Purpose: The aim of this
study was to investigate the relationship between fear of falling, quality of
life, physical function and adapting the artificial joint following Total Hip Arthroplasty (THA).
Material and methods: This cross-sectional correlational design included 52 patients aged
between 46-74 who underwent THA. Fear of falling was
assessed with 0-10 cm Visual Analogue Scale (VAS). Health-related
quality of life and joint-specific physical function were assessed with
EQ-5D-3L VAS and HOOS-PS, respectively. The Forgotten Joint
Score (FJS-12) was used to assess the awareness of the patients’ to their
artificial joint in daily activities.
Results: The
FJS-12 scores were moderately related with fear of falling in patients with THA
(r=-0.418; p=0.002). FJS-12 scores were strongly correlated with EQ-5D-3L VAS
(r=0.536); and HOOS-PS scores (r=-0.519) (p<0.001). In linear regression
analysis, strongest significant indicators of the dependent variable (FJS-12)
were fear of falling, EQ-5D-3L VAS and HOOS-PS (R2=0.48; p<0.05).
Conclusion: Our results
demonstrated that fear of falling, physical function and quality of life can
explain the half of the adaptability to artificial joint in patients with THA.
Therefore, rehabilitation programmes that are individualised according to
patients’ fear of falling, physical function and health-related quality of life
should also be considered to decrease fear leading to activity limitation and
participation in daily life following THA.
Amaç: Çalışmanın amacı, Total Kalça Artroplastisi (TKA)
sonrası düşme korkusu, yaşam kalitesi ve fiziksel fonksiyon ile yapay ekleme
adaptasyonun ilişkisini incelemekti.
Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel korelasyon
çalışması, TKA geçiren yaşları 46-74 yaş arasında olan 52 hastadan oluşmaktaydı.
Düşme korkusu 0-10 cm Görsel Analog Skalası (GAS) ile değerlendirildi. Sağlıkla
ilişkili yaşam kalitesi ve fiziksel fonksiyon sırasıyla Avrupa Yaşam kalitesi (EQ-5D-3L
VAS) anketi ve Kalça Osteoartrit Sonuç Skoru Kısa Formu (HOOS-PS) ile
değerlendirildi. Hastaların günlük yaşantısında yapay eklem farkındalığını değerlendirmek
için Unutulan Eklem Skoru (UES-12) kullanıldı.
Sonuçlar: TKA’li hastalarda UES-12 skorları ile düşme korkuları orta derecede
ilişkiliydi (r=-0.418; p=0.002). UES-12 skorları ile EQ-5D-3L VAS skorları
(r=0.536) ve HOOS-PS skorları (r=-0.519) (p<0.001) arasında güçlü bir
korelasyon vardı. Doğrusal regresyon analizinde bağımlı değişkenin (UES-12) en
güçlü belirleyicileri; düşme korkusu, EQ-5D-3L VAS ve HOOS-PS idi (R2=0.48;
p<0.05).
Tartışma: Düşme korkusu, fiziksel
fonksiyon ve yaşam kalitesi ile ilgili hasta odaklı değerlendirmeler, TKA'li
hastalarda yapay ekleme uyum becerisinin yarısını açıklayabilmektedir. Bu
sebeple, TKA sonrası bireylerde günlük yaşama katılım ve aktivite kısıtlılığına
neden olan korkuyu azaltmak için hastanın düşme korkusu, fiziksel fonksiyonu ve
sağlıkla ilişkili yaşam kalitesine göre bireyselleştirilmiş rehabilitasyon
programlarının geliştirilmesi gerekmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 2 |
Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi by Hacettepe University, Faculty of Health Sciences is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International