KRİZ HABERCİLİĞİ VE ETİK SORUNSALI

Yıl 2019, Sayı: 11, 48 - 56, 28.06.2019

Demirhan Hanifi Demir , Emre Vadi Balcı

Öz

                ÖZET

            Bu çalışmada, kriz, kriz
iletişimi, kriz haberciliği gibi kavramların literatürdeki yeri ve etik açıdan
ne gibi sorunlar yarattığının ortaya konması amaçlanmıştır.  Kriz dönemleri, bir toplum için olağan dışı
olayların yaşandığı buhranlı dönemleri 
ifade etmektedir. Bu dönemler insanların enformasyon ihtiyacının en üst
seviyede olduğu dönemlerdir. Medya, bu sebepledir ki kriz dönemlerinde daha
yüksek bir sorumluluk ve hassasiyet bilincindedir. Halkın yaşanan gelişmeler,
olaylar, durumlar ve havadislerden ilk haber alma imkanının bulunduğu yazılı ve
görsel medya organları, kriz dönemlerinde bu görev bilinci ile hareket etme
durumundadır. Savaş, doğal afet, salgın hastalık, ekonomik buhran, terör, isyan
vb. olağan üstü durumlarda, medya içerisinde de kriz yayıncılığı ve kriz
haberciliği gibi kavramlar ortaya çıkmıştır. Medya, kitleleri bilgilendirmede
de yönlendirmede de etkilidir. Bu tip hassas dönemlerde verilecek her bilgi
aktarılacak her durum insanların tedirginliğine, korkusuna ve paniğine olumlu
ya da olumsuz katkı sağlayacaktır. Medyanın kriz dönemlerindeki işleyişi de
görev bilinci ve mesleki etik gibi kavramların önemini arttırmıştır. Bu da,
kriz haberciliği gibi unsurların önemini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Kriz haberciliği, Medya, Etik

CRISIS REPORTING AND ETHICS PROBLEMATIC

Öz

      ABSTRACT

      In this study, it is aimed to reveal the position of crisis communication, crisis journalism
in literature and what kind of problems they create ethically. The terms of
crisis refer to the periods of depression in which extraordinary events are
experienced for a society. These periods are the periods when people's
information needs are at highest level. For this reason, the media is aware of
a higher responsibility and sensitivity in crisis periods. Written and visual
media organs which public have the opportunity to receive the first news,
events and situations, have to act with the awareness of this task in times of
crisis. In extraordinary situations as war, natural disaster, epidemic, economic
crisis, terrorism, rebellion, the concepts of crisis broadcasting and crisis
reporting have emerged in the media. The media is also effective in both
informing and guiding the masses. In such sensitive periods, every information
to be given and every situation to be transferred will provide positive or
negative contribution to people's uneasiness, fear and panic. Functioning of
media in crisis periods also increased the importance of concepts such as sense
of mission and professional ethics. This shows the importance of factors such
as crisis reporting.

Anahtar Kelimeler

Crisis reporting, Media, Ethics

Kaynakça

• KAYNAKÇA Akgül, Selma Koç. (2017). Olağanüstü Durumlar, İletişim ve Habercilik Yaklaşımları. TRT Akademi, 2(3), 6-47. Alemdar, Zeynep. (1999). Oyunun kuralı: Basında özdenetim. Bilgi Basımevi. Girgin, Atilla. (2000). Haber. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi Çınarlı, İnci. (2016). Kriz İletişimi. Beta Basım Yayım. Çaplı, Bülent. (2002). Medya ve etik. İmge Kitabevi. Çaplı, Bülent - Taş, Oğuzhan. (2009). Kriz haberciliği, Televizyon Haberciliğinde Etik. Demiroğlu, Hande. (2012). Kriz Haberciliği Bağlamında Domuz Gribi Haberlerindeki Panik Unsurların Belirlenmesi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Ersoy, Metin. (2014). Kriz döneminde habercilik: Soma. Güngör Fırat, Didem. (2011). Kriz Dönemlerinde Televizyon Yayıncılığı, Ankara: Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Uzmanlık Tezi. Işıklar, Hakan. Cem. (2012). Kuramdan Uygulamaya Profesyonel TV Haberciliği. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. İnal, Ayşe. (1996). Haberi okumak. İstanbul: Temuçin Yayınları. Jensen, Vernon. (1997). Ethical Issues in the Communication Process. Leısınger, Klaus M. (2000). İşletme Etiği, Çokuluslu Şirketler ve Gelişmekte Olan Ülkeler. Etik ve Meslek Etikleri, 75:102. Özyurt, Cevat. (2007). Durkheim sosyolojisinde ahlâkî kontrol sorunu. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 95-121. Sandman, Peter M. (1987). Risk communication:facing public outrage. EPA J,13:21. Şeker, Mustafa. (1999). Televizyon haberciliği. Sel-Ün Vakfı Yayınları. Tokgöz, O. (1994). Temel gazetecilik. Ankara: İmge. Uzun, Ruhdan. (2009). İletişim Etiği. İstanbul: Dipnot. Yücesan, Mehmet Kamil. (2015). 3 Temmuz 2011 Sürecinde Kriz Haberciliği Ve Futbol Kulüplerine Etkisi.