Osmanlı
tarihinde, sanatçılar ile devlet otoritesi arasındaki gerilimin en fazla olduğu
dönem şüphesiz Sultan II. Abdülhamid devridir. Aldığı bir takım tedbirlerle devletin
ömrünü bir müddet daha uzatan Sultan Abdülhamid’in 33 yıllık saltanatının
özellikle son 20 yılı bazı fikir adamları ve sanatçılar tarafından “İstibdad
devri” olarak adlandırılmıştır. Bu dönemde, başta padişahı olmak üzere
İstibdadı eleştiren manzum, mensur, müellifi belirli ve belirsiz pek çok edebî
ürün kaleme alınmıştır.
Bu
çalışmada, kaynaklarda adı zikredilmeyen, İstibdad devri hakkında yazılmış
yazarı bilinmeyen manzum bir eserin tanıtımı ve incelenmesi yapılacaktır. Söz
konusu eserin adı; Münâcât-ı Erbâ‘in olup 1314/1898-99’da yazılmış ve 1908
yılında Mahmud Beg Matbaası’nda basılmıştır. 22 sayfalık bu manzume 40 bendden
müteşekkil bir müseddes-i mütekerrirdir. Eserin muhtevasında, II.
Abdülhamid’den ziyade genel olarak devlet ricali eleştirilmektedir. Makalemizde
bu eser hakkında bilgi verilecek ve manzumenin Arap harflerinden Latin
Alfabesine aktarımı yapılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1 |