Sanal Gerçeklik (Metaverse) Kullanıcıları ile Fiziksel Aktivite Katılımcılarının Algılanan Fiziksel Mental Sağlık Çıktıları

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 100 - 111, 30.09.2024

Elif Akça , Esra Emir

https://doi.org/10.47778/ejsse.1442257

Öz

Araştırmanın amacı dijital oyun katılımcıları ile fiziksel aktivite katılımcılarının algılanan fiziksel-mental sağlık çıktılarını incelenmek ve değişkenler arasındaki ilişkiyi test etmektir. Bu araştırmada sosyal bilimler alanında kullanılan araştırma modellerinden ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın araştırma grubunu fiziksel aktiviteye veya dijital oyunlara katılan 251 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları Rekreasyonda Algılanan Sağlık Çıktıları Ölçeği ve Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği’dir. Veriler IBM SPSS 26 paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre rekreasyonel aktivite türü ve gelir durumu değişkenine göre rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve mental iyi oluş seviyelerinin anlamlı olarak farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Cinsiyet değişkeni ile rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve mental iyi oluş düzeylerinin ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık yaratmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bunun yanı sıra rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve mental iyi oluş düzeyleri arasında pozitif yönde ve yüksek düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bu bağlamda bireylerin fiziksel olarak aktif olabilecekleri rekreasyonel aktivitelere yönlendirilmeleri ve bu konuda bilgilendirilmeleri, aktif bir yaşam tarzının benimsenmesinin önemi konusunda bilgilendirilmeleri sağlanabilir. Aynı zamanda olumlu serbest zaman deneyimleri yaşayabilecekleri amaçlı ve planlı aktiviteler düzenlenebilir.

Anahtar Kelimeler

Dijital oyun, Fiziksel aktivite, Fiziksel-mental sağlık

Perceived Physical Mental Health Outcomes of Virtual Reality (Mataverse) Users and Physical Activity Participants

Öz

The aim of the research is to examine the perceived physical-mental health outcomes of digital game participants and physical activity participants and to test the relationship between the variables. In this research, the relational survey model, one of the research models used in social sciences, was designed. The research group of the study consists of 251 participants who participate in physical activity or digital games The data collection tools used in the study are the Perceived Health Outcomes in Recreation Scale and the Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale. The data obtained in the study were analyzed with the IBM SPSS 26 package program. According to the results obtained from the research, it has been concluded that the perceived health outcomes and mental well-being levels differ significantly in recreation according to the type of recreational activity and income status variable. It was concluded that the perceived health outcomes and mental well-being levels in recreation with the gender variable did not make a statistically significant difference. In this context, individuals can be directed to recreational activities in which they can be physically active and informed about this issue, and they can be informed about the importance of adopting an active lifestyle. Purposeful and planned activities can be organized where they can have positive free time experiences.

