İç Anadolu Bölgesinde Yem Bitkileri Tarımının Genel Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 15, 33 - 42, 01.06.2021

Buğra Somuncuoğlu

Öz

İç Anadolu bölgesinde 4,3 milyon hayvan birimine karşılık gelen yaklaşık 15 milyon baş hayvan vardır. Bölgenin hayvan varlığının kaliteli kaba yem ihtiyacı yaklaşık 19.5 milyon ton, kaba yem üretimi 6.4 milyon ton, kaliteli kaba yem açığı ise 13.1 milyon tondur. Yoğun hayvancılık yapan bu bölge hayvanları ağırlıklı olarak kesif yemler ve tahıl samanına ek olarak anız otlatma ile beslenmektedir. Bölgede sürdürülebilir ve ekonomik hayvancılık yapıldığını söylemek mümkün değildir. Sürdürülebilir ve ekonomik hayvancılık için bölgenin kaliteli kaba yem sorununun çözülmesi gerekmektedir. Bunun için öncelikli olarak pazarlama ve tohumluk gibi yapısal sorunlar çözülmelidir. Bunlara ek olarak bölge çitçisi yetiştirme teknikleri bakımından eğitilmeli, araştırma sonuçlarının üreticiye aktarılmasında yeni mekanizmalar devreye sokulmalıdır. Sürdürülebilirlik bakımından yem bitkisi desteklerinde havza bazlı uygulamaya geçilmelidir.

Anahtar Kelimeler

İç Anadolu, kaba yem, hayvan varlığı, yem bitkileri

The General Situation, Problems and Solutions of Forage Crops Agriculture in the Central Anatolia Region

Öz

Anahtar Kelimeler

İç Anadolu, kaba yem, hayvan varlığı, yem bitkileri

Kaynakça

• Acar, Z., Tan, M., Ayan, İ., Aşçı, Ö., Mut, H., Başaran, U., Gülümser, E., Can, M., Kaymak, G., (2020). Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisliği 9. Teknik Kongre. 13-12 Ocak 2020, 529-554, Ankara.
• Açıkgöz, E., Hatipoğlu, R., Altınok, S., Sancak, C., Tan, A., ve Uraz, D., 2005. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 3-7 Ocak 2005, Ankara.
• Akman, N., Aksoy, F., Şahin, O., Kaya, Ç., ve Erdoğdu, E., 2007. Cumhuriyetimizin 100. Yılında Türkiye’nin Hayvansal Üretimi. Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiriciliği Birliği Yayınları No: 4, 116 s.
• Alçiçek, A., Kılıç, A., Ayhan, V., Özdoğan, M., 2010. Türkiye’de kaba yem üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak, Ankara, s. 1-10.
• Anonim, 2021a. Bitkisel Üretim İstatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu, (https://biruni.tuik.gov.tr), (Erişim tarihi: 05:12:2021).
• Anonim, 2021b. Hayvansal Üretim İstatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu, (https://biruni.tuik.gov.tr), (Erişim tarihi: 05:12:2021).
• Bıçakçı, E., Açıkbaş, S., 2018. Bitlis ilindeki kaba yem üretim potansiyelinin hayvan varlığına göre yeterliliğinin belirlenmesi. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(1): 180-185.
• Gül, U., ve Hasdemir, M., 2012, Türkiye’de Yem Bitkileri Arz Açığına Yönelik Çözüm Önerileri, 10. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 5-7 Eylül 2012, Konya.
• Kuşvuran, A., Nazlı, İ.R., Tansı, V., 2011. Türkiye’de ve Batı Karadeniz Bölgesi’nde çayır-mera alanları, hayvan varlığı ve yem bitkileri tarımının bugünkü durumu. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(2): 21-32.
• Mut, H., Geze, M., Gülümser, E., Başaran, U., Çopur Doğrusöz, M., Ayan, İ., 2016. Yozgat’ta yem bitkileri tarımının genel durumu. I. Uluslararası Bozok Sempozyumu, 5-7 Mayıs 2016, Yozgat, Cilt: 4, s: 133-139.
• Okcu, M., 2020. Türkiye ve Doğu Anadolu Bölgesi Çayır-Mer’a Alanları, Hayvan Varlığı ve Yem Bitkileri Tarımının Mevcut Durumu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51 (3): 321-330, 2020.
• Özkan, U., ve Şahin, Demirbağ, N., 2016. Türkiye’de kaliteli kaba yem kaynaklarının mevcut durumu. Türkiye Bilimsel Derlemeler Dergisi, 9(1): 23-27.
• Soya, H., Avcıoğlu, R., ve Geren, H., 2004. Yem Bitkileri. Hasad Yayıncılık, 223 s. Turan, N., Özyazıcı, M.A., Tantekin, G.Y., 2015. Siirt ilinde çayır mera alanlarından ve yem bitkilerinden elde edilen kaba yem üretim potansiyeli. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 2(1): 69-75.
• Yavuz, T., Kır, H., ve Gül, V., 2020. Türkiye’de Kaba Yem Üretim Potansiyelinin Değerlendirilmesi: Kırşehir İli Örneği. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi
• Yolcu, H., Tan, M., 2008. Ülkemiz Yem Bitkileri Tarımına Genel Bir Bakış. Tarım Bilimleri Dergisi, 14 (3): 303-312.