Examining the Leadership Styles and Effects of Sport Managers

Yıl 2024, , 333 - 349, 30.09.2024

Ejder Güneş , Hüseyin Olcay Kılıç

https://doi.org/10.47778/ejsse.1502165

Öz

This study aims to investigate the leadership styles of sports managers and the impacts of these styles. Leadership, in its modern sense, was first used in the British Parliament in the 19th century and has gradually become a significant concept in business, education, and social fields. Leaders guide groups towards specific goals and enhance motivation through tasks such as crisis management, rewarding, and innovation. Management, on the other hand, focuses on coordinating resources and people in harmony to achieve organizational goals. While managers utilize hierarchical authority, leaders create influence through personal skills and charisma. Sports managers bear significant responsibilities when making strategic decisions and managing daily operations. Leadership styles reflect managers' strategic visions, values, and management strategies, and these styles yield different outcomes on organizational performance, team cohesion, motivation, and individual development. Research has shown that various leadership styles, such as transformational, autocratic, and democratic leadership, are key factors determining the effectiveness of sports managers. Leadership influences the dynamics within the organization and enhances employee motivation. This study examines the leadership styles of sports managers and their effects through a literature review methodology. The findings provide a comprehensive understanding of the leadership styles of sports managers and their impacts. These findings will contribute to the existing body of knowledge and serve as a foundation for future research on sports management leadership.

Anahtar Kelimeler

Sport, Leadership, Transformational, Authoritaria

Spor Yöneticilerinin Liderlik Tarzlarının ve Etkilerinin Araştırılması

Öz

Bu çalışma spor yöneticilerinin liderlik tarzlarını ve bu tarzların etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır. Liderlik modern anlamda 19. yüzyılda İngiliz parlamentosunda kullanılmış ve zamanla iş dünyası, eğitim ve sosyal alanlarda önemli bir kavram haline gelmiştir. Liderler kriz yönetimi, ödüllendirme ve inovasyon gibi görevlerle grupları belirli hedeflere yönlendirir ve motivasyonu artırır. Yöneticilik ise kaynakları ve insanları uyum içinde yöneterek organizasyonel hedeflere ulaşmayı amaçlar. Yöneticiler hiyerarşik yetkileri kullanırken, liderler kişisel yetenekleri ve karizmalarıyla etki yaratırlar. Spor yöneticileri stratejik kararlar alırken ve günlük operasyonları yürütürken önemli sorumluluklar üstlenirler. Liderlik tarzları yöneticilerin stratejik vizyonlarını, değerlerini ve yönetim stratejilerini yansıtır ve bu tarzlar organizasyonel performans, takım uyumu, motivasyon ve bireysel gelişim üzerinde farklı sonuçlar doğurur. Yapılan araştırmalarda dönüşümcü, otokratik ve demokratik liderlik gibi çeşitli liderlik stillerinin spor yöneticilerinin etkinliğini belirleyen önemli faktörler olduğu gösterilmektedir. Liderlik örgüt içindeki dinamikleri etkiler ve çalışanların motivasyonunu artırır. Çalışma, literatür taraması yöntemiyle spor yöneticilerinin liderlik tarzlarını ve bu tarzların etkilerini incelemektedir. Elde edilen bulgular spor yöneticilerinin liderlik tarzlarını ve bu tarzların etkilerini kapsamlı bir şekilde ortaya koymaktadır. Bu bulgular mevcut bilgi birikimine katkı sağlayarak spor yöneticileriyle ilgili gelecekte yapılacak çalışmalara temel oluşturacaktır.

