Yapılandırmacı Kurama Dayalı 5E Öğretim Modeli Kullanılarak Aynalar Konusunun Öğretimi İçin Örnek Bir Öğretim Tasarımı

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 15, 30.06.2015

Özgür Anıl Hüseyin Küçüközer

Öz

Çalışmamızın amacı; yapılandırmacı kurama uygun olarak tasarlanan 5E ÖğretimModeline ilişkin örnek bir öğretim modeli tasarlamak ve uygulamaktır. Çalışmadaöğretmenin ders akışını 5E öğretim modeli çerçevesinde yürütebilmesi için öğrenme planıoluşturulmuştur. Düzlem ayna, çukur ayna ve tümsek ayna konuları için hazırlananöğrenme planlarında; dersin hedefleri ve öğrenme materyalleri hakkında bilgilere yerverilmekte, “Öğrenme Etkinliği” başlığı altında 5E öğretim modelinin tüm aşamalarına aitetkinlikler, kavram açıklamaları, günlük yaşamdan örnekler ve değerlendirme etkinlikleriyer almaktadır.Öğrenme planının uygulanması sürecinde; öğrencilerin kullanımına yönelik olarak“öğrenci kılavuzları” oluşturulmuştur. Öğrenci kılavuzlarında; aynalar ünitesi süresincegerçekleştirilen 20 farklı etkinlik ile ilgili bilgiler, açıklamalar ve sorular yer almaktadır.Öğrenciler tarafından keşfetme, açıklama, derinleştirme ve değerlendirme aşamalarındadoldurulan öğrenci kılavuzları; öğrencinin derste aktif olmasına, bilgiyiyapılandırabilmesine ve grup arkadaşları ile etkileşmesine de yardımcı olmaktadır.Öğretim modeli tasarlanırken modele yönelik olarak gerçekleştirilen uygulamalarınyeterliliğini ölçmek ve konuya ilişkin öğrenci fikirlerini elde edebilmek amacıyla; “yansıtıcıgünlükler” oluşturulmuştur. Öğretim sürecinde uygulanan değerlendirme faaliyetleri iseöğretim modelinin tüm aşamalarını kapsamaktadır. Bu süreçte; kavram testi, öğrencikılavuzları, anlam çözümleme tabloları ve alıştırma soruları değerlendirme amacıyla kullanılmıştır

Anahtar Kelimeler

5E Öğretim Modeli, Öğrenme Planı, Öğrenci Kılavuzu, Aynalar

Kaynakça

• Arends, I.R. (2001). Learning to Teach, 5thEd., McGraw Hill, New York.
• Bybee, R.W. (1997). Achieving Scientific Literacy, N.H.: Heinemann, Portsmouth.
• Colburn, A. ve M.P. Clough. (1997). “Implementing the learning cycle”, The Science Teacher, 64(5), 30–33.
• Ergin, İ. (2006). Fizik Eğitiminde 5E Modelinin Öğrencilerin Akademik Başarısına, Tutumuna ve Hatırlama Düzeyine Etkisine Bir Örnek: “İki Boyutta Atış Hareketi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Evans, C. (2004). “Learning With Inquiring Minds, Students Are Introduced to the Unit on Gas Laws and Properties of Gases Using The 5E Model”, The Science Teacher, 71 (1).
• Fredericks, A.D. ve Cheesebrough, D.L. (1993). Science for All Children: Elementary School Methods, Harper Collins Publishers, New York, USA.
• Jonassen, D. H. (1994). “Toward a constructivist design model”, Educational Technology, 34 (4), 34-37.
• Karplus, R. (1977). “Science teaching and development of reasoning”, Journal of Research in Science Teaching, 14 (2), 169-175.
• Lawson, A. E., Abraham, M. R. ve Renner, J. W. (1989). “A Theory of Instruction: Using The Learning Cycle to Teach Science Concepts and Thinking Skill”, National Association of Research in Science Teaching, 1.
• Martin, D. J. (2000). Elementary Science Methods: A Constructivist Approach. Belmont, CA: Wadsworth/Thomason Learning.
• Newby, D.E. (2004). Using Inquiry to Connect Young Learners to Science, National Charter Schools Institute, (http://www.nationalcharterschools.org/uploads/pdf/resource_20040617125804_Using%20Inquiry. pdf).
• Saunders, W. ve Stringham, J. (1998). “Learning Cycle Labs”, Science Scope, 22 (3), 38.
• Sökmen, N. (1999). “Sorgulayarak Öğrenme Yönteminde Öğrenme Halkası Modeli”, Eğitim ve Bilim, 14 (114), 52-56.
• Trowbridge, L.W., Bybee, R.W. ve Powell, J.C. (2000). Models for Effective Science Teaching, Teaching Secondary School Science Strategies for Developing Scientific Literacy, An Imprint of Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
• Wilder, M. ve Shuttleworth, P. (2004). “Cell Inquiry Cycle Lesson”, Science Activities, 41 (5), 25-31.
• Yaşar, Ş. (1998). “Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci”, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Yurdakul, B. (2004). Yapılandırmacı Yaklaşımın Öğrenenlerin Problem Çözme Becerilerine, Bilişötesi Farkındalık ve Derse Yönelik Tutum Düzeylerine Etkisi ile Öğrenme Sürecine Katkıları, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yurdakul, B., Eğitimde Yeni Yönelimler (2005). Ö. Demirel (Ed.), Yapılandırmacılık, Pegem A Yayınevi, Ankara.