Erkek Geriatriklerde Anımsama Terapisinin Yaşlılığa Uyum ve Yaşam Kalitesine Etkisinin İncelenmesi: Kontrollü Çalışma

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 31 - 38, 18.12.2019

Zeynep Şule Kurtulgan Gamze Ekici

https://doi.org/10.30720/ered.578629

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu çalışma erkek geriatrik bireylerde uygulanan Anımsama Terapisi’nin,
yaşam kalitesi ve yaşlılığa uyum düzeyleri üzerine olan etkisini incelemek
amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 15’i Anımsama Terapisi,
15’i ise kontrol grubunda olmak üzere toplamda 30 geriatrik erkek birey dahil
edilerek sosyo-demografik bilgileri kaydedildi. Yaşlılığa uyum düzeyleri
“Yaşlılığa Uyum Güçlüğü Değerlendirme Ölçeği (YUGDÖ)” ile, yaşam kalitesi ise “Dünya
Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Yaşlı Modülü (WHOQOL-OLD)” ile değerlendirildi. Anımsama Terapisi 4 hafta,
haftada 3 kez toplam 12 seans uygulandı. Bireyde kendine bakım,  serbest zaman ve üretkenlik olmak üzere
yaşamının tümünü kapsayan bir yaklaşımla çocukluk anıları, aile yaşamı, okul
dönemi, gençlik anıları, seyahatler, bayramlar, iş hayatı, evlilik ve çocuklar,
gelecek ile ilgili düşünceler gibi başlıklara odaklanıldı. Anımsama Terapisi
sonrası aynı değerlendirmeler ikinci kez uygulandı. Sonuçlar: Anımsama Terapisi öncesi ve sonrası
karşılaştırıldığında bireylerin yaşlılığa uyum düzeyi (p=0,001); yaşam kalitesi parametrelerinden özerklik
(p=0,001), geçmiş, bugün, gelecek faaliyetleri (p=0,001), sosyal katılım
(p=0,001), yakınlık (p=0,001) ve toplam puanda (p=0,001) iyileşme görüldü.
Duyusal işlevler, ölüm ve ölmek başlıklarında ise istatistiksel anlamlı bir
sonuç bulunmadı. Tartışma: Geriatrik erkeklerde Anımsama Terapisi’nin,
yaşlılığa uyumu ve yaşam kalitesini iyileştirmesi nedeniyle geriatrik döneme
geçiş yapan bireylerde rutin olarak uygulanması faydalı olacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Yaşlı, Yaşam Kalitesi, Uyum

