Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

“Evliya Çelebi-Immortality Water” Turkish Animation Film Evaluation of Turkish as a Foreign Language

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 2, 62 - 75, 30.09.2022

Öz

As audio and visual language teaching materials, animation films mirror the history, emotions, thoughts and aesthetic structures of societies, apart from reflecting popular culture and art. The 2014 Turkish-made "Evliya Çelebi-Immortality Water" animated film is an important visual and audio material that can be used while teaching Turkish to foreigners This animated film, which includes many elements specific to Turkish culture and history, can be watched by students with Turkish subtitles. In this research, the animated film "Evliya Çelebi-Immortality Water" was analyzed and evaluated as an audio and visual teaching material within the scope of teaching Turkish as a foreign language. Again, in the research, the "document analysis" method, one of the qualitative research methods, was adopted and the "content analysis" technique was used to collect data. It is thought that the research will contribute to the solution of the teaching material problem, especially in teaching Turkish as a foreign language.

Kaynakça

  • Açık, F. (2008). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, Kuzey Kıbrıs: Gazimagusa.
  • Aksan, D. (2003). Türkçenin gücü. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Arıcı, N. & Dalkılıç, E. (2006). Animasyonların bilgisayar destekli öğretime katkısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 421-430.
  • Aydın, Y. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin argoya ilişkin görüşleri. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 5 (11), 9-18.
  • Balcı, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Banarlı, N. S. (1999). Türkçenin sırları. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
  • Banguoğlu, T. (1990). Türkçenin grameri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
  • Barın, E. (1994). Yabancılara Türkçenin öğretimi metotu. A.Ü.Tömer Dil Dergisi, (17), 53-56.
  • Bebka. (2018). Animasyon sektörü raporu. T.C. Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı (Bebka) Eskişehir Yatırım Destek Ofisi: Eskişehir.
  • Büyükkantarcıoğlu, N. (2003). Anaçev (Anadolu Çağdaş Eğitim Vakfı) Cumhuriyetimizin 80.Yılında Türkçemiz. Ankara: ATO (Ankara Ticaret Odası) Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Chomsky, N. (1965). Aspects of the theory of sytax. USA: The MIT Press.
  • Daşdemir, İ. (2006). Animasyon kullanımının ilköğretim fen bilgisi dersinde akademik başarıya ve kalıcılığa olan etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Daşdemir, İ. (2013). Animasyon kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenilen bilgilerin kalıcılığına ve bilimsel süreç becerilerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (4), 1287-1304.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında yabancı dil öğretimi. İstanbul: MEB.
  • Demirel, Ö. (2007). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Demirel, Ö. (2008). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişimi anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Erol, G. (2015). Kitle iletişim araçlarında kullanılan Türkçe ve yozlaşan bir değer olarak dil üzerine. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Dil Bilimi, Dil Bilgisi ve Dil Eğitimi Dergisi. 569-590.
  • Göçer, A. (2009). Türkiye’de Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen lise öğrencilerinin hedef dile karşı tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Volume, 4(8), 1335-1350.
  • Gökalp, Z. (1976). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Günday, R. (2015). Yabancı dil öğretiminde yaklaşımlar, yöntemler, teknikler ve multimedya araç ve materyalleri. Ankara: Favori Yayınları.
  • Heidegger, M. (1998). Pathmarks. Ed.William McneillCambridge University Press: UK.
  • İşcan, A. (2011). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde filmlerin yeri ve önemi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish Volume, 6(3), 939-948.
  • İsen, G. & Batmaz, V. (2002). Ben ve toplum. İstanbul: Om Yayınevi.
  • İşcan, A. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kültür aktarım aracı olarak filmlerden yararlanma. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 58, 437-452.
  • Kaba, F. (1992). Animasyonun eğitim amaçlı kullanımı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Kaplan, M. (2001). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Karababa, Z. C. C. (2009). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi ve karşılaşılan sorunlar. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(2), 265-277.
  • Karaca, N. (2010). Bilgisayar destekli animasyonların grafik çizme ve yorumlama becerilerinin geliştirilmesine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Kuşçu, E. (2017). Yabancı dil öğretimi ve öğreniminde görsel ve işitsel araçları kullanmanın önemi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (43), 213-224.
  • MEB. (2009). Diller için Avrupa ortak başvuru metni öğrenme-öğretme-değerlendirme. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları. Oruç, Ş. (2016). Ana dili, ikinci dil, iki dillilik, yabancı dil. The Journal of Academic Social Science Studies. 45, 279-290.
  • Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili Dergisi. 602, 112-120.
  • Şimşek, P. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ana dil ve dil ailesi etkisi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Vahapoğlu, E. (2009). Yabancı dil öğrenme yolları. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Vardar, D. (1986). Bireylerarası iletişim ve kitle iletişimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yalın, H. D. (2007). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yılmaz, F. & Talas, Y. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde materyal olarak animasyon kullanımı ve önemi. International Journal of Languages Education and Teaching, Mannheim– Germany, 3 (1), 114-127.

Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi Kapsamında Bir Animasyon Anlatı: "Evliya Çelebi-Ölümsüzlük Suyu"

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 2, 62 - 75, 30.09.2022

Öz

İşitsel ve görsel bir dil öğretim materyali olarak animasyon filmleri, günümüzün popüler kültürünü ve sanatını yansıtması dışında toplumların duygu, düşünce ve estetik yapılarına da ayna tutmaktadır. Bu bağlamda araştırmada Türk kültürüne ve tarihine özgü birçok öğeyi içinde bulunduran “Evliya Çelebi: Ölümsüzlük Suyu” adlı animasyon filmi, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi kapsamında analiz edilerek değerlendirilmiştir. Ayrıca araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden “doküman analizi” yöntemi benimsenmiştir. Yine araştırmada, Türkçe altyazı seçeneği olan 2014 yılı yapımı “Evliya Çelebi: Ölümsüzlük Suyu” adlı animasyon filminin, yabancılara Türkçe öğretirken yararlanabilecek önemli bir görsel ve işitsel materyal olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Bu kapsamda araştırmanın, özellikle yabancı dil olarak Türkçe öğretimindeki öğretim materyali sorununun çözümüne katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Açık, F. (2008). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, Kuzey Kıbrıs: Gazimagusa.
  • Aksan, D. (2003). Türkçenin gücü. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Arıcı, N. & Dalkılıç, E. (2006). Animasyonların bilgisayar destekli öğretime katkısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 421-430.
  • Aydın, Y. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin argoya ilişkin görüşleri. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 5 (11), 9-18.
  • Balcı, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Banarlı, N. S. (1999). Türkçenin sırları. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
  • Banguoğlu, T. (1990). Türkçenin grameri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
  • Barın, E. (1994). Yabancılara Türkçenin öğretimi metotu. A.Ü.Tömer Dil Dergisi, (17), 53-56.
  • Bebka. (2018). Animasyon sektörü raporu. T.C. Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı (Bebka) Eskişehir Yatırım Destek Ofisi: Eskişehir.
  • Büyükkantarcıoğlu, N. (2003). Anaçev (Anadolu Çağdaş Eğitim Vakfı) Cumhuriyetimizin 80.Yılında Türkçemiz. Ankara: ATO (Ankara Ticaret Odası) Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Chomsky, N. (1965). Aspects of the theory of sytax. USA: The MIT Press.
  • Daşdemir, İ. (2006). Animasyon kullanımının ilköğretim fen bilgisi dersinde akademik başarıya ve kalıcılığa olan etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Daşdemir, İ. (2013). Animasyon kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenilen bilgilerin kalıcılığına ve bilimsel süreç becerilerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (4), 1287-1304.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında yabancı dil öğretimi. İstanbul: MEB.
  • Demirel, Ö. (2007). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Demirel, Ö. (2008). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişimi anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Erol, G. (2015). Kitle iletişim araçlarında kullanılan Türkçe ve yozlaşan bir değer olarak dil üzerine. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Dil Bilimi, Dil Bilgisi ve Dil Eğitimi Dergisi. 569-590.
  • Göçer, A. (2009). Türkiye’de Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen lise öğrencilerinin hedef dile karşı tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Volume, 4(8), 1335-1350.
  • Gökalp, Z. (1976). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Günday, R. (2015). Yabancı dil öğretiminde yaklaşımlar, yöntemler, teknikler ve multimedya araç ve materyalleri. Ankara: Favori Yayınları.
  • Heidegger, M. (1998). Pathmarks. Ed.William McneillCambridge University Press: UK.
  • İşcan, A. (2011). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde filmlerin yeri ve önemi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish Volume, 6(3), 939-948.
  • İsen, G. & Batmaz, V. (2002). Ben ve toplum. İstanbul: Om Yayınevi.
  • İşcan, A. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kültür aktarım aracı olarak filmlerden yararlanma. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 58, 437-452.
  • Kaba, F. (1992). Animasyonun eğitim amaçlı kullanımı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Kaplan, M. (2001). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Karababa, Z. C. C. (2009). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi ve karşılaşılan sorunlar. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(2), 265-277.
  • Karaca, N. (2010). Bilgisayar destekli animasyonların grafik çizme ve yorumlama becerilerinin geliştirilmesine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Kuşçu, E. (2017). Yabancı dil öğretimi ve öğreniminde görsel ve işitsel araçları kullanmanın önemi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (43), 213-224.
  • MEB. (2009). Diller için Avrupa ortak başvuru metni öğrenme-öğretme-değerlendirme. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları. Oruç, Ş. (2016). Ana dili, ikinci dil, iki dillilik, yabancı dil. The Journal of Academic Social Science Studies. 45, 279-290.
  • Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili Dergisi. 602, 112-120.
  • Şimşek, P. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ana dil ve dil ailesi etkisi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Vahapoğlu, E. (2009). Yabancı dil öğrenme yolları. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Vardar, D. (1986). Bireylerarası iletişim ve kitle iletişimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yalın, H. D. (2007). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yılmaz, F. & Talas, Y. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde materyal olarak animasyon kullanımı ve önemi. International Journal of Languages Education and Teaching, Mannheim– Germany, 3 (1), 114-127.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Yayınlanan Makaleler
Yazarlar

Ayhan Kılıç 0000-0003-2829-6803

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kılıç, A. (2022). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi Kapsamında Bir Animasyon Anlatı: "Evliya Çelebi-Ölümsüzlük Suyu". Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama Ve Araştırma Merkezi Eğitim Dergisi, 7(2), 62-75.

ISSN: 2548-0375