HEMŞİRELİK EĞİTİMİNDE AKREDİTASYON

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 1-2, 17 - 23, 28.12.2018

Sevda Korkut Bayındır Yağmur Sezer Efe Mürüvvet Başer

Öz

Akreditasyon kalitenin sürekli olarak geliştirilmesini amaç-layan bir öz-değerlendirme sürecidir. Kurumların ve/veya programların performans standartları yönünden öz değerlen-dirmelerine ve yetkili akreditasyon kuruluşlarınca dış değer-lendirme yapılmasına imkân veren bir sistemdir. Hızlı deği-şim ve gelişimin yaşandığı hemşirelik eğitiminde standardi-zasyonun sağlanması ve eğitim kalitesinin arttırılması için gerekli şartların sağlanması büyük önem taşımaktadır. Bu süreçte müfredat modeli, eğitim yöntemleri, personel politi-kaları, kütüphane, dershaneler, laboratuvarlar, bilgisayar, uygulama alanları, öğrenci değerlendirme yöntemleri ve programın değerlendirilmesine ilişkin yöntemler gibi müfre-datın verilmesinde kullanılan eğitim kaynakları üzerinde durulmaktadır. Ülkemizde hemşirelik eğitim programlarının akreditasyonunu Hemşirelik Eğitim Programları Değerlen-dirme ve Akreditasyon Derneği (HEPDAK) yürütmektedir. Bu kapsamda ülkemizde Ege ve Atatürk Üniversitelerinin Hemşirelik Fakülteleri ile Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilim-leri Fakültesi Hemşirelik Bölümü HEPDAK tarafından akredite edilen ilk üç hemşirelik lisans programıdır. Koç Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi de Accreditation Commis-sion for Education in Nursing (ACEN) tarafından akredite edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Akreditasyon, Hemşirelikte akreditasyon, Kalite

ACCREDITATION IN NURSING EDUCATION

Öz

Accreditation is a self-monitoring process aimed at continu-ous improvement of qualifications. It is a system that enab-les institutions and/or their programs to self-assess in terms of performance standards and to make external evaluation by authorized accreditation bodies. It is of the most impor-tance that standardization is achieved in nursing education, where rapid change and development is experienced, and that the necessary conditions for improving the quality of education are provided. In this process, The educational resources used in the curriculum as the curriculum models, training methods, personnel policies, libraries, lectures, laboratories, computers, application areas, student assess-ment methods and methods for the evaluation of the curricu-lum are examined. For the accreditation of nursing educa-tion programs, the Association of Nursing Education Prog-rams Evaluation and Accreditation (HEPDAK) was authori-zed by the Council of Higher Education Quality Board. In this context, the first three nursing programs accredited by HEPDAK in Turkey are the Ege and Atatürk Universities Faculty of Nursing and Erciyes University Health Sciences Faculty Nursing Department. Koç University Faculty of Nursing is also accredited by the Accreditation Commission for Education in Nursing (ACEN).

Anahtar Kelimeler

Accreditation, Nursing accreditation, Quality

Kaynakça

• Akreditasyonun Gerekliliği. Uludağ Üniversitesi Akreditasyon El Kitabı. Erişim: 16.02.2018, http://kurullar.home.uludag.edu.tr/RAK/ kitap/metin.htm#_Toc519305033Herdman
• Aktan CC, Gencel U. Yükseköğretimde akreditasyon. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi. 2010; 2(2): 137-155.
• Arsal Z. Türkiye’de ve Amerika Birleşik Devletleri’nde öğretmen eğitiminde akreditasyon uygulamasının karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2004; 1(8): 1-15.
• Benefits of Accreditation. Erişim: 02.11.2018, http://www.acenursing.org/benefits-ofaccreditation/
• Campbell C, Rozsnyai C. (UNESCO 2002). Quality Assurance and the Development of Course Programmes. Papers on Higher Education Regional University Network On Governance And Management of Higher Education in South East Europe Bucharest. Erişim: 02.11.2018, http://unesdoc.unesco.org/images/0012/0 01295/129526eo.pdf
• Dalgıç AC, Akay E, Halis M, Öner MD. Mü- hendislik eğitiminin akreditasyonu: Öz değerlendirme projesinin internet üzerinde uygulanması. Akademik Bilişim Konferansı: 2-4 Şubat 2005-Gaziantep Üniversitesi, Erişim: 11.10.2017, http://ab.org.tr/ab05/tammetin/195.doc
• EA. Akreditasyon süreci. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2010; 7(2): 3-4.
• Gencel U. Yükseköğretim hizmetlerinde toplam kalite yönetimi ve akreditasyon. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2001; 3(3): 164- 218.
• Hernes G, Martin M. (UNESCO 2008). Policy Rationales and Organizational and Methodological Options in Accreditation: Findings from an IIEP Research Project. Erişim: 11.10.2017, http://unesdoc.unesco.org/images/0016/0 01635/163514e.pdf
• HEPDAK Amaç ve Faaliyetler. Erişim: 20.07.2017, http://www.hepdak.org.tr/hemsirelikkalite-akreditasyon-hepdak-amac.html
• HEPDAK Tarafından Akredite Edilen Kurumlar. Erişim: 20.07.2017, http://www.hepdak.org.tr/hepdakakredite-edilenler.html
• HEPDAK Değerlendirme ve Akreditasyon Sü- reci. Erişim: 16.02.2018, http://www.hepdak.org.tr/images/belgele r/b2-pdf.pdf
• HEPDAK-Öz değerlendirme Raporu Hazırlama Kılavuzu (Sürüm: 4.0-17.01.2018). Erişim: 16.02.2018, http://www.hepdak.org.tr/images/belgele r/b4_v3.pdf Kalite Değerlendirme Tescil Belgesi. Erişim: 20.07.2017, http://www.hepdak.org.tr/images/belgele r/tescil_belgesi_2017.JPG
• Koç Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi, Hakkında. Erişim: 20.07.2017, https://nursing.ku.edu.tr/hakkimizda/akr editasyon/
• Ostenberg PV. Dış kalite değerlendirme sistemi olarak akreditasyon. Akreditasyon Aracılığıyla Mükemmellik (Akreditasyonla Mükemmellik) Eğitim Semineri: 2004, s. 12.
• Ögel ZB, Dursunkaya Z. Eğitimde kalite yönetimine bir örnek: ABET 2000 akreditasyon süreci. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2001; 20: 206- 214.
• Öz HH. Accreditation processes in Turkish Higher Education. Higher Education in Europe 2005; 30(3): 335-344.
• Rehber E. Dünyada değişen yükseköğretim ve kalite anlayışı. In: Aktan CC (Eds). De- ğişim Çağında Yüksek Öğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayınevi; 2007: 211- 243. Erişim:11.10.2017, http://www.erekonomi.com/Egitim.pdf
• Uçar EM, Levent F. Yükseköğretimde uluslararası akreditasyon deneyimi: Bir vakıf üniversitesi yabancı diller hazırlık okulu örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 2017; 10(52): 846-857.