The Effect of Flipped Classroom Applications on Students’ Academic Success and Intellectual Risk-taking Skills in Science Course

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 2, 130 - 142, 27.12.2017

Esra Çakır Süleyman Yaman

Öz

The aim of this study is to investigate the impact of flipped classroom applications on 7th grade students’ science success and intellectual risk-taking skills in the in the middle school science course. For this purpose, quasi-experimental design processes were carried out in the environments prepared for the force and motion unit. The study group of the research consists of 53 seventh-grade students. In the study, while giving the lesson to the experimental group students with applications of the flipped classroom, the control group was taught by methods that the present program used in schools is carrying out. For the flipped class, the learning environment for the students was prepared before the study and tested in a different group. Academic achievement test and intellectual risk-taking scale were applied as pretest and posttest to the students in the experimental process conducted for five weeks. Analyzes were made according to the difference scores between the data obtained with pretest and posttest. Research findings analyzed by parametric tests show that flipped classroom applications are effective in increasing the science success of the students. Although the experimental group students have higher intellectual risk-taking skills than the control group students, there is no statistically significant difference between the two groups. According to the effect size values, flipped classroom applications were found to be effective in increasing the students’ science success, but it was found that they did not have the same level of effectiveness in improving intellectual risktaking skills. According to results, suggestions were made for the researchers who will use the flipped class system in science education

Anahtar Kelimeler

Science class, flipped face class, force and motion, science success, intellectual risktaking

Fen Bilimleri Dersinde Ters Yüz Sınıf Uygulamalarının Öğrencilerin Fen Başarıları ve Zihinsel Risk Alma Becerilerine Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı, ortaokul yedinci sınıflarda fen bilimleri dersinde ters yüz sınıf uygulamalarının öğrencilerin fen başarısı ve zihinsel risk alma düzeylerine ne düzeyde etki ettiğini belirlemektir. Bu amaçla kuvvet ve hareket ünitesine yönelik olarak hazırlanan eğitim ortamlarında yarı-deneysel desenle işlemler yürütülmüştür. Toplam 53 öğrencinin katıldığı çalışmada deney grubuna ters yüz sınıf sistemi uygulanırken kontrol grubuna mevcut öğretim programına göre eğitim verilmiştir. Ters yüz sınıf için öğrencilerin yararlanacakları eğitim ortamı çalışma öncesinde hazırlanmış ve farklı bir grupta test edilmiştir. Beş hafta boyunca uygulanan deneysel işlemde öğrencilere ön test ve son test olarak akademik başarı testi ile zihinsel risk alma ölçeği uygulanmıştır. Analizler öntest ve son testlerle elde edilen veriler arasındaki fark puanlarına göre yapılmıştır. Parametrik analizlerle çözümlenen araştırma verileri, ters yüz sınıf uygulamalarının öğrencilerin fen başarılarını artırmada etkili olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin zihinsel risk alma becerilerinin ise deney ve kontrol gruplarında anlamlı düzeyde farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Araştırmanın etki büyüklüğü değerlerine göre ters yüz sınıf uygulamalarının öğrencilerin fen başarılarını artırmada etkili olduğu görülürken zihinsel risk alma becerisini geliştirmede aynı etki düzeyine sahip olmadığı saptanmıştır. Çalışma sonunda, fen eğitiminde ters yüz sınıf sistemini kullanacak araştırmacılar için önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Fen bilimleri dersi, ters yüz sınıf, kuvvet ve hareket, fen başarısı, zihinsel risk alma

