Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Historical Development of Hyperpyron

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 4, 22 - 29, 11.06.2024

Öz

The Byzantine Empire was not only the political continuation of the Roman Empire, but also its economic heir. The Roman Empire tried to apply cash monetary policy economically since the republican period, but with the effect of the military and economic problems experienced, it was forced to apply economic policies and applied the form of payment in various currencies. These are sestertitus, aureus, solidus, livre, ace and dinarius. The main reason for this diversity is the ratio of the metals used in the coins and their purchasing power against depreciation during inflationary periods. During military and economic crises, the Roman Empire tried to stabilise the money supply by changing the mineral ratios in coins. III. century crisis is the most important example. A similar situation was experienced in the period after the Migration of Tribes and the Battle of Malazgirt. The Byzantine coinage system is much more complex than the contemporary western coinage systems. Moreover, it exhibits a great capacity for adaptation, as each major monetary crisis is followed by a period of stabilisation, which may be long or short-lived, but always lasts at least a century. Before the Battle of Malazgirt, the Byzantine economy faced more than the previous inflationary problems. While coins were rapidly losing value, the Turkish conquests in Anatolia turned the Byzantine economy upside down. When Alexios I Komnenos regained control over the Balkans and parts of Anatolia, he and his son Ioannes introduced new regulations in coinage, starting with the coronation ceremony. The Hyperpyron was put into circulation by Alexios I Komnenos in 1092 and continued to be used by his successors.

Kaynakça

  • Charanis, P. (1984). Bizans İmparatorluğu'nun Çöküşündeki Ekonomik Faktörler (Çev. M. Delilbaşı,). Belleten. 48 (191-192), 523-536.
  • Cheynet, J.C, (2008). Bizans Tarihi. (Çev. İ. Yerguz). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Day Jr., W. R, Matzke, M. ve Saccocci, A., (2020). Medieval European Coinage: Volume 12, Northern Italy, Cambridge: Cambridge University Press, s. 928-929.
  • Grierson, P., “Hyperpyron”, (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (Ed. A. P. Khazdan), Oxford: Oxford University Press, s. 964-965.
  • Grierson, P., (1999a). Byzantine Coinage, Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection.
  • Grierson, P., (1999b). Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection, 5: Michael VIII to Constantine XI, 1258–1453, , Washington D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection.
  • Hagen, Jahnke, U., & Weschke, Joachim. (1983). Gold Coins of the Middle Ages, Münich: Deutsche Bundesbank Collection Frankfurt Am Main.
  • Haldon, J. F, (2005). The Palgrave Atlas of Byzantine History, New York: Palgrave Macmillan.
  • Haldon,. F, (2008). Oxford Handbook of Byzantine Studies, Edited by Elizabeth Jeffreys, John Haldon and Robin Cormack, Oxford: Oxford University Press.
  • Laiou, Angeliki, E., & Morrisson, Cécile. (2020). Bizans Ekonomisi, (Çev. B. Bayram). İstanbul: Runik Kitap.
  • Morrisson, C, (2002). Byzantine Money: Its Production and Circulation, The Economic History of Byzantium From the Seventh through the Fifteenth Century, (Ed. Angeliki E. Laiou), Volume I, Washington, D.C: Dumbarton Oaks Research Library and Collection, s. 909-966.
  • Morrisson, C, (2010). “Money, Coins and the Economy”, The Byzantine World, (Ed. Paul Stephenson), New York: Routledge.
  • Oikonomides, N, (2002). “The Role of the Byzantine State in the Economy”, The Economic History of Byzantium From the Seventh through the Fifteenth Century, (Ed. Angeliki E. Laiou), Volume I, Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection, s. 973-1058.
  • Ostrogorsky, G, (2006). Bizans Devleti Tarihi, (Çev. F. Işıltan). 6. Baskı, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.

