Öz
Gülmece
duygusu her insanda; imgelem zenginliği, yaratıcılık ve zekâ ile doğru
orantılı şekilde bulunan evrensel bir niteliktir. Zekâ ise kendimizi tanımak,
duygularımızı idare edebilmek, başkalarıyla ilişkilerimizi sağlıklı
sürdürebilmek yönünden önemlidir. Bunlar sayesinde anlatılarda kahramanın
başına gelen talihsizliklere gülerken aslında hiç fark etmeden bir erginlenme
/ arınma deneyimi yaşarız. Kendini başkasının yerine koyabilme anlatı
sanatının temelidir.
Güldürü
sanatı gerçeği çeşitli yollarla ve bazen gerçeğin kendisinden bile daha iyi
ifade etme gücüne sahiptir. Nükte, (witticism) sözcüğü, özgün anlamı
yaratıcılık, icat etmekle ustalık olan zekâ (wit) sözcüğünden
türetilmiştir ve insan olmanın bir ölçütü sayılabilecek denli önemli bir
ayrımdır. Yaratıcılık yolları ve yaratım süreci gizli benzerliklerin bulunup
çıkarılması yönünden bilim, sanatsal tasarım ve mizah için aynıdır. Bu
çalışmamızda güldürünün kuramsal çerçevesi, öğe ve işlevleri ve toplumsal yapısı irdelenecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BAUDELAİRE, Charles (1997). Gülmenin Özü. Çev: İrfan Yalçın. İstanbul: İris Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Mayıs 2009 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2009 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 4 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları