Objective: Aim of the study is to examine the methods of coping with the stress among the 1st , 3rd and 6th year medical faculty students at Pamukkale University and to examine the relationship between sociodemographic characteristics and these methods. Material and Method: This cross-sectional study was conducted among the 1st , 3rd and 6th year medical faculty students at Pamukkale University in June 2012. Folkman and Lazarus' ‘Ways of Coping Scale' was applied to participants. Results: The mean age of the students was 21.9± 2.7 and 55.2% were female. 42.7% of students were in the 1st, 42.7% in the 3rd, and 14.6% in the 6th grade. The method of ‘Self Confident Coping' was higher in men (19.9±4.2) than women (18.3±3.3) (p = 0.005). The method of ‘Optimistic' was higher in men (13.4±2.5) than women (12,3±2.2) (p=0.005). Multivariate analyzes showed that men (p=0.006) and older age groups (p=0.026) used ‘Problem-focused/Active' style of coping with stress, participants in the 1st and 3rd class (p=0.01) and (p=0.03) more frequently used ‘Emotion-focused/Passive' style of coping with stress. Conclusion: Medical students are mostly using the method of ‘Self Confident Coping' and infrequently using the method of ‘Seeking of Social Support'. Men and older ones mainly use ‘Problem-focused/Active' style of coping. Health services for medical students to provide support about coping with the stress need to be activated and the results of this study and similar studies need to be used to improve the quality of services for students.
Amaç: Bu çalışma Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi 1. , 3. ve 6. sınıf öğrencilerinin stresle başa çıkma yöntemleri ve bu yöntemlerin sosyodemografik özelliklerle olan ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız kesitsel tipte bir araştırma olup, 2012 yılı Haziran ayında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi 1. , 3. ve 6. sınıf öğrencileri arasında tamamlanmıştır. Katılımcılara Folkman ve Lazarus tarafından geliştirilen “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21,9±2,7 olup, % 55,2'si kız öğrencidir. Katılımcıların % 42,7'si 1. sınıf, % 42,7'si 3. sınıf ve % 14,6'sı 6. sınıf öğrencisidir. “Kendine Güvenli Yaklaşım” erkeklerde (19,9±4,2) kadınlara (18,3±3,3) göre yüksek bulunmuştur (p=0,005). “İyimser Yaklaşım” erkeklerde (13,4±2,5) kadınlara (12,3±2,2) göre yüksek bulunmuştur. Çoklu analizler erkekler (p=0,006) ve yaşı daha büyük olanların (p=0,026) “Probleme Yönelik/Aktif ” stresle başa çıkma tarzını benimsediğini, 1. ve 3. sınıf öğrencileri (p=0,01) ve (p=0,03) “Duygulara yönelik/Pasif” stresle başa çıkma tarzını daha sıklıkla kullandığını göstermektedir. Sonuç: Tıp Fakültesi öğrencileri stresle başa çıkma yöntemleri içerisinde en fazla “Kendine Güvenli Yaklaşımı”, en az ise “Sosyal Destek Arama” yöntemini kullanmaktadır. Erkekler ve yaşı büyük olanlar “probleme yönelik/aktif ” yöntemleri daha fazla kullanmaktadır. Tıp fakültesi öğrencilerinin stresle başa çıkma konusunda destek sağlayacak merkezlerin etkinleştirilmesi, bu ve benzeri çalışmaların sonuçlarının öğrencilere yönelik verilecek hizmetlerin kalitesini arttırmak için kullanılması uygundur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Temmuz 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 19 Sayı: 1 |