Biological parameters a spect of quality control in mass rearing of some natural enemies

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 35 - 45, 11.06.2015

Miray Durlu Külbaş , Avni Uğur

https://doi.org/10.16969/teb.72003

Öz

In biological control applications, natural enemies have to be mass reared in laboratories and then released in adequate conditions.Natural enemies released should have suitable and sufficient behavioural and physical features to be effective on the target population. This situation shows that quality control programs are very important in biological control applications. Quality control programs are applied for reared natural enemies to maintain their quantity and quality. The aim of quality control program is to control if behavioural and biological features of long term reared beneficial species are conserved or not. In quality control programs, all characteristical features of beneficial insects which show the quality of insects must be determined. Bigler (1989) said that these features must be determined with scientific data according to the biological stages and related to biological and behavioural features of natural enemies on the field. Rearing of beneficial insects, factors affecting mass rearing, problems in rearing, parameters (genetic structure, morphological structure, behaviour, biochemical structure and biological features) which determined quality features of beneficial insects must be considered in quality control programs.

Anahtar Kelimeler

Quality control, beneficial insect, rearing, biology

Bazı doğal düşmanların kitle üretiminde kalite kontrolüne yönelik biyolojik parametreler

Öz

Biyolojik mücadele uygulamalarında salımı yapılacak türlerin laboratuvarlarda kitle halinde üretilmesi gerekmektedir. Salımı yapılan doğal düşmanların da, hedef popülasyon üzerinde etkili olabilmesi için fizyolojik ve davranışsal özelliklerinin uygun ve yeterli olması gerekmektedir. Bu durum biyolojik mücadele uygulamalarında kalite kontrol programlarının önemini ortaya koymaktadır. Kalite kontrol programları, faydalı popülasyonun nitelik ve nicelik bakımından kalitesini devam ettirmek amacıyla kitle üretimi yapılan faydalı böceklere uygulanmaktadır. Kalite kontrol programının amacı uzun süre kitle üretimi yapılan faydalı türlerin biyolojik ve davranışsal özelliklerinin korunup korunmadığını kontrol etmektir. Kalite kontrol programlarında, faydalı böceğin kalitesini tanımlayan tüm karakteristik özelliklerin belirlenmesi gerekmektedir. Bu özellikler Bigler (1989)’e göre bilimsel verilerle dönem dönem ortaya konulabilmeli ve doğal düşmanların arazi koşullarındaki biyolojik ve davranışsal etkinlikleriyle ilişkili olmalıdır. Kalite kontrol programlarında faydalı böceklerin kitle üretimi, kitle üretimini etkileyen faktörler, kitle üretiminde karşılaşılan sorunlar, faydalı böceklerde kalite özelliklerini belirleyen parametreler (genetik yapı, morfolojik yapı, davranış, böceğin biyokimyasal yapısı ve biyolojik özellikleri) göz önüne alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Kalite kontrolü, faydalı böcek, kitle üretimi, biyoloji

Kaynakça

• Anonymous, 2012. Web sayfası: http://what-when-how.com/insects/rearing-of-insects (ErişimTarihi: Eylül 2012).
• Bartlett, A. C., 1984. Genetic changes during insect domestication. In: Advances and Challenges in Insect Rearing, (E. G. King & N. C. Leppla, Eds.), USDA, ARS, New Orleans, LA. 2-8 pp.
• Bigler, F., 1989. Quality assessment and control in entomophagus insects used in biological control. Journal of Applied Entomology, 108: 390-400.
• Bush, G. L., R. W. Neck & G. B. Kitto, 1976. Screwworm eradication: Inadvertent selection for noncompetitive ecotypes during mass rearing. Science, 193: 491-493.
• Carvalho, L. M., V. H. P. Bueno & C. Castane, 2011. Olfactory response towards its prey Frankliniella occidentalis of wild and laboratory-reared Orius insidiosus and Orius laevigatus. Journal of Applied Entomology, 135: 177– 183.
• Chambers, D. L., 1977. Quality control in mass rearing. Annual Review of Entomology, 22: 289-308.
• Flanders, S. E. & C. B. Ernest, 1964. Standardization of mass rearing procedures for entomophaga. Bull Org Mond Santé BullWldHlth Org, 31: 505-507.
• Heidari, M., 1989. Biological control of glasshouse mealybug using coccinellid predators. Ph.D. Thesis, Wye College, University of London, 372 pp.
• Hoffmann, M. P., P. R. Ode, D. L. Walker, J. Gardner & S. Van Nouhuys, 2001. Performance of Trichogramma ostriniae (Hymenoptera: Trichogrammatidae) reared on factitious hosts, including the target host, Ostrinia nubilalis (Lepidoptera: Crambidae). Biological Control, 21: 1–10.
• Hoy, M. A., 2013. Insect Molecular Genetics- An Introduction to Principles and Applications,Elsevier, USA, 769 pp.
• Ksentini, I., T. Jardak & N. Zeghal, 2013. A laboratory comparison of four Trichogramma species (Hymenoptera: Trichogrammatidae) as potential biocontrol agents for the carob moth, Ectomyelois ceratoniae (Lepidoptera: Pyralidae). Biocontrol Scienceand Technology, 23 (4): 465-469.
• Lerner, I., 1958. Genetic Basis of Selection. John Wiley & Sons, New York, 298 pp.
• Liquido, N. J. & T. Nishida, 1985. Population parameters of Cyrtorhinus lividipennis Reuter (Heteroptera: Miridae) reared on eggs of natural and factitious prey. Hawaiian Entomological Society, 25: 87-93.
• Lum, P. T. M. & B. R. Flaherty, 1973. Influence of continuous light on oocyte maturation in Bracon hebetor. Annals of the Entomological Society of America, 66: 355–357.
• MacKauer, M., 1976. Genetic problems in the production of biological control agents. Annual Review of Entomology, 21: 369­385.
• Oliver, K. M., P. H. Degnan, G.R. Burke & N. A. Moran, 2010. Facultative symbionts in aphids and the horizontal transfer of ecologically important traits. Annual Review of Entomology, 55: 247–266.
• Rojas, M. G., J. A. Morales-Ramos & E. G. King, 1999. Response of Catolaccus grandis (Hymenoptera: Pteromalidae) to its natural hostafter ten generations of rearing on a factitious host, Callosobrucus maculatus (Coleoptera: Bruchidae). Environmental Entomology, 28 (5): 137-141.
• Singh, R. P., 1980. Analysis of energy use in canning vegetables. Proceedings International Symposium on Energy and Food Industry, Madrid, Spain.
• Singh, R., P. 1982. The rearing of beneficial insects. NewZealand Entomologist, 7 (3): 304-310.
• Unwin, D. M. & S. A. Corbet, 1991. Insects, Plants and Microclimate, Naturalists Handbooks No 15. Richmond Press, Slough.
• Van Lenteren, J. C., 2003. Quality Control and Production of Biological Control Agents: Theory and Testing Procedures. Laboratory of Entomology, Wageningen University. Netherlands, 327 p.
• Weiss, B. & S. Aksoy, 2011. Microbiome influence on insect host vector competence. Trends in Parasitology, 27: 514–522.