Anahtar Kelimeler

Spor, Liderlik, Dönüşümcü, Otoriter

Kaynakça

• Akşit, H. (2008). Yönetim ve yöneticilik. Kum Saati Yayın Dağıtım.
• Akyüz, H. (2020). Antrenör adaylarının genel öz yeterlilik ve iletişim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies-Social Sciences, 15(8), 3371–3386. https://doi.org/10.47356/TurkishStudies.45935
• Antonakis, J., & Day, D. V. (2017). The nature of leadership. Sage publications.
• Avolio, B. J., & Bass, B. M. (2004). Multifactor leadership questionnaire. Mind Garden.
• Avolio, B. J., Kahai, S., & Dodge, G. E. (2000). E-leadership. The Leadership Quarterly, 11(4), 615–668. https://doi.org/10.1016/S1048-9843(00)00062-X
• Baker, N. (2022). Evolution of leadership and major leadership styles. Florya Chronicles of Political Economy, 8(1), 29–46.
• Baltaş, A. (2000). Ekip çalışması ve liderlik: Değişim içinde geleceğe doğru. Remzi Kitabevi.
• Başoğlu, U. D. (2006). Askeri liselerde eğitim-öğretim gören takım sporu yapan, bireysel spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin liderlik özellikleri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1993). Transformational leadership and organizational culture. Public Administration Quarterly, 17(1), 112–121.
• Bass, B. M., & Riggio, R. E. (2006). Transformational leadership. Psychology Press. https://doi.org/10.4324/9781410617095
• Batmunkh M. (2011). Liderlik tarzları ile örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki ve bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Blase, J., & Blase, J. (2000). Effective instructional leadership. Journal of Educational Administration, 38(2), 130–141. https://doi.org/10.1108/09578230010320082
• Bresctick, E.T. (1999). Yönetim düşüncesinin evriminde liderliğin gelişimi ve dönüşümcü liderlik ve bir uygulama örneği. Yayınlanmış Doktara Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Brown, A., & Johnson, P. (2020). Leadership in sports: Analyzing coach-athlete dynamics. International Journal of Sports Science, 12(3), 210-225. https://doi.org/10.1177/10126902203210
• Buluç, B. (1998). Bilgi çağı ve örgütsel liderlik. Yeni Türkiye Dergisi, 4(20), 1205–1213.
• Çelik, M. (2013). Öğretmen algılarına göre ilkokul yöneticilerinin dönüşümcü liderlik ve girişimcilik becerileri arasındaki İlişki: Bağcılar ve bakırköy ilçeleri örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Chelladurai, P. (1980). Leadership in sports organizations. Canadian Journal of Applied Sport Sciences, 5(4), 226–231.
• Cömert, M. (2004). Dönüşümcü liderlik. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Malatya, 1–12.
• Conger, J. A., Kanungo, R. N., & Menon, S. T. (2000). Charismatic leadership and follower effects. Journal of Organizational Behavior, 21(7), 747–767. https://doi.org/10.1002/1099-1379(200011)21:7<747::AID-JOB46>3.0.CO;2-J
• Çoroğlu, C. (2003). İş dünyasında geleceğin yönetimi. Alfa Yayınları.
• Demir, H., & Okan, T. (2008). Etkileşimsel ve dönüşümsel liderlik: Bir ölçek geliştirme denemesi. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 19(61), 72–90.
• Demirci, A. (2014). Literatür taraması. İçinde Y. Arı & İ. Kaya (Eds.), Coğrafya araştırma yöntemleri (ss. 73–108). Coğrafyacılar Derneği Yayınları.
• Deneri, S. (2019). Ortaöğretim kurumlarındaki okul müdürlerinin vizyoner liderlik davranışları ve öğretmenlerin mesleki gelişimlerine yönelik davranışları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Deutsch, M., Coleman, P. T., & Marcus, E. C. (2006). The handbook of conflict resolution: Theory and practice. (2nd ed.). Jossey-Bass ınc.
• Dinh, J. E., Lord, R. G., Gardner, W. L., Meuser, J. D., Liden, R. C., & Hu, J. (2021). Leadership theory and research in the 21st century: A thematic approach. The Leadership Quarterly, 25(1), 36-62. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2021.101379
