Engelli Bireylerde Tiyatro Aktivitesinin İletişim ve Etkileşim Becerileri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 61 - 68, 24.04.2018

Fatma Gün Burcu Semin Akel

https://doi.org/10.30720/ered.417884

Öz

Çalışmamızda, tiyatro aktivitesinin oyuncuları aktive
eden ve kendine güveni artıran yapısı göz önüne alınmıştır ve engelli bireyde
tiyatro aktivitesinin iletişim ve etkileşim becerileri üzerindeki etkilerinin
incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve
Yöntem: Çalışmaya daha önceden tiyatro eğitimi almamış, tiyatro çalışması
için bir sanat atölyesine ilk defa başvurmuş, herhangi bir konuşma problemi ve
ağır mental retardasyonu olmayan 7 kişi alındı. Çalışmada İnsan Aktiviteleri
Modeli kapsamında geliştirilen İletişim ve Etkileşim Becerileri Değerlendirmesi
kullanıldı. Bu değerlendirmeye göre kişiler 60 dakika gözlemlendi ve gözleme
göre İletişim ve Etkileşim Becerileri Değerlendirmesi alt parametre
(fiziksellik, bilgi alışverişi, ilişkiler) puanları verildi. Kişiler ısınma
çalışmaları ve provalardan oluşan 12 seansa katıldı. Tiyatro seansların
sonunda, iletişim ve etkileşime ait değişimleri saptamak için İletişim ve
Etkileşim Becerileri Değerlendirmesi tekrar yapıldı. Sonuçlar: Beşi erkek (%71,4), 2’si kadın (%28,6) olan 7 bireyin
ortalama yaşı 16,85±2,4 yıldır. Bireylerin 3’si özgül öğrenme güçlüğü, 4’ü
hafif mental retardasayon tanısına sahipti. Katılımcılar, ilk İletişim ve
Etkileşim Becerileri Değerlendirmesi değerlendirmesinden ortalama 46,42±12,75
(ortanca=56) puan, tiyatro aktivitesinin ardından ortalama 64,14±8,35 puan
aldı. Katılımcıların iletişim ve etkileşim becerilerindeki fark istatiksel
olarak anlamlı bulundu (p=0,018).Tartışma:
Tiyatronun iletişim etkileşim becerilerinde gelişme sağladığı görülmektedir.
Yine de büyük örneklem gruplarıyla yapılacak kontrollü çalışmalar
gerekmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Kişilerarası ilişkiler, İletişim, Rol oynama, Engelli bireyler

Effects of Theatre Activity on Communication and Interaction Skills of People with Disabilities

Öz

Purpose: In this study, the nature of theatre activity which activates the performers and increases self-confidence was considered and it was aimed to investigate the effects of theatre activity on communication and interaction skills of individuals with disability. Material and Methods: Seven disabled people who had applied to join an art atelier and had never taken theater training before and did not have speech problems or severe mental retardation were included in the study. Assessment of Communication and Interaction Skills (ACIS) was used in the study. Individuals were observed for 60 minutes and then ACIS score for each parameter (physicality, information exchange, relations) was scored. The participants attended 12 sessions which consisted of theatre warm-up exercises and rehearsals. After theatre sessions, ACIS was applied again to evaluate changes in communication. Results: Five male (%71.4), 2 female (%28.6) totally 7 individuals had the mean age of 16.85±2.4 years. 3 individuals had learning disability and 4 had mild mental retardation. The participants’ scored an average of 46.42±12.75 (median=56) at the first ACIS assessment, then scored 64.14±8.35 after theatre activity. The improvement in the communication and interaction skills was statistically significant (p=0.018). Conclusion: This study proved that the theatre activity improves communication and interaction skills. Nevertheless, further controlled studies with larger sample groups are needed.

Anahtar Kelimeler

Interpersonal relations, Communication, Role playing;, Disabled people

Kaynakça

• Barnes, C., Mercer, G., & Shakespeare, T. (1999). Exploring disability: a sociological introduction. Cambridge: Polity Press, 182-210.
• Catterall, J., Chapleau, R., & Iwanga, J. (1999). Involvement in the arts and human development: General involvement and intensive involvement in music and theatre arts. In Champions of Change: The impact of the arts on learning. Washington DC: Arts Education Partnership.
• Csikszentmihalyi, M. (1990). Flow. The Psychology of Optimal Experience. New York (HarperPerennial).
• Çöl, G. (2015). Özel gereksinimi olan çocukların boş zaman aktivitelerine katılımını etkileyen faktörler. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
• Dijkers, M. P., Whiteneck, G., & El-Jaroudi, R. (2000). Measures of social outcomes in disability research. Arch Phys Med Rehabil, 81, 63-80.
• Forsyth, K., Kielhofner, G., Forsyth, K., Salamy, M., & Simon, S. (1998). A User's Guide to the Assessment of Communication and Interaction Skills (ACIS). University of Chicago.
• Forsyth, K., Lai, J. S., & Kielhofner, G. (1999). The assessment of communication and interaction skills (ACIS): Measurement properties. Br J Occup Ther, 62(2), 69-74.
• Hughes, J., & Wilson, K. (2004). Playing a part: the impact of youth theatre on young people's personal and social development. Res Drama Educ, 9(1), 57-72
• Johnston, K. (2012). Stage Turns: Canadian Disability Theatre. Montreal: McGill Queens University Press.
• King, G., Imms, C., Palisano, R., Majnemer, A., Chiarello, L., Orlin, M., & Avery, L. (2013). Geographical patterns in the recreation and leisure participation of children and youth with cerebral palsy: A CAPE international collaborative network study. Dev Neurorehabil, 16(3), 196-206.
• Lexén, A., & Bejerholm, U. (2016). Exploring communication and interaction skills at work among participants in individual placement and support. Scand J Occup Ther, 23(4), 314-319.
• Perry, M. M. R. (2003). Relating improvisational music therapy with severely and multiply disabled children to communication development. J Music Ther, 40(3), 227-246.
• Preskitt, J. K., Goldfarb, S. S., Mulvihill, B. A., Colburn, S., & Davis, M. M. (2013). Future plans and social/recreational activities of youth with special health care needs: the implications of parental help in completing surveys. Disabil Health J, 6(4), 343-35.
• Raab, M., & Dunst, C. J. (2005). Interest-based child participation in everyday learning activities. CASEinPoint, 1(2), 1-5.
• Sandahl, C. (2005). From the Streets to the Stage: Disability and the Performing Arts. PMLA, 120(2), 620-624.
• Simon, S. (1989). The development of an assessment for communication and interaction skiffs. (Unpublished Master's thesis). Chicago, II: Universityof Illinois at Chicago.