Micro-economic Analysis of Self-employment-Paid Employment Preferences of Job Seekers in Turkey

Yıl 2022, , 930 - 948, 28.05.2022

Fatih Hakan Dikmen , Sıtkıcan Saraçoğlu

https://doi.org/10.25295/fsecon.1097622

Öz

While the preferences of individuals in working life may be in the form of self-employment, it can also occur in the form of paid employment. Many developed and developing countries provide various incentives to support individual entrepreneurship. The aim of this study is to analyze the working preferences of unemployed individuals in Turkey. For this purpose, the Household Labor Force Survey (HLFS) micro data set, which was last conducted in 2020 by TURKSTAT, was used. In the estimation performed with the logistic regression method, the gender, the level of educational attainment, age, marital status, the type of residence and the region of residence of the individuals were taken as independent variables. Relating to the findings, males, individuals with higher levels of education, unmarried, residing in sub district or district center are more likely to be self-employed. Furthermore, as the age of individuals increases, the desire for entrepreneurship increases, while the possibility of self-employment decreases after a certain age. Finally, it has been observed that individuals living in Northeast Anatolia, Middle East Anatolia and Southeastern Anatolia Regions are more likely to be self-employed than those living in other regions.

Anahtar Kelimeler

Self-Employment, Paid Employment, Job Seeking, Household Labor Survey, Logistic Regression

Türkiye’de İş Arayan Bireylerin Kendi Hesabına Çalışma-Ücretli Çalışma Tercihinin Mikro Ekonomik Analizi

Öz

Bireylerin çalışma hayatındaki tercihleri kendi hesabına çalışma biçiminde olabilirken, ücretli olarak çalışma biçiminde de ortaya çıkabilmektedir. Gelişmiş ve gelişmekte olan birçok ülke, bireysel girişimciliği destelemek amacıyla çeşitli teşvikler vermektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de iş arayan bireylerin çalışma tercihlerini analiz etmektir. Bu amaçla TÜİK tarafından en son 2020’de yapılan Hanehalkı İşgücü Anketi (HİA) mikro veri seti kullanılmıştır. Lojistik regresyon yöntemiyle yapılan tahminde, bireylerin cinsiyeti, eğitim durumu, yaş, medeni durumu, yerleşim türü ve yaşadığı bölgeler bağımsız değişken olarak alınmıştır. Analiz sonuçlarına bakıldığında, erkeklerin, göreli yüksek eğitim düzeyine sahip olanların, evli olmayanların, ilçe ve bucaklarda yaşayanların kendi hesabına çalışma isteğinde olma olasılıkları daha yüksektir. Bununla birlikte bireylerin yaşı ilerledikçe girişimcilik isteği artarken, belli bir yaştan sonra kendi hesabına çalışma olasılıklarının azaldığı dikkat çekmektedir. Son olarak, Kuzeydoğu Anadolu, Ortadoğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yaşayan bireylerin, diğer bölgelerde yaşayanlara göre, kendi işini kurma isteklerinin daha yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Kendi Hesabına Çalışma, Ücretli Çalışma, İş Arama, Hanehalkı İşgücü Anketi, Lojistik Regresyon

Kaynakça

• Blanchflower, D. G. (2000). Self-employment in OECD countries, Labour Economics, 7(5), 471-505.
• Blanchflower, D. G. (2004). Self-employment: More may not be better, Swedish Economic Policy Review, 11, 15-73.
• Blanchflower, D. G. ve Oswald, A. J. (1998). What Makes an Entrepreneur?, Journal of Labor Economics, 16(1), 26–60.
• Cebeci, İ. (2012). Krizleri İncelemede Kullanılan Nitel Tercih Modelleri: Türkiye İçin Bir Probit Model Uygulaması: (1988-2009), İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 62(1), 127-146.
• Cowling, M. (2000). Are entrepreneurs different across countries?, Applied Economics Letters, 7(12), 785-789.
• Darıcı, B. ve Taşçı, H. M. (2015). Kendi Hesabına Çalışılan İşler: Türkiye Üzerine Ekonometrik Bir Uygulama, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 15 – 30.
• Demirci, S. ve Astar, M. (2011). Türkiye’de Özel Sigortayı Etkileyen Faktörler: Logit Modeli, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 119-129.
• Eliasson, K. Ve Westlund, H. (2013). Attributes influencing self-employment propensity in urban and rural Sweden, The Annals of Regional Science, 50(2), 479-514.
• EUROSTAT (2022). Eurostat's Concepts and Definitions Database: Self-employed persons. https://ec.europa.eu/eurostat/ramon/nomenclatures/index.cfm?TargetUrl=DSP_GLOSSARY_NOM_DTL_VIEW&StrNom=CODED2&StrLanguageCode=EN&IntKey=16684285&RdoSearch=BEGIN&TxtSearch=self-&CboTheme=&IntCurrentPage=1 Erişim Tarihi: 30.03.2022.
• Evans, D. S. ve Jovanovic, B. (1989). An Estimated Model of Entrepreneurial Choice under Liquidity Constraints, Journal of Political Economy, 97(4), 808-827.
• Evans, D. S. ve Leighton, L. S. (1989). Some Empirical Aspects of Entrepreneurship, The American Economic Review, 79(3), 519-535.
• Faridi, M. Z., Chaudhry, I. S., Anwar, M. ve Majeed, A. (2010). The determinants of self-employment in Pakistan: Evidence from primary data analysis, Journal of Political Studies, 17(1), 151-165.
• Fritsch, M., Kritikos, A. S. ve Rusakova, A. (2012). Who starts a Business and who is Self-Employed in Germany. IZA Discussion Paper Nr. 6326.
• Gaetsewe, T. (2018). Determinants of Self-Employment in Botswana. BIDPA Working Paper 46.
• Gündoğan, N. (1999). Kendi Hesabına Çalışma: Kavram, Ölçüm ve Özellikleri, Ekonomik Yaklaşım, 10(34), 75-87.
• Güriş, S., Çağlayan, E. ve Güriş, B. (2011). EViews İle Temel Ekonometri. İstanbul: Der Yayınları.
• ILOSTAT (2022). Indicator description: Employment by status in employment. https://ilostat.ilo.org/resources/concepts-and-definitions/description-employment-by-status/ Erişim Tarihi: 30.03.2022.
• Kim, P. H., Aldrich, H. E. ve Keister, L. A. (2006). Access (Not) Denied: The Impact of Financial, Human, and Cultural Capital on Entrepreneurial Entry in the United States, Small Business Economics, 27(1), 5–22.
• Kumaş, H. ve Çağlar, A. (2011). Türkiye'de Kadın Eksik İstihdamını Belirleyen Faktörler: TÜİK 2009 Hanehalkı İşgücü Anketi Ham Verileri İle Cinsiyete Dayalı Bir Karşılaştırma, Çalışma ve Toplum, 29, 249-289.
• Livanos, I. (2009). What determines self-employment? A comparative study, Applied Economics Letters, 16(3), 227-232. OECD (2022). Self-employment rate. https://data.oecd.org/emp/self-employment-rate.htm Erişim Tarihi: 30.03.2022.
• Özkaplan, N. (1999). İşgücü Piyasasına Ait Kavramların Sorgulanması, Ekonomik Yaklaşım, 10(32), 61-85.
• Rees, H. ve Shah, A. (1986). An Empirical Analysis of Self-Employment in the U.K., Journal of Applied Econometrics, 1(1), 95–108.
• