Giriş: Resolvin molekülleri, inflamatuar barsak hastalıklarında (İBH) anti-İnflamatuar aktiviteye sahiptir. Çalışmamızda serum resolvin D1 (RvD1) ve resolvin E1 (RvE1) düzeylerinin İBH’da klinik ve laboratuvar özellikler ile korelasyon gösterip göstermediğini değerlendirilmesi planlanmıştır.
Yöntemler: Bu vaka-kontrol çalışmasına İBH’'lı 62 hasta [32 ülseratif kolit (ÜK), 30 Crohn hastalığı (CH) bulunan vaka] ve 28 sağlıklı kontrol dahil edildi. ÜK hastalarının klinik ve endoskopik özellikleri Mayo Klinik Skorlama (MKS) sistemine göre CH vakalarının klinik aktivitesi ise Crohn Hastalık Aktivite İndeksine (CHAİ) göre kaydedildi. Serum RvD1 ve RvE1 ölçümü için insan RvD1 ve RvE1 enzim bağımlı immunosorbent testi (ELISA) kitleri kullanılmıştır.
Bulgular: Serum RvD1 konsantrasyonları ÜK ve CH’da sağlıklı kontrollere göre anlamlı olarak düşük bulundu [182,69 (118,24- 450,80) ng/L ve 342,07 (203,57-989,04) ng/L ve 353,65 (216,14- 1125,40) ng/L, sırasıyla, p= 0.002]. RvD1 ve RvE1 konsantrasyonları, klinik olarak remisyon fazında olan ÜK hastalarında aktivasyon fazında olanlara göre daha yüksekti [602,18 (176,13-1181,60) ng/L ve 170,37 (113,21-216,21) ng/L, p=0,005-302,10 (122,18-527,37) ng/L ve 74,17 (67,38-122,66) ng/L, sırasıyla, p=0,004]. RvD1 değerleri inaktif endoskopik bulgusu olan ÜK’li hastalarda aktif hastalığı olanlara göre daha yüksekti [ 426,11 (175,94-891,03) ng/L ve 169,62(109,97-202,80) ng/L, sırasıyla p=0,009]. ROC (receiver operating characteristic curve) analizi serum RvD1 ve RvE1 düzeylerinin, ÜK'de artan Mayo klinik skorları yönünden tanısal değerinin bulunduğunu göstermiştir (AUC=0.809, 95% CI: 0.630- 0.988, p<0.001 ve AUC=0.814, 95%CI: 0.637-0.991, sırasıyla, p<0.001).
Sonuç: Azalmış serum RvD1 değerleri, ÜK hastalığının teşhisi ve hastalık aktivitesinin değerlendirilmesinde yardımcı bir biyobelirteç olarak kullanılabilir.
Introduction: Resolvin molecules have anti-inflammatory activity in inflammatory bowel diseases (IBDs). We aimed to evaluate whether serum resolvin D1 (RvD1) and resolvin E1 (RvE1) values can correlate to clinical and laboratory traits of IBDs.
Methods: This case-control study included 62 patients with IBDs (32 ulcerative colitis (UC) patients, 30 Crohn’s disease (CD) patients) and 28 healthy controls. The Mayo Clinical scoring system (MCS) was used for the clinical and endoscopic features for UC, and the Crohn's disease activity index was used to assess the disease activity in CD patients. Human RvD1 and RvE1 kits were used for the serum enzyme-linked immunosorbent assay.
Results: RvD1 concentrations were significantly lower in UC and CD patients compared to the control group [182.69 (118.24-450.80) ng/L and 342.07 (203.57-989.04) ng/L vs. 353.65 (216.14-1125.40) ng/L respectively, p=0.002]. RvD1 and RvE1 concentrations were higher in UC patients who were in the clinically remission phase than the patients in the activation phase [602.18 (176.13-1181.60) ng/L and 170.37 (113.21-216.21) ng/L, p=0.005 vs. 302.10 (122.18-527.37) ng/L and 74.17 (67.38-122.66) ng/L, p=0.004, respectively]. RvD1 values were higher in UC patients who had inactive endoscopic findings than the patients having active disease [426.11(175.94- 891.03 ng/L and 169.62(109.97-202.80) ng/L, p=0.009, respectively]. The ROC (receiver operating characteristic curve) analysis revealed RvD1 and RvE1 levels had considerable diagnostic significances for the increased MCS in UC (AUC=0.809, 95%CI: 0.630-0.988, p<0.001 vs AUC=0.814, 95%CI: 0.637-0.991, p<0.001).
Conclusion: Decreased serum RvD1 values might be used as an auxiliary biomarker for the diagnosis and the activity of UC.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Gastroenteroloji ve Hepatoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 16 Ekim 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 16 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: Ek Sayı |