Burdur ili küçükbaş hayvancılık işletmelerinin mevcut durumu

Yıl 2014, Cilt: 30 Sayı: 2, 95 - 101, 01.06.2014

Özkan Elmaz Özgecan Korkmaz Ağaoğlu Aykut Asım Akbaş Mustafa Saatcı Mehmet Çolak Mahiye Özçelik Metin

Öz

Amaç: Bu çalışma Teke yöresi olarak bilinen Burdur ili merkez ilçeye bağlı köy ve beldelerdeki küçükbaş işletmelerinin mevcut durumunu ortaya koymak amacıyla yapıldı.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın verileri çiftçilerle yüz yüze yapılan anketlerden elde edildi. Veriler 32 köy ve beldeden olmak üzere 48 keçi ve 64 koyun işletmesinden toplandı. Anket 5 temel bölüm içermektedir; işletmelerin demografik bilgileri, işletmelerin barınak ve çevre düzenlemesi ile ilgili bilgileri, işletmelerdeki bakım – besleme yöntemleri, işletmelerdeki sağım yöntemleri ile hijyen kriterleri ve çiftlik yönetimi konularını içermektedir.Bulgular: İşletme başına düşen anaç koyun sayısı ve anaç keçi sayısı sırasıyla 93.3 ve 117.9 baş olarak bulundu. Koyun ve keçi işletmelerinde çalışan yetiştiricilerin sırasıyla %85.9 ve %77.2 oranıyla ilkokul mezunu oldukları tespit edildi. İncelenen koyun işletmelerinin %84.4’ü yarı açık barınak ağıl tipindedir. Keçi işletmelerinde bu oran %70.4’tür. Koyun işletmelerinde kuzuların süt emme süresinin 4 ile 6 ay arasında; keçi işletmelerinde ise oğlakların süt emme süresinin 4 ile 7 ay arasında değiştiği saptandı. Araştırma kapsamında incelenen koyun ve keçi işletmelerinde ortalama günlük süt verimi sırasıyla 0.5±0.09 lt/gün/koyun ve 0.5±0.3 lt/gün/keçi’dir. Öneri: Bu araştırma, Teke yöresinin önemli bir merkezi olan
Burdur ilinin küçükbaş işletmelerinin mevcut durumunu ortaya koyan ilk çalışmadır. Bu sonuçlar Burdur ilinde ileride
yapılacak olan koyun ve keçi yetiştiriciliğini geliştirme çalışmalarına önemli bir veri tabanı oluşturacaktır.

Anahtar Kelimeler

Koyun, keçi, işletme yapısı, üretim özellikleri, yönetim uygulamaları

The current situation of small ruminant enterprises of Burdur province

Öz

Aim: The aim of this study was to determine the present situation of small ruminant enterprises of Burdur province in the West Mediterranean region of Turkey known as “Goat Region”Materials and Methods: Research data obtained from farmer by face to face questionnaires. Data were collected from 48 goats and 64 sheep enterprises at 32 villages and town. The questionnaire contained five main sections: demographic data about the enterprise; the enterprise’s housing and landscaping; data about the feed and feeding methods used in the enterprises; milk production and hygienic criteria in the enterprises and farm management.Results: The average number of sheep and goat per enterprise were found 94.8 and 117.8 heads respectively. It was determined that sheep and goat breeders graduated from primary school at the rates of 85.9% and 77.2% respectively. Examined sheep enterprises 84.4% was semi-open type barn. This rate was 70.4% in goat enterprises. Duration of suckling period of lambs in sheep enterprises were between 4 to 6 months, kids suckling period ranged between 4 and 7 months in goat enterprises. In this research average milk yield was found in sheep and goat enterprises in 32 villages; 0.5±0.09 l/day/sheep and 0.5±0.3 l/day/goat, respectively. Conclusions: This research was the first study to demonstrate the current status of small ruminant enterprises of Burdur province in the Mediterranean region of Turkey. It is thought that the results of this research will form important database for future research about development of sheep and goat farming in Burdur province of Turkey.

Anahtar Kelimeler

Sheep, goat, enterprise, production trait, management practices

Kaynakça

• Akçapınar H, 1984. Orta Anadolu’da koyun yetiştiriciliği ve ekonomik önemi. Eurasian J Vet Sci, özel sayı, 51-59.
• Altın T, 2001. Koyunlarda süt veriminin laktasyon boyunca değişimi ve farklı yöntemlere göre tahmin edilmesi. Tarım Bilimleri Dergisi, 11(2), 1-7.
• Bett RC, Kosgey IS, Kahi AK, Peters KJ, 2009. Analysis of production objectives and breeding practices of dairy goats in Kenya. Trop Anim Health Prod, 41, 307-320.
• DOMARA (District Office of the Ministry of Agriculture and Rural Affaires), 2012. Animal records, Burdur / Turkey, http://www.burdur-tarim.gov.tr/ Erişim Tarihi; 12.09.2012.
• Daşkıran İ, Darcan NK, Çankaya S, 2010. Ankara İlindeki Ankara Keçisi İşletmelerinin Yapısal Durumu ve Geliştirilme Perspektifleri. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ulusal Keçicilik Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 24-26 Haziran 2010, pp: 142-146.
• Degen AA, El-Meccawi S, 2009. Livestock production among urban Negev Bedouin. Outlook on Agriculture, 38 (4), 327–335.
• Erkan O, Beniwal SPS, Ryan J, Bounejmate M, 2001. Sustainable Development of Small-Scale Farmers of the Taurus Mountains of Turkey. Integrated Natural Resource Management Technical Report Series 1, The International Center for Agricultural Research in the Dry Areas- ICARDA, Aleppo, Syria, p: 101.
• Kaymakçı M, Eliçin A, Isın F, Taskın T, Karaca O, Tuncel E, Ertuğul M, Özder M, Güney O., Gürsoy O, Torun O, Altın T, Emsen H, Seymen S, Geren H, Odabası A, Sönmez R. 2005.
• Technical and economic perspectives on breeding of small ruminants in Turkey, Turkey Agricultural Engineering, VI. Technical Congress, Ankara, Turkey, 3-7 January, pp; 707- 726.
• Kaymakçı M, Dellal G, 2006. Türkiye ve dünya keçi yetiştiriciliği. In, Kaymakçı M (Ed): Keçi Yetiştiriciliği. Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, İzmir İli Damızlık Koyun-Keçi Birliği Yayınları No: 2, İzmir, Türkiye, pp:3-15.
• Koyuncu M, Kara Uzun Ş, Tuncel E, 2006. Güney Marmara Bölgesi Keçicilik İşletmelerinin Genel Durumu ve Verim Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Araştırmalar II. İşletmelerin Üretim Potansiyeli ve Sorunlar. Tarım Bilimleri Dergisi, 12 (1), 29-36.
• MİNİTAB, 2011. MİNİTAB for windows version release 16. Minitab Inc.
• Ocak S, Davran MK, Güney O, 2010. Small Ruminant Production in Turkey: Highlighting in Goat Production. Trop Anim Health Prod, 42, 155-159.
• Paksoy S, Atılgan A, Akyüz A, Kumova Y, 2006. Kahramanmaraş Yöresi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Yönden Mevcut Durumları ve Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Sü- leyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1 (2), 17-27.
• Taşkın T, Kaymakçı M, Bilgen G, Gücel M, Ün C, 2010. Kıl Keçi Sürülerinde Scrapie Risk Faktörlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Manisa ve İzmir Örneği. Hayvansal Üretim, 51 (2), 7-15.
• Tekel N, Dellal G, 2010. Türkiye'de GAP Bölgesinde Keçi Yetiş- tiriciliğine İlişkin Bazı Yapısal ve Teknik Özellikler. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ulusal Ke- çicilik Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 24-26 Haziran, 2010, pp: 198-201,
• TURKSTAT, 2013. Hayvansal Üretim İstatistikleri, http:// www.tuik.gov.tr/ Erişim Tarihi; 15.08.2013.
• Yılmaz M, Bardakçıoğlu HE, Taşkın T, Karaca O, 2010. Türkiye’de Göçer Keçi Yetiştiriciliğinin Mevcut Durumu ve Geleceği “Muğla-Yatağan Örneği. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ulusal Keçicilik Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 24-26 Haziran 2010, pp: 135-141.