IMPROVEMENT OF SAFETY EDUCATION AND TRAINING FOR SEAFARING OFFICERS -GEMİ ZABİTLERİNİN GÜVENLİK EĞİTİM VE ÖĞRETİMLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2015, Cilt: 14 Sayı: 55, 54 - 67, 09.04.2015

Ergün Demırel Dinçer Bayer

https://doi.org/10.17755/esosder.73120

Cited By: 4

Öz

Gemiler insanların bugüne kadar yaratmış olduğu en büyük araçlardır. Ana tahrik, seyir ve iletişim sistemlerinde bir arıza veya insan hataları can kaybı ile sonuçlanabilen kazalara yol açabilir. Güvenlik Yönetimi deniz kazalarının etkilerini ortadan kaldırmak veya hafifletmeyi amaçlamaktadır. Günümüzün gemi yönetim sistemleri hemen hemen tam otomasyona sahiptir. Ancak bu sistemlerin bir arıza durumunda  müdahale edilebilmesi amacıyla sürekli olarak insan gözetimi altında tutulmaları gerekir. Ayrıca arıza  durumunda, kazaların önlenebilmesi için tüm kullanıcıların bu sistemlerin çalışma prensipleri ve kısıtlamalarını bilmeleri gerekmektedir. Günümüzde gemiler köprüüstünde tek bir  vardiya zabiti tarafından yönetilmektedir. Bu nedenle bir geminin seyir emniyetini sağlayabilmek için tek yol gemiadamlarını, özelliklede gemi zabitlerinin kaliteli bir eğitim almasını sağlamaktır. 

Anahtar Kelimeler

-

GEMİ ZABİTLERİNİN DENİZCİLİK EMNİYETİNE İLİŞKİN EĞİTİM VE ÖĞRETİMLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Öz

Gemiler insanların bugüne kadar yaratmış olduğu en büyük araçlardır. Ana tahrik, seyir, iletişim veya yükleme sistemlerinde bir arıza veya insan hataları can kaybı ile sonuçlanabilen ciddi kazalara yol açabilir. Günümüzün gemi yönetim sistemleri hemen hemen tam otomasyona sahiptir ve herhangi bir otomasyon arızası insan hayatına, çevreye, gemiye, liman tesislerine ve taşınan mallara ciddi hasarlar verdirebilir. Denizcilikte Emniyet Yönetimi deniz kazalarının etkilerini ortadan kaldırmayı veya hafifletmeyi amaçlamaktadır. Otomasyon sistemleri gemi yönetim fonksiyonlarını kolaylaştırmıştır. Ancak herhangi bir arıza durumunda müdahale edilebilmesi amacıyla bu sistemlerin sürekli olarak insan gözetimi altında tutulmaları gerekir. Ayrıca bir sistem arızası durumunda, muhtemel kazaların önlenebilmesi için tüm kullanıcıların bu sistemlerin çalışma prensipleri ve kısıtlamalarını bilmeleri gerekmektedir. Günümüzde gemiler köprüüstünde tek bir vardiya zabiti tarafından yönetilmekte ve armatörler personel giderlerini arttırmamak için seyir ekibine ilave bir zabit eklemekten kaçınmaktadırlar. Bu nedenle bir geminin seyir emniyetini sağlayabilmek için tek yol gemiadamlarının, özellikle de gemi zabitlerinin kaliteli bir eğitim almasını sağlamaktır. Bu araştırmada deniz kazalarını önleyerek gemi emniyetini arttırmayı amaçlayan halihazır eğitim ve öğretim geliştirme çalışmaları değerlendirilmekte ve deniz güvenliğini sağlayacak şekilde gemi zabitlerinin gemi emniyet eğitimlerinin geliştirilmesi için yeni fırsatlar önerilmektedir