• Draft, R. L., & Lane, P. G. (2005). The leadership experience. Cengage Learning.
• Durmuş, A. E. (2001). Kadın ve erkek yöneticilerin liderlik davranışları arasındaki farklılıklar: Türkiye’de seçilmiş bir grup yönetici üzerinde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Ehtiyar, R., & Tekin, Y. (2011). Başarının temel aktörleri: Vizyoner liderler. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 6(24), 4007–4023. https://doi.org/https://doi.org/10.19168/jyu.47502
• Erçetin, Ş. (1998). Lider sarmalında vizyon. Önder Matbaacılık.
• Erçetin, Ş. (2000). Lider sarmalında vizyon. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Genç, N. (2012). Yönetim ve organizasyon (4th ed.). Seçkin Yayıncılık.
• Ghasabeh, M. S., Soosay, C., & Reaiche, C. (2015). The emerging role of transformational leadership. The Journal of Developing Areas, 49(6), 459–467. https://doi.org/10.1353/jda.2015.0090
• Goleman, D. (1995). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ. Bantam Books.
• Goleman, D. (2020). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ. Bloomsbury Publishing.
• Gökçe, Z. (2005). Spor yönetiminin farklı boyutlarında yer alan spor yöneticilerinin liderlik tiplerinin araştırılması (Ege bölgesi örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Öğretmenliği Anabilim Dalı, Manisa.
• Gökçe, Z., Çam, İ., & Yazicilar, İ. (2008). Spor yöneticilerinin liderlik boyutlarının araştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri, 3(1), 4–14.
• Griffith, J. (2004). Relation of principal transformational leadership to school staff job satisfaction, staff turnover, and school performance. Journal of Educational Administration, 42(3), 333–356. https://doi.org/10.1108/09578230410534667
• Güler, H. N. (2023). Dijital liderlik çalışmalarının analizi. Topkapı Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 11–20.
• Gündoğdu, F., & Sunay, H. (2018). Türk spor teşkilatındaki spor yöneticilerinin liderlik stilleri. SPORMETRE, 16(2), 178-195
• Işık-İnan, Ö., & Serinkan, C. (2020). Liderlik yaklaşımları ve spor yönetiminde liderlik. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(2), 308–332. https://doi.org/10.47097/piar.824025
• Iqbal, N., Anwar, S., & Haider, N. (2015). Effect of leadership style on employee performance. Arabian Journal of Business and Management Review, 5(5), 1-6. https://doi.org/10.4172/2223-5833.1000146
• İbicioğlu, H., Özmen, İ., & Taş, S. (2009). Liderlik davranışı ve toplumsal norm ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 1–23.
• İnce, M. (2001). Dönüştürücü liderlik yaklaşımı ve uygulamadan örnekler. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kim, S., Magnusen, M., Andrew, D., & Stoll, J. (2012). Are transformational leaders a double-edged sword? Impact of transformational leadership on sport employee commitment and job satisfaction. International Journal of Sports Science & Coaching, 7(4), 661–676. https://doi.org/10.1260/1747-9541.7.4.661
• Kocamaz A. S., Dursun, M., Arı, Ç., & Ulun, C. (2019). Spor örgütlerinde çalışan bireylerin lider kavramına ilişkin metaforik algıları. In O. Kızar (Ed.), Spor Bilimleri Alanında Araştırma Makaleleri - 1 (ss. 199-214). Gece Akademi.
• Koçel, T. (2007). İşletme yöneticiliği. Arıkan Basım Yayın.
• Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği (13th ed.). Beta Basım.
• Koçer, M. C. (2021). Okul yöneticilerinin vizyoner liderlik yeterlikleri ile öğretmenlerin işe tutkunlukları arasındaki ilişki. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(2), 119–143.
• Kotter, J. P. (2010). The general managers. Simon and Schuster.
• Kotterman, J. (2006). Leadership versus management: what’s the difference? The Journal for Quality and Participation, 29(2), 13–17.
• Kouni, Z., Koutsoukos, M., & Panta, D. (2018). Transformational leadership and job satisfaction: The case of secondary education teachers in Greece. Journal of Education and Training Studies, 6(10), 158. https://doi.org/10.11114/jets.v6i10.3451