Kaynakça

• Abeysekera, L. & Dawson, P. (2014). Motivation and cognitive load in the flipped classroom: Definition, rationale and call for research. Higher Education Research and Development, 34(1) 1-14.
• Aktaş, M. (2013). Fen ve teknoloji dersinde web tabanlı uzaktan eğitimin öğrencilerin akademik başarı ve tutumları üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak.
• Aydın, B. (2016). Ters yüz sınıf modelinin akademik başarı, ödev/görev stres düzeyi ve öğrenme transferi üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Bacanlı, H. (1999). Duyuşsal davranış eğitimi. Ankara. Nobel Yayın ve Dağıtım.
• Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ. Prentice-Hall.
• Bardak, Ş. & Karamustafaoğlu, O. (2016). Fen bilimleri öğretmenlerinin kullandiklari öğretim strateji, yöntem ve tekniklerin pedagojik alan bilgisi bağlaminda incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 567-605.
• Beghetto, R. A. (2009). Correlates of intellectual risk taking in elementary school science. Journal of Research in Science Teaching, 46(2), 210-223.
• Bergmann, J. & Sams, A. (2012). Flip your classroom: Reach every student in every class every day. Washington: International Society for Technology in Education (ISTE).
• Bishop, J. L. & Verleger, M. A. (2013). The flipped classroom: A survey of the research. ASEE National Conference Proceedings, 30(9), Atlanta, GA.
• Boyraz, S. (2014). İngilizce öğretiminde tersine eğitim uygulamasının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd Ed.). New York. Academic Press.
• Çakır, E. & Yaman, S. (2015). Ortaokul öğrencilerinin zihinsel risk alma becerileri ve üst bilişsel farkındalıkları ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 163-178.
• Çelen, F. K., Çelik, A. & Seferoğlu, S. S. (2011). Türk eğitim sistemi ve PISA sonuçları. Akademik Bilişim, 2(4), 1-9.
• Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (7. Baskı). Ankara. Pegem A Yayınları.
• Çiftçi, S. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde proje tabanlı öğrenmenin öğrencilerin akademik risk alma düzeylerine, problem çözme becerilerine, erişilerine kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Daşçı, A. D. (2012). Zihinsel risk alma ve fen ve teknoloji dersine ilişkin tutumun bilişsel gelişim düzeylerine göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak.
• Dehbozorgi, E. (2012). Effects of attitude towards language learning and risk-taking on EFL student's proficiency. International Journal of English Linguistics, 2(2), 41-48.
• EBA. (2016). Eğitim bilişim ağı. den’http://www.eba.gov.tr, 12.11.2016 tarihinde.
• Fulton, K. (2012). Upside down and inside out: Flip your classroom to improve student learning. Learning and Leading with Technology, 39(8), 12–17.
• Gençer, B. G. (2015). Okullarda ters-yüz sınıf modelinin uygulanmasına yönelik bir vaka çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Eği m Bilimleri Ens tüsü, İstanbul.
• Gençer, B. G., Gürbulak, N. & Adıgüzel, T. (2014). Eğitimde yeni bir süreç: Ters yüz sınıf sistemi. Uluslararası Öğretmen Eğitimi Konferansı (s. 881-888), 5-6 Şubat 2014, Dubai.
• Henriksen, D. & Mishra, P. (2013). Learning from creative teachers. Educational Leadership, 70(5), 1-4.
• Herreid, C. F. & Schiller, N. A. (2013). Case studies and the flipped classroom. Journal of College Science Teaching, 42(5), 62-66.
• Howell, J. M. & Higgins, C. A. (1990). Champions of technological innovation. Administrative Science Quarterly, 35, 317-341.
• Hung, H. (2015). Flipping the classroom for English language learners to foster active learning. Computer Assisted Language Learning, 28(1), 81-96.
• Jensen, J. L., Kummer, T. A. & Godoy, P. D. D. M. (2015). Improvements from a flipped classroom may simply be the fruits of active learning. CBE-Life Sciences Education, 14(1), 1- 12.
• Laney, D. (1990). Micro computers and social studies. OCSS Rewiev, 26, 30-37
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri (11. baskı). Ankara. Tekışık Web Ofset.
• Kara, C. O. (2016). Ters yüz sınıf. Tıp Eğitimi Dünyası, 45, 12-26.
• Karagöz, F. (2010). İlköğretim fen ve teknoloji dersinde web destekli öğretim yönteminin etkinliği. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kartal, E. E., Doğan, E. & Yıldırım, S. (2017). Exploration of the factors influential on the scientific literacy achievement of Turkish students in PISA. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science and Mathematics Education, 11(1), 320-339.
• Kimberley, A. W. & Dana L. Z. (2003). Students’ understanding of the nature of science and their reasoning on socio-scientific issues: A web-based learning inquiry. Annual Meeting of the National Association for Research in Science Teaching, March 23-26, Philadelphia, PA.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2017). Fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx, 09.10.2017 tarihinde alınmıştır.
• Missildine, K., Fountain, R., Summers, L. & Gosselin, K. (2013). Flipping the classroom to improve student performance and satisfaction. Journal of Nursing Education, 52, 597-599.
• Moravec, M., Williams, A., Aguilar-Roca, N. & O’Dowd, D. K. (2010). Learn before lecture: a strategy that improves learning outcomes in a large introductory biology class. CBE-Life Sciences Education, 9(4), 473-481.
• O’Flaherty, J. & Philips, C. (2015). The use of flipped classrooms in higher education: A scoping review. Internet and Higher Education, 25, 85-95.
• Oktay, S. & Çakır, R. (2013). Teknoloji destekli beyin temelli öğrenmenin öğrencilerin akademik başarıları, hatırlama düzeyleri ve üstbilişsel farkındalık düzeylerine etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(3), 3-23.
• Özbay, H. E. (2016). Ortaokul öğrencilerinin akademik başarılarının bilimsel epistemolojik inançlar ve zihinsel risk alma davranışları ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Özenç, B. & Arslanhan, S. (2010). PISA 2009 sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı, Yayın No: 1292255907-8.
• Seaman, G. & Gaines, N. (2013). Leveraging digital learning systems to flip classroom instruction. Journal of Modern Teacher Quarterly, 1, 25-27.
• Sezer, B. (2015). Gerçekleş rilen teknoloji destekli tersine çevrilmiş sınıf uygulamasının yansımaları. 3. Uluslararası Öğre m Teknolojileri ve Öğretmen Eği mi Sempozyumu, Eylül, 2015, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Sırakaya, D. A. (2015). Tersyüz sınıf modelinin akademik başarı, öz - yönetimli öğrenme hazırbulunuşluğu ve motivasyon üzerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Taber, K. S. (2002). Alternative conceptions in chemistry-prevention, diagnosis and cure. London. The Royal Society of Chemistry.
• Tucker, B. (2012). The flipped classroom. Education Next, 12(1), 82-83.
• Turan, Z. (2015). Ters yüz sınıf yönteminin değerlendirilmesi ve akademik başarı, bilişsel yük ve motivasyona etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Weiner, B. (1994). Integrating social and personal theories of achievement striving. Review of Educational Research, 64(4), 557-573.
• Wiginton, B. L. (2013). Flipped ınstruction: an ınvestigation into the effect of learning environment on student self-efficacy, learning style, and academic achievement in an algebra i classroom. Doktora Tezi, Alabama Üniversitesi, Tuscaloosa, ABD.
• Yaman, S. & Köksal, M. S. (2014). Fen öğrenmede zihinsel risk alma ve yordayıcılarına ilişkin algı ölçeği Türkçe formunun uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 11(3), 119-142.
• Yenice, N. (2003). Bilgisayar destekli fen bilgisi öğre minin öğrencilerin fen ve bilgisayar tutumlarına etkisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(4), 79-85.