/kods_bird/uye/?fsx, Yayınlar. (Ziyaret tarihi: 21/12/2012).
  • Öymen, R. T., 2010. Yaban Hayatı Bilgisi. İ.Ü.Yayın No: 4899, Orman Fakültesi Yayın No: 494, İstanbul, ISBN: 978-975-404-859-9.
  • Ross, E. D., 1994. Kuş İsimlerinin Doğu Türkçesi, Mançuca ve Çince Sözlüğü. (Çeviren: Emine Gürsoy-Naskali). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları: 605, Ankara, 1994.
  • Sarıca, B., 2004. Van'da Güvercin Yetiştiriciliğinde Kullanılan Sözcükler. Kebikeç 18: 317-332.
  • Somçağ, S., 2006. Türkiye Kuşları. YKY- Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık AŞ, İstanbul, ISBN: 97508-1019-8.
  • Tören, D., 2011. Kosova Analizi. Global Politikalar Araştırma Merkezi, Kosova Sorunu Üzerine Bir İnceleme, Rapor 2, 27 sayfa.
  • Turan, N., 1990. Türkiye’nin Av ve Yaban Hayvanları: Kuşlar. O.G.M. Eğitim Dairesi Başkanlığı Matbaası, Ankara.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zeynel Arslangündoğdu

Yayımlanma Tarihi 23 Ocak 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Arslangündoğdu, Z. (2013). Karatavuk’un yöresel isimleri. Avrasya Terim Dergisi, 1(1), 30-39.


 

ISSN: 2147-7507

Avrasya Terim Dergisi