This research aims to analyse and interpret the works of artists within the psychoanalytic framework of the lack of the object of desire and the trace of the mirror phase. As the poems of Necip Fazıl Kısakürek, Şükrü Erbaş, Ahmet Hamdi Tanpınar, Behçet Aysan, Cahit Sıtkı Tarancı, and Ümit Yaşar Oğuzcan were analyzed in the study, a qualitative method was preferred. The works of these poets were collected as documents for the study, and the selected poems were evaluated within the framework of Lacanian Theory. As a result of the study, the expressions of the psychic structures of the poets, the lack of objects, and their anxieties within the symbolic order were analyzed. It was revealed that the inner world of the artist is inevitably reflected in their work, and that the tragic destiny of the relationship established with the Other is expressed through art. The poets’ understanding of both self and reality has always manifested itself in a search for a mirror in their verses, and the longing for the first Other, the mother, is reflected in their works. The incomplete object tried to complete himself, and in most poets the law of the father was characterised by the feeling of death and grief.
Bu araştırma sanatçıların eserlerinde arzu nesnesinin eksikliğini ve ayna evresinin izini psikanalitik çerçevede irdelemeyi ve yorumlamayı amaçlamıştır. Çalışmada Necip Fazıl Kısakürek, Şükrü Erbaş, Ahmet Hamdi Tanpınar, Behçet Aysan, Cahit Sıtkı Tarancı, Ümit Yaşar Oğuzcan’ın şiirleri değerlendirildiği için nitel yöntem tercih edilmiştir. Şairlerin eserleri çalışma için doküman olarak toplanmış ve seçilen şiirler Lacancı Teori çerçevesinde değerlendirilmiştir. Çalışmada sonucunda şairlerin psişik yapılarındaki imgelerin dışavurumları, nesne eksikliği, sembolik düzendeki kaygıları analiz edilmiştir. Sanatçının iç dünyasının kendisi tarafından esere yansıtıldığı, Öteki ile kurulan ilişkinin trajik yazgısının sanatla dışavurumunun kaçınılmaz olduğu ortaya koyulmuştur. Şairlerin hem benlik hem de gerçeklik anlayışları her zaman dizelerinde bir ayna arayışında kendini göstermiş, İlk Öteki olan anneye duyulan özlem eserlere yansımıştır. Eksik nesne kendini tamamlamaya çalışmış ve çoğu şairde baba yasası, ölüm ve keder duygusuyla karakterize edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik ve Sağlık Psikolojisi (Diğer), Uygulamalı ve Gelişimsel Psikoloji (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 21 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2 |