• Koutouzis, M., & Malliara, K. (2017). Teachers’ job satisfaction: The effect of principal’s leadership and decision- making style. International Journal of Education, 9(4), 71-89. https://doi.org/10.5296/ije.v9i4.10272
• Northouse, P. G. (2021). Leadership: Theory and practice: Vol. 8th ed. Sage Publications.
• Ogbonna, E., & Harris, L. C. (2000). Leadership style, organizational culture and performance: Empirical evidence from UK companies. The International Journal of Human Resource Management, 11(4), 766–788. https://doi.org/10.1080/09585190050075114
• Okakın, N., & Tınaz, P. (1997). Orta kademe yöneticilerinin liderlik tarzlarına yönelik bir çalışma: Bankalarda şube müdürlerinin liderlik tarzları. 21. Yy. Da Liderlik Sempozyumu, 1–7.
• Olson, A. K., & Simerso, B. K. (2015). Leading with strategic thinking. John Wiley & Sons.
• Özsalmanlı, A. Y. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 137–146.
• Saeed, T., Almas, S., Anis-ul-Haq, M., & Niazi, G. (2014). Leadership styles: Relationship with conflict management styles. International Journal of Conflict Management, 25(3), 214–225. https://doi.org/10.1108/IJCMA-12-2012-0091
• Şafaklı, O. V. (2005). KKTC’deki kamu bankalarında liderlik stilleri üzerine bir çalışma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 1(6), 132–143. https://doi.org/10.31671/dogus.2019.290
• Şahin, A., Temizel, H., & Örselli, E. (2004). Bankacılık sektöründe çalışan yöneticilerin kendi liderlik tarzlarını algılayış biçimleri İle çalışanların yöneticilerinin liderlik tarzlarını algılayış biçimlerine yönelik uygulamalı bir çalışma. 3. Ulusal Bilgi Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 657–665.
• Smith, J. (2019). Leadership styles and their influence on team dynamics. Agility Portal.
• Spurgeon, P., Long, P., Clark, J., & Daly, F. (2015). Do we need medical leadership or medical engagement? Leadership in Health Services, 28(3), 173–184. https://doi.org/10.1108/LHS-03-2014-0029
• Stashevsky, S., & Koslowsky, M. (2016). Leadership team cohesiveness and team performance. International Journal of Manpower, 27(1), 63-74. https://doi.org/10.1108/01437720610652844
• Susan, B., & Whiteley, P. (2007). Kusursuz liderlik. Çeviren: Ümit şensoy. Acar Basım.
• Tekin, Y. (2007). Modern bir liderlik yaklaşımı vizyoner liderlik: Antalya’da faaliyette bulunan 5 yıldızlı konaklama işletmelerinde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Tengilimoğlu, D., & Yiğit, A. (2005). Hastanelerde liderlik davranışlarının personel iş doyumuna etkisini belirlemeye yönelik bir alan çalışması. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 8(3), 374–400.
• Tinti, L. A. (1995). The effect of leadership behavior on subordinate employees’ perceived level of organizational support, organizational commitment, and job satisfaction. California State University, Long Beach.
• Toduk, Y. (2023). 2023 Lideri dijital çağın liderlik sırları. Doğan Egmont Yayınları.
• Velez, L. (2019). Exploring The Representation of Women in Leadership Roles within Intercollegiate Sport in Puerto Rico. A Dissertation, Degree of Doctor of Philosophy in The Graduate School of The Texas Woman’s University, Texas.
• Wells, J. E., & Welty Peachey, J. (2011). Turnover intentions. Team Performance Management: An International Journal, 17(1/2), 23–40. https://doi.org/10.1108/13527591111114693
• Yıldırım, H. (2019). Şanlıurfadaki ilköğretim okullarının yöneticilerinin liderlik tipleri ile öğretmenlerin motivasyonu arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Şanlıurfa.
• Yukl, G. (2006). Leadership in organizations. Pearson.
• Yukl, G. (2018). Leader behaviors and the changing nature of work. In Leadership in organizations (8th ed., pp. 45–65). Pearson Education.