Kaynakça

• Ashida, S. (2000). The effect of reminiscence music therapy sessions on changes in depressive symptoms in elderly persons with dementia. Journal of Music Therapy, 37 (3), 170-182.
• Aşiret, G. D., & Dutkun, M. (2018). The effect of reminiscence therapy on the adaptation of elderly women to old age: A randomized clinical trial. Complementary therapies in medicine, 41, 124-129.
• Avaş, S., & Akçiçek, F. (2010). Kapsamlı geriatrik değerlendirme. Ege Tıp Dergisi, 49.
• Bohlmeijer, E., Smit, F., & Cuijpers, P. (2003). Effects of reminiscence and life review on late‐life depression: a meta‐analysis. International journal of geriatric psychiatry, 18(12), 1088-1094.
• Bowling, A. (2007). Quality of life in older age: what older people say. In Quality of life in old age (pp. 15-30). Springer, Dordrecht
• Bulduk, S., Dinçer, Y., Usta, E., & Bayram, S. (2017). Demanslı Yaşlılara Uygulanan Sanat Terapi Yönteminin Bilişsel Durum Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Journal of Contemporary Medicine, 7(1), 36-41.
• Burnside, I. M., & Schmidt, M. G. (Eds.). (1994). Working with older adults: Group process and techniques. Jones & Bartlett Pub.
• Cangöz, B. Hafif Bilişsel Bozuklukta Nöropsikolojik Değerlendirme. Nörolojide Yeni Ufuklar: Alzheimer Hastalığıve Diğer Demanslar (Ed. K.Selekler) 2009, Ankara: Güneş Tıp Kitabevi, s. 97-108.
• Coleman PG. Uses of reminiscence: Functions and benefi ts. Aging Ment Health 2005; 9(4):291-294.
• Çelebi, Ç. D., & Yüksel, M. Y. (2014). Yaşlılık ve yaşlılara sunulan psikolojik danışma ve rehberlik uygulamalarına bir bakış. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 4(2), 175-202.
• Eser, S., Saatli, G., Eser, E., Baydur, H., & Fıdaner, C. (2010). Yaşlılar için dünya sağlık örgütü yaşam kalitesi modülü WHOQOL-OLD: Türkiye alan çalışması Türkçe sürüm geçerlilik ve güvenilirlik sonuçları. Turk Psikiyatri Dergisi, 21(1).
• Gignac, M. A., Cott, C., & Badley, E. M. (2002). Adaptation to disability: Applying selective optimization with compensation to the behaviors of older adults with osteoarthritis. Psychology and aging, 17(3), 520.
• Görgünbaran, A. (2008). Yaşlılıkta sosyalizasyon ve yaşam kalitesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1(2), 86-97.
• Güngen, C., Ertan, T., Eker, E., Yaşar, R., & Engin, F. (2002). Standardize mini mental test’in Türk toplumunda hafif demans tan› s› nda geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 13(4), 273-281
• Harper, D. J. (1993). Remembered work importance, satisfaction, reminiscence and adjustment in retirement: A case study. Counselling Psychology Quarterly, 6 (2), 155-164.
• Hoffmann, A. A., & Parsons, P. A. (1988). The analysis of quantitative variation in natural populations with isofemale strains. Genetique, selection, evolution, 20(1), 87.
• Hsieh CJ, Chang C, Su SF, Hsiao YL, Shih YW, Han WH, Lin CC. Reminiscence group therapy on depression and apathy in nursing home residents with mild-to-moderate dementia. J Exp Clin Med 2010; 2(2):72–78.
• Jones, E. D., & Beck-Little, R. (2002). The use of reminiscence therapy for the treatment of depression in rural-dwelling older adults. Issues in mental health nursing, 23(3), 279-290.
• Jonsdottir, H., Jonsdottir, G., Steingrimsdottir, E. ve Tryggvadottir, B. (2001). Group reminiscence among people with end-stage chronic lung diseases. Journal of Advanced Nursing, 35 (1), 79-87.
• Karimi, H., Dolatshahee, B., Momeni, K., Khodabakhshi, A., Rezaei, M., & Kamrani, A. A. (2010). Effectiveness of integrative and instrumental reminiscence therapies on depression symptoms reduction in institutionalized older adults: An empirical study. Aging & Mental Health, 14(7), 881-887.
• Kurt, G., Yücel Beyaztaş, F., & Erkol, Z. (2010). Yaşlıların sorunları ve yaşam memnuniyeti.
• Kutsal Y. Yaşlanan insan ve yaşlanan toplum. Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni 2003;3-4:1-6.
• Larson, R. H. (2001). Memories groups. Clergy Journal, 77 (3), 34-36.
• Lin Y, Dai Y, Hwang S. The effect of reminiscence on the elderly population: A systematic review. PHN 2003: 20; 297–306.
• Liu SJ, Lin CJ, Chen YM, Huang XY. The effects of reminiscence therapy on self-esteem, depression, loneliness and life satisfaction of elderly people living alone. Mi- Taiwan J of Med 2007; 12: 133–142.
• Lovelady, M. S. (1987). The effects of reminiscence therapy on self-esteem in the institutionalized elderly. Unpublished Dissertation. AL: Troy State University, Health Sciences, School of Nursing.
• MacKinlay, E. ve Trevitt, C. (2003). Not just an ordinary person: Spiritual reminiscence and memory loss. Australian Nursing Journal, 11 (5), 31.
• Moore, S.L., Schow, E. (2006). The Quest for Meaning in Aging. Geriatric Nursing, 27(5), 293-299.
• Rybarczyk, B. D. ve Auerbach, S. M. (1990). Reminiscence interviews as stress management interventions for older patients undergoing surgery. The Gerontologist, 30 (4), 522-528
• O'Leary, E., & Nieuwstraten, I. M. (2001). The exploration of memories in Gestalt reminiscence therapy. Counselling Psychology Quarterly, 14(2), 165-180.
• Ouwehand, C., de Ridder, D. T., & Bensing, J. M. (2007). A review of successful aging models: Proposing proactive coping as an important additional strategy. Clinical psychology review, 27(8), 873-884.
• Rosenblatt, P. ve Elde, C. (1990). Shared reminiscence about a deceased parent: Implications for grief education and grief counseling. Family Relations, 39 (2), 206-210.
• Siviş, R., & Demir, A. (2007). The efficacy of reminiscence therapy on the life satisfaction of Turkish older adults: A preliminary study. Turkish Journal of Geriatrics, 10(3).
• Şişman, F. N., & Kutlu, Y. (2016). Yaşlılarda Uyum Güçlüğünü Değerlendirme Ölçeği’nin (YUGDÖ) Geliştirilmesi ve Psikometrik Özellikleri. Journal of Psychiatric Nursing, 7(1), 25-33.
• T.C. Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. Yaşlı ve Aile İlişkileri: Ankara Örneği, 2005:59.