Anahtar Kelimeler

Digital game, Physical activity, Physical-mental health

Kaynakça

• Bek, N. (2008). Fiziksel aktivite ve sağlığımız. 1. Baskı, Klasmat Matbaacılık.
• Biddle, S. (2016). Physical activity and mental health: Evidence is growing. World Psychiatry, 15(2), 176-177. https://doi.org/10.1002/wps.20331
• Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö., ve Köklü, N. (2015). Sosyal bilimler için istatistik. Pegem Akademi.
• Çapık, C. (2006). Yoksul ve yoksul olmayan kadınlarda sağlık algısını etkileyen etmenlerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Elçi, G., Doğan, M., ve Gürbüz, B. (2019). Bireylerin rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Sport Exercise and Training Sciences - IJSETS, 5(3), 93-106. https://doi.org/10.18826/useeabd.536833
• Elmas, L., Yüceant, M., Ünlü, H., ve Bahadır, Z. (2021). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile psikolojik iyi oluş durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sportive, 4(1), 1-17.
• Fairclough, S., Stratton, G., & Baldwin, G. (2002). The Contribution of secondary school physical education to lifetime physical activity. European Physical Education Review, 8(1), 69-84. https://doi.org/10.1177/1356336X02008100
• Friedenreich C. M. (2010). The role of physical activity in breast cancer etiology. Seminars in Oncology, 37(3), 297–302. https://doi.org/10.1053/j.seminoncol.2010.05.008
• Ghosh, D., & Datta, T. K. (2012). Functional improvement and social participation through sports activity for children with mental retardation: A field study from a developing nation. Prosthetics and Orthotics International, 36(3), 339-347. https://doi.org/10.1177/0309364612451206
• Gökçearslan, Ş., ve Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(14), 419- 35.
• Gomez, E., Hill, E., Zhu, X.,. & Freidt, B. (2016) Perceived Health Outcomes of Recreation Scale (PHORS): reliability, validity and invariance. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 20(1), 27-37. https://doi.org/10.1080/1091367X.2015.1089245
• Hallam, K. T., Bilsborough, S., & de Courten, M. (2018). “Happy feet”: Evaluating the benefits of a 100 day 10,000 step challenge on mental health and wellbeing. BMC Psychiatry, 18, 1-7. https://doi.org/10.1186/128880181609
• Hazar, Z., Tekkurşun-Demir, G., Namlı, S., ve Türkeli, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 320-332.
• Huebner, E. S. (2004). Research on assessment of life satisfaction of children and adolescents. Social Indicators Research, 66(1-2), 3-33. https://doi.org/10.1023/B:SOCI.0000007497.57754.e3
• İbrahim, H., & Cordes, K.A. (2002). Outdoor recreation, enrichment for a lifetime. Second Edition, Sagamore Publishing, Il.
• Jansson, E., Hagströmer, M., & Anderssen, S. A. (2015). Fysisk aktivitet – Nya vägar och val i rekommendationerna för vuxna. Lakartidningen, 112(47), 1-4.
• Karademas, E.C., Tsalikou, C., & Tallarou, M. (2011). The impact of emotion regulation and illness-focused coping strategies on the relation of illness-related negative emotions to subjective health. Journal of Health Psychology, 16(3), 510– 519. https://doi.org/10.1177/1359105310392093
• Kaytanlı U. (2011). Bilgisayar oyunları ile çocuk ve ergenlerdeki psikopatoloji arasındaki ilişkinin araştırılması. Uzmanlık tezi, ̇İstanbul Ünı̇versı̇tesı̇, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabı̇li̇m Dalı, İstanbul.
• Keldal, G. (2015). Warwick-edinburgh mental iyi oluş ölçeği’nin Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 103-115
• Lee, J., Yoon, H. K., Kim, D. (2023). Design of metaverse-based physical fitness service for the enhancement of exercise capability for youth. Mobile Information Systems, 2023(1), Article ID 7272781. https://doi.org/10.1155/2023/7272781
• Limoncu, M., E. (2017). Huzurevi ortamında yaşayan bireylerde kemik mineral yoğunluğu, sarkopeni, düzenli fiziksel aktivite alışkanlıkları, düşme sıklığı, denge ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Miles, L. (2007). Physical activity and health. Nutrition bulletin, 32(4), 314-363. https://doi.org/10.1111/j.1467-3010.2007.00668.x
• Mizuta, R., Maeda, N., Tashiro, T., Suzuki, Y., Kuroda, S., Ishida, A., & Urabe, Y. (2024). Effectiveness of metaverse space–based exercise video distribution in young adults: Randomized controlled trial. JMIR mHealth and uHealth, 12(2024), 1-13. https://doi.org/10.2196/46397
• Mutrie, N., Campbell, A. M., Whyte, F., McConnachie, A., Emslie, C., Lee, L., Kearney, N., Walker, A., & Ritchie, D. (2007). Benefits of supervised group exercise programme for women being treated for earlystage breast cancer: pragmatic randomised controlled trial. BMJ, 334(7592), 1-7. https://doi.org/10.1136/bmj.39094.648553.AE
• Röglin, L., Martin-Niedecken, A.L., & Ketelhut, S. (2023). Exercising digitally: A multi-perspective analysis of exergames for physical activity and health promotion. In Creating Digitally: Shifting Boundaries: Arts and Technologies—Contemporary Applications and Concepts (pp. 79-116). Springer International Publishing.
• Samur, Y. (2022). Dijital oyunlar. TRT Akademi, 7(16), 821-823. https://doi.org/10.37679/trta.1181838
• Sullum, J., Clark, M. M., & King, T. K. (2000). Predictors of exercise relapse in a college population. Journal of American College Health, 48(4), 175-180. https://doi.org/10.1080/07448480009595693
• Tennant, R., Hiller, L., Fishwick, R., & Platt, P. (2007). The Warwick-Edinburgh mental well-being scale (WEMWBS): Development and UK validation. Health and Quality of Life Outcome, 5(63), 1-13. https://doi.org/10.1186/1477-7525-5-63
• Tuğut., N., ve Bekar, M. (2008). Üniversite öğrencilerinin sağlığı algılama durumları ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11(3), 17-26.
• Tuncer, E. (2023). Akademik personelin rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve serbest zaman doyumu düzeylerinin incelenmesi (Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği). Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Urlu, Y. (2014). 10-12 yaş grubu çocukların fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması (Antalya İli örneği). Yüksek Lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Balıkesir.
• World Health Organization. (2019). WHO global report on traditional and complementary medicine 2019. World Health Organization.
• Wright, S. M., Levine, R. B., Beasley, B., Haidet, P., Gress, T. W., Caccamese, S., Brady, D., Marwaha, A., & Kern, D. E. (2006). Personal growth and its correlates during residency training. Medical education, 40(8), 737–745. https://doi.org/10.1111/j.1365-2929.2006.02499.x
• Yerlisu-Lapa, T., Serdar, E., Tercan-Kaas, E., Çakir, V. O., ve Köse, E. (2020). Rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ölçeğinin Türkçe versiyonunun psikometrik özellikleri. Spor Bilimleri Dergisi, 31(2), 83-95. https://doi.org/10.17644/sbd.684205
• Yu, J. E. (2022). Exploration of educational possibilities by four metaverse types in physical education. Technologies, 10(5), Article 104. https://doi.org/10.3390/technologies10050104
• Zhao, M., & Chen, S. (2018). The Effects of Structured physical activity program on social interaction and communication for children with autism. BioMed Research International, 2018, Article ID 1825046. https://doi.org/10.1155/2018/1825046