Anahtar Kelimeler

Gemi Emniyet Eğitimleri; Gemi Yönetimi; Otomasyon Sistemleri

Kaynakça

• Okana K. (2008). STCW Convention’s Certification Provisions for Safety and Emergency Response Training: Analysis of Apparent Ambiguities, IMLA 16 Proceedings, Izmir
• Singleton W.T. (1973).Theoretical approaches to Human Error, Ergonomics. 1973 November 16 (6):727-37
• Nikitakos N., Sirris I, (2008). An Educational Approach of Game Based Informal Learning in Maritime, IMLA 16 Proceedings, Izmir
• -
• Hwang C. N., Yang J. M., Chiang C. Y. (2001). “The design of fuzzy collision-avoidance expert system implemented by H∞–autopilot”, Journal of Marine Science and Technology, 2001, 9 (1), 25-37
• Chauvin C., Lardjane S. (2008). Decision making and strategies in an interaction situation: Collision avoidance at sea, Transportation Research Part F 11 (2008) 259–269
• Qinyou H., Qiaoer H., Chaojian S. (2006). A Negotiation Framework for Automatic Collision Avoidance between Vessels. Proceedings of the IEEE/WIC/ACM International Conference on Intelligent Agent Technology (IAT'06) ISBN: 0-7695-2748-5/06
• Hetherington, C., Flin, R., Mearns, K. (2006). Safety in shipping: The human element. Journal of Safety Research, 37, 401–411
• Pourzanjani M., (2001). Analysis of human error in co-ordinating ship’s collision avoidance action, In Proceedings of ICCGS 2001: 2nd International conference on collision and grounding of ships, 85–91
• Couttie B., (2015). Are Your CO2 Systems Designed for Living, Take Napoleon’s Approach, Maritime Accident Casebook, 28 February 2015
• (http://maritimeaccident.org/2015/01/are-your-co2-systems-designed-for-living-take-napoleons-approach/ Retrieved 03.03. 2015)
• SOLAS, (1974). International Convention for the Safety of Life at Sea as amended in 1974 and incorporated with SOLAS PROT 1978 & SOLAS PROT 1988), IMO, London
• COLREG, (1972). Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea, IMO, London
• STCW 78, (2010). The International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers of 1978 (STCW 78, 2010)
• MARPOL 73/78, International Convention for the Prevention of Pollution from Ships, 1978, as amended in 1978, IMO, London
• ISM, (1978). International Safety Management Code, IMO, London
• ISPS, (2003). International Ship and Port Facility Security (ISPS) Code, IMO, London
• Holbeche L., (2006). Understanding Change, MPG Books Ltd, Cornwall ISBN-13: 978-07506-6341-0
• Intend, (2009). An introduction to risk management, (http://www.indent.net.au/wp-content/ /uploads/2009/05/an-introduction-to-risk-management.pdf Retrieved 19.02.2015)
• Drewry, (2006). Ship Management, Drewry Shipping Consultants Ltd., London
• IMO Model Course 7.01 (Master and Chief Mate)
• IMO Model Course 7.03 (Officer of the Watch)
• Demirel E., and Bayer D., (2014). A Study on Management Issues to be Delivered to Deck Cadets, IMLA 22 Proceedings, Xiamen, China
• Klimczak K. M., (2007). Risk Management Theory: A comprehensive empirical assessment, Working Paper, Leon Kozminski Academy of Entrepreneurship and Management (http://mpra.ub.uni-muenchen.de/4241/) (Date entered: 12 October 2014)
• M’AIDER (Maritime Aids Developments for Emergency Response) Project (www.maider.pro Retrieved 12 .11. 2014)
• -
• MAIB, (2007) Report 24/2007, Joint MAIB and SHK investigation on Prospero, December 2017, London
• Milhar F., (2014). Opening Remarks, IMEC 26, IMLA Newsletter, Volume 11, September 2014
• -
• MSC 90/16/126, (2012). Technical Assistance Sub-Programme in Maritime Safety and Security, Periodical report on model course, IMO Publication, London
• -
• Rowley J., (2006). MCA Report RP454: Development and Guidance for the mitigation of human error in automated ship-borne maritime systems, QinetiQ MCA Print, London
• SURPASS Project (Short Course Programme in Automated Systems in Shipping (www.surpass.pro Retrieved 13 .11.2014)
• Ziarati Reza, (2011), Developing Scenarios for Automation, Proceedings- IMLA 19 Conference (28th September - 1st October 2011), Opatija/Rijeka, Croatia
• AGCS (Allianz Global Corporate & Specialty), (2014). Safety and Shipping Review 2013
• IMO, (2012). International Shipping Facts and Figures – Information Resources on Trade,
• Safety, Security, Environment, Maritime Knowledge Centre, 6 March 2012
• ACTs Project (http://ecolregs.com/ Retrieved: 31.10.2014)
• Demirel E. and Bayer D., (2015). Further Studies on the COLREGs (Collision Regulations) Proposed for IMLA 23 Conference
• IAEA, (2009). International Atomic Energy Agency, ‘The Management System for Nuclear Installations’, Safety Guide No: GS‐G‐3.5, IAEA, Vienna, Austria
• Berg H. P., (2013). Human Factors and Safety Culture in Maritime Safety (revised), The International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation Volume 7 Number 3, September 2013
• Antonsen S., (2009) Safety Culture: Theory, Method and Improvement Norwegian University of Science and Technology, Norway