KÜRESELLEŞME VE YOKSULLUĞUN KADIN SAĞLIĞI ÜZERİNE ETKİLERİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 6 - 10, 15.12.2019

Yeter Şener Mürüvvet Başer

Öz

Küreselleşme dünya çapında birçok
konuda büyük bir değişimi ifade etmektedir. 
Dünyanın daha çok bütünleşme süreci olarak mevcut düzene ve değerlere
karşı bir tehdit olarak görülmekle birlikte birtakım faktörlere neden
olmasından dolayı yoksulluğun artmasına dolayısı ile yoksulluk riskine daha çok
maruz kalan kadınların daha çok yoksullaşmasına neden olmaktadır.  Bu çalışmanın temel amacı; küreselleşmenin
yoksulluğa etkisinin dünyada ve ülkemizdeki durumunu göz önüne sermek ve
küreselleşmeyle birlikte daha çok yaşanan yoksulluğun kadın sağlığına
etkilerini belirlemek amacıyla tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

küreselleşme, yoksulluk, kadın sağlığı

Kaynakça

• 1. Kaypak Ş. Küreselleşme sürecinde sürdürülebilir bir kalkınma için sürdürülebilir bir çevre. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si 2011;13(20):19- 33.2. Rodhan N. Definitions of Globalization: A Comprehensive Overview and a Proposed Definition, Program on the Geopolitical Implications of Globalization and Transnational Security, 2006.3. Yılmaz K, Horzum MB. Küreselleşme, bilgi teknolojileri ve üniversite. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2005; 6(10):103-121.4. Kürkçü DD. Küreselleşme kavramı ve küreselleşmeye yönelik yaklaşımlar. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication- TOJDAC 2013;3(2):1.5. Gerşil, G. Küresel boyutta yoksulluk ve kadın yoksulluğu. Yönetim ve Ekonomi 2015;22(1):161-181. 6. Şengül S, Fisunoğlu M. Türkiye’de Kadın Yoksulluğu, International Conference On Eurasian Economies, 2014.7. UNDP. Gender and Poverty Reduction. UNDP, 2014 http://www.undp.org/content/undp/en/home/ourwork/ povertyreduction/focus_areas/focus_gender_and_poverty.html Erişim:18.12.20188. TÜİK. Türkiye İstatistik Kurumu Raporu. Ankara: TÜİK, 2016. 9. UNDP. Human Development Report 2013, The Rise of the South: Human Progress in a Diverse World: United Nations Development Programme. UNDP, 2013.10. UNDP. Human Development Report. UNDP, 2016.11. Omar N. Female Illiteracy: A Global Crisis Impacting the Participation of Girls and Women 2010-2011 http://www. iasswaiets.org/uploads/file/20121024_Global%20Female20I lliteracy%20by%20Nadiya%20Omar.doc Erişim:18.12.201812. Şenses F. Neoliberal Küreselleşme Kalkınma için Bir Fırsat mı, Engel mi? ERC Working Paper in Economic, 2004. http://erc.metu edu/menu/series04/0409.pdf. Erişim: 18.12.201813. Eğitim-Sen. Özgürlüğümüz İçin Örgütleniyoruz. II. Kadın Kurultayına Giderken, 2011 http://e-kutuphane.egitimsen.org.tr Erişim:18.12.201814. DİSK/Genel-İş Sendikası Araştırma Dairesi. Türkiye’de Kadınlar ve Kadın Emeği Raporu. Ankara: 2018:1-11.15. Fraser N. Feminism, capitalism and the cunning of history. New Left Review, 2009;56: 91-115. http:// www newleftreview.org. Erişim:18.12.201816. ILO’s Women at Work Centenary Initiative, Çalışma Yaşamında Kadınlar: Eğilimler 2016 Raporu. https://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_458132/lang--tr/index.htm Erişim: 18.12.201817. Worldbank. Poverty Statistics, 2012 http://povertydata. Worldbank .org/poverty/home/ Erişim:18.12.201818. TÜİK. Türkiye İstatistik Kurumu Raporu. Ankara: TÜİK, 2017. 19. Doyal L. Putting gender in health and globalization debates: New perspectives and old challenges. Third World Quarterly 2002;23(2):233-250.20. Çiçeklioğlu M. Kapitalizm kadın sağlığını nasıl etkiliyor? Toplum ve Hekim 2012;27(4):295-302.21. European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Fourth European Working Conditions Survey. Dublin: 2005. http:// www.eurofound.europa.eulpubdocsI 2006/98Ien/2/ef0698en.pdf Erişim:18.12.201822. ILO. Türkiye’de Kadın İstihdamının Durumu. http://www.ilo.org/public/turkish/region/ eurpro/ankara/areas/wstat2009.pdf Erişim:18.12.201823. Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu. Türkiye’de Seks İşçilerinin Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı İhtiyaçlar ve Öneriler. Ankara: 2014.24. Calim SI, Kavlak O, Sevil U. Evrensel Bir Sorun: Göç eden kadınların sağlığı ve sağlık hizmetlerinde yaşanan dil engeli. Sağlık ve Toplum 2012;22(2):12-19.25. WHO. Sexual and Reproductive Health and Rights Of Refugees and Migrants, In: Organization WH (ed), Vol 2017. 71st United Nations General Assembly, 2016.26. United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Women. http://www.unhcr.org/women.html Erişim:18.12.201827. WHO. World Helath Statistics. WHO, 2013. 28. WHO. Responding to İntimate Partner Violence and Sexual Violence Against Women - WHO Clinical and Policy Guidelines. World Health Organization, 2013.29. TC. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması. Ankara: Elma Teknik Basım Matbaacılık; 2015.30. Dodd R, Cassels A. Health, development and the Millennium Development Goals. Annals of Tropical Medicine & Parasitology 2006;100(5 and 6):379–387.31. WHO. Women And Health: Today’s Evidence Tomorrow’s Agenda. France: 2009.32. World health statistics, 2014. http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/112738/1/9789240692671_eng.pdf Erişim: 18.12.201833. Gabbe GS, Niebyl RJ. Obstetri normal ve sorunlu gebelikler. Nobel Tıp Kitabevi 2009; 24: 628-645.34. TC. Sağlık Bakanlığı, Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2016. Ankara: 2017:1-17.35. Şencan İ, Engin-Üstün Y, Sanisoğlu S, ve ark B. 2014 yılı Türkiye ulusal anne ölümlerinin demografik verilere göre değerlendirilmesi. Jinekoloji- Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi 2016; 13: 45- 47.36. WHO. Women’s Health 2013 http:// www.who.int/mediacentre/factsheets/fs334/en/ Erişim:18.12.201837. WHO. World Health Statistics 2015, World Health Organization, 2015.38. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması (TNSA), Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara, 2013.39. FAO, IFAD, UNICEF, WFP ve WHO. Dünyada gıda güvenliği ve beslenme durumu, 2017, 2017.40. WHO, Progress report 2011: Global HIV/AIDS response, http://www.who.int/hiv/pub/progress_report2011/en/ Erişim:18.12.201841. TC. Sağlık Bakanlığı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Faaliyet Raporu, 2014.42. Suriyeli Sığınmacılar ve Sağlık Hizmetleri Raporu. Birinci Baskı, Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayınları; 2014:1-129.43. İnsan Hakları ve Mazlumlar İçin Dayanışma Derneği (MAZLUMDER). Kamp Dışında Yaşayan Suriyeli Kadın Sığınmacılar Raporu, 2014. http://panel.stgm.org.tr/vera/app/var/files/m/a/mazlumder-kamp-disinda-yasayan-suriyeli-kadin-siginmacilarraporu.pdf Erişim:18.12.201844. Begam NS, Mini G. Impact of migration on non-communicable disease risk factors: Comparison of gulf migrants and their nonmigrant contemporaries in the district of origin in Kerala, India. International Archives of BioMedical and Clinical Research 2016;2(2): 59-65.45. Standing H. An overview of changing agendas in health sector reform. Reproductive Health Matters 2002;10(20): 19-28.46. Conk Z, Başbakkal Z, Yardımcı F. Çocuk Sağlığına Genel Bakış. Conk Z, Başbakkal Z, Bal Yılmaz H, Bolışık B, ed. Pediatri Hemşireliği. Ankara: Akademisyen Tıp Kitabevi; 2013.47. Labonte R, Schrecker T. Globalization and social determinants of health: Introduction and methodological background. Globalization and Health 2007; 3(5): 1-15.48. Östlin P. What Evidence is There About the Effects of Health Care Reforms on Gender Equity, Particularly in Health? Copenhagen, WHO Regional Office for Europe (Health Evidence Network report), 2005, http://www.euro. who .int/Document/E87674.pdf Erişim: 18.12.201849. Murthy R, Pinho H, Ravindran STK, Romero M. Health Sector Reforms and Sexual Reproductive Health Services, Womens Health Project South Africa, 2004.