Hyperpyron’un Tarihsel Gelişimi

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 4, 22 - 29, 11.06.2024

Öz

Bizans İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu’nun siyasi olarak devamı olduğu gibi ekonomik olarak da mirasçısıdır. Roma İmparatorluğu cumhuriyet döneminden itibaren iktisadi olarak nakdi para politikası uygulamaya çalışmış fakat yaşanan askeri ve ekonomik sorunların etkisi ile uygulanan ekonomik politikalarda zorlanarak çeşitli para birimleriyle ödeme biçimini uygulamıştır. Bunlar; sestertitus, aureus, solidus, livre, as ve dinarius’tur. Bu çeşitliliğin temel sebebi kullanılan madenlerin paralardaki oranı ve enflasyonist dönemlerde yaşanan değer kaybına karşı alım güçleridir. Roma İmparatorluğu yaşadığı askeri ve ekonomik krizlerde madeni paralardaki maden oranlarını değiştirerek para arzını dengelemeye çalışmıştır. III. yüzyıl krizi en önemli örnek konumundadır. Kavimler Göçü ve Malazgirt Savaşı’ndan sonraki dönemde de benzer bir durum yaşanmıştır. Bizans madeni para sistemi çağdaşı batı madeni para sistemlerinden çok daha karmaşıktır. Ayrıca, her büyük parasal krizin ardından uzun ya da kısa süreli, ama her zaman en az bir yüzyıl süren bir istikrar süreci yaşandığından, büyük bir uyum sağlama kapasitesi sergilemektedir. Malazgirt Savaşı’ndan önce Bizans ekonomisi önceki enflasyonist sorunlardan daha fazlası ile karşı karşıya kalmıştır. Madeni paralar hızla değer kaybederken Anadolu’da başlayan Türk fetihleri Bizans ekonomisini alt üst etmiştir. I. Alexios Komnenos Balkanlarda ve Anadolu’nun bir kısmında kontrolü tekrar sağladığı zaman, oğlu Ioannes ile birlikte taç giyinme töreninden başlayarak madeni para basımında yeni düzenlemelere başvurmuştur. Hyperpyron I. Alexios Komnenos tarafından 1092 yılında tedavüle alınmış ve onun ardılları döneminde de kullanımı devam etmiştir.

Kaynakça

  • Charanis, P. (1984). Bizans İmparatorluğu'nun Çöküşündeki Ekonomik Faktörler (Çev. M. Delilbaşı,). Belleten. 48 (191-192), 523-536.
  • Cheynet, J.C, (2008). Bizans Tarihi. (Çev. İ. Yerguz). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Day Jr., W. R, Matzke, M. ve Saccocci, A., (2020). Medieval European Coinage: Volume 12, Northern Italy, Cambridge: Cambridge University Press, s. 928-929.
  • Grierson, P., “Hyperpyron”, (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (Ed. A. P. Khazdan), Oxford: Oxford University Press, s. 964-965.
  • Grierson, P., (1999a). Byzantine Coinage, Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection.
  • Grierson, P., (1999b). Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection, 5: Michael VIII to Constantine XI, 1258–1453, , Washington D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection.
  • Hagen, Jahnke, U., & Weschke, Joachim. (1983). Gold Coins of the Middle Ages, Münich: Deutsche Bundesbank Collection Frankfurt Am Main.
  • Haldon, J. F, (2005). The Palgrave Atlas of Byzantine History, New York: Palgrave Macmillan.
  • Haldon,. F, (2008). Oxford Handbook of Byzantine Studies, Edited by Elizabeth Jeffreys, John Haldon and Robin Cormack, Oxford: Oxford University Press.
  • Laiou, Angeliki, E., & Morrisson, Cécile. (2020). Bizans Ekonomisi, (Çev. B. Bayram). İstanbul: Runik Kitap.
  • Morrisson, C, (2002). Byzantine Money: Its Production and Circulation, The Economic History of Byzantium From the Seventh through the Fifteenth Century, (Ed. Angeliki E. Laiou), Volume I, Washington, D.C: Dumbarton Oaks Research Library and Collection, s. 909-966.
  • Morrisson, C, (2010). “Money, Coins and the Economy”, The Byzantine World, (Ed. Paul Stephenson), New York: Routledge.
  • Oikonomides, N, (2002). “The Role of the Byzantine State in the Economy”, The Economic History of Byzantium From the Seventh through the Fifteenth Century, (Ed. Angeliki E. Laiou), Volume I, Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection, s. 973-1058.
  • Ostrogorsky, G, (2006). Bizans Devleti Tarihi, (Çev. F. Işıltan). 6. Baskı, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ortaçağ Tarihi (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Umut Bayar 0000-0002-3023-6730

Erken Görünüm Tarihi 28 Mayıs 2024
Yayımlanma Tarihi 11 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2024
Kabul Tarihi 26 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 3 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Bayar, U. (2024). Hyperpyron’un Tarihsel Gelişimi. EREN, 3(4), 22-29.