Fizik Öğretmenlerinin Öğrencilerin Öğrenme Stillerine Uygun Öğretim Yapma Düzeylerini Belirleme Üzerine Bir Çalışma

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 2, 81 - 96, 30.12.2013

Serap Ergin Musa Sarı

Öz

Bu çalışmanın amacı, fizik öğretmenlerinin öğrencilerin öğrenme stillerine uygun öğretim yapma düzeyini belirlemektir. Çalışmanın örneklemini Ankara, Kütahya ve Van ilinde bulunan 8 lisedeki toplam 764 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Elde edilen sonuçlardan, fizik öğretmenlerinin ders anlatımı sürecinde öğrencilerin öğrenme stillerini dikkate alma sıklıkları, yaratıcı öğrenenler ve analitik öğrenenler için “ara sıra” düzeyde, sağduyulu öğrenenler ve dinamik öğrenenler için “çok az” düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin öğrencilerin öğrenme stillerini dikkate almadıkları, genelde sunuş yöntemine göre ders işledikleri sonucuna varılmıştır. Öğretmen ve öğrencilerin öğrenme stilleri konusunda bilgilendirilmelerinin yararlı olacağı düşünülmektedir

Anahtar Kelimeler

Öğrenme Stilleri, Fizik Eğitimi, Fizik Öğretmenleri

Kaynakça

• Akkoyunlu, B. (1995). Bilgi teknolojilerinin okullarda kullanımı ve öğretmenlerin rolü, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 105-109.
• Aktaş, İ. (2011). 4MAT modeline dayalı öğretimin ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin maddenin yapısı ve özelikleri ünitesindeki başarı, motivasyon ve öğrenme stillerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Aşkar, P. ve Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme stili envanteri. Eğitim ve Bilim, 87,37-47.
• Aycan, Ş. ve Yumuşak, A. (2002). Lise fizik müfredatındaki konuların anlaşılma düzeyleri üzerine bir araştırma. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara.
• Bozkurt, O. (2005). İlköğretim 6. Sınıf fen bilgisi dersinin Dunn ve Dunn öğrenme stili modeli kullanılarak öğretilmesinin öğrencilerin akademik başarı, tutum ve bilimsel süreç becerilerine etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirkaya, H. (2003). Coğrafya öğretiminde 4MAT öğretim sisteminin lise coğrafya derslerindeki başarı ve tutumlar üzerine etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dikkartın, T. F. (2006). Geometri öğretiminde 4MAT öğretim modelinin öğrenci başarısı ve tutumları üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Driskill, W. C. (1998). Effectiveness of the 4MAT instructional design on personal and cognitive attitudes of students, Ph. D. Thesis, The University of Texas at Austin, USA.
• Dunn, R. S. and Dunn K. J. (1993). Teaching Secondary Students Through Their Individual Learning Styles. Allyn Bacon.
• Elçi, A. N. (2008). Öğrenme stillerine uygun olarak seçilen öğrenme yönteminin öğrencinin başarısına, matematiğe yönelik tutumuna ve kaygısına etkileri, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Ergin, S. (2011). Fizik eğitiminde 4MAT öğretim yönteminin farklı öğrenme stillerine sahip lise öğrencilerinin iş, güç ve enerji konusundaki başarısına etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Felder, R.M. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineer Education, 78(7), 674-681.
• Fischer, B.B. and Fischer, L. (1979). Styles in teaching and learning. Educational Leadership, 36(4), 245-254.
• Garcia, F.C. and Hughes, E.H. (2000). Learning and thinking styles: An analysis of their interrelationship and influence on academic achievement, Educational Psychology, 20(4), 413-430.
• Gencel, İ. E. (2006). Öğrenme stilleri, deneyimsel öğrenme kuramına dayalı eğitim, tutum ve sosyal bilgiler program hedeflerine erişi düzeyi, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Graf, S., Liu, T. and Kinshuk (2008). Interactions between students’ learning styles, achievement and behaviour in mismatched courses. IADIS ınternational conference on cognition and exploratory in digital age.
• Gregorc, A. F. (1979.). Learning/Teaching Styles: Potent Forces Behind Them. Educational Leadership, 36(4), 234-236.
• Gregorc, A. F. (1984). Style as a symptom: A phenomenological perspective. Theory into Practice, 23 (1), 51-56.
• Gohel, K.D. (2009).The effect of learner’s learning style based ınstructional strategy on science achievement of secondary school students’, Ph.D Thesis, Saurashtra University, Rajkot.
• Gusentine, S. and Keim, D. (1999). The learning styles of community college art students. Community College Review, 24(3), 17-26.
• Jackson, P. R. (2001). The effects of teaching methods and 4MAT learning styles on community college students’ achievements, attitudes and retention in introductory microbiology, PhD. Thesis, Lynn University, USA.
• Kalaycı, Ş. (2006). SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• Karakış, Ö. (2006). Bazı yüksek öğretim kurumlarında farklı öğrenme stillerine sahip olan öğrencilerin genel öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştirma Yöntemleri, 17. Baski, Nobel Yayin Dagitim, Ankara.
• Kaya, F. (2007). İlköğretim öğrencilerinin öğrenme stillerine dayalı fen ve teknoloji dersi öğretim düzeylerinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Osman Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Kolb, D.A. (1981). Learning styles and disciplinary differences. San Fransisco, California: Josey-Bass Inc. Publishers.
• Kolb, D.A. (1984). Experiential learning: experiences as the source of learning and development. Englewood Cliffs: N.J. Prentice- Hall.
• Mathews, D. (1996). An investigation of learning styles and perceived academic achievement for high school students. Clearing House, 69, 249-255.
• McCarthy, B. (1982). Improving staff development through CBAM and 4MAT. Educational Leadership, 40 (1), 20-25.
• McCarthy, B. (1987). The 4MAT system: Teaching to learning styles with right/ left mode techniques. Barrington: Excel Inc.
• McCarthy, B. (2000). About teaching 4MAT in the classroom. Illionois: About Learning Inc.
• McCarthy, B. and McCarthy, D. (2006). Teaching around the 4MAT cycle: Desinging instruction for diverse learning styles. California: Corwin Pres.
• McLoughlin, C. (1999). The implications of the research literature on learning styles for the design of instructional material. Australian Journal of EducationalTechnology, 15(3), 222-241.
• Minotti, J.L. (2005). Effects of learning style based homework prescriptions on the achievement and attitudes of middle schools students. NASSP Bulletin, 89,642,67-89
• Mutlu, M. (2004). İlköğretim 8. Sınıf fen bilgisi dersinde fotosentez-hücresel solunum konusunun 4MAT öğretim modeli kullanılarak öğretilmesinin öğrenci tutum ve başarısı üzerine etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Naimie, Z., Sıraj, S., Abuzaid, R.A. and Shagholi, R.(2010). Hypothesized learners’ technology preferences based on learning style dimensions. Turkish Journal of Educational Technology, 9, 4,83-93.
• Öztürk, Z. (2007). Öğrenme stilleri ve 4MAT modeline dayalı öğretimin lise tarih derslerindeki öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Peker, M. (2003). Öğrenme stilleri ve 4MAT yönteminin öğrencilerin matematik tutum ve başarılarına etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tatar, E. (2006). İkili işlem kavramı ile ilgili öğrenme güçlüklerinin belirlenmesi ve 4MAT yönteminin başarıya etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Ursin, V. D. (1995). Effects of the 4MAT system of instruction on achievement, products and attitudes toward science of ninth grade students, Ph. D. Thesis. The University of Connecticut, USA.
• Usta, İ. (2008). Öğrenme stillerine göre düzenlenen beyin temelli öğrenme uygulaması. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Uysal, F. (2009). İlköğretim 6. Sınıf matematik dersi kesirler konusunun öğretiminde 4Mat öğrenme stili modelinin öğrenci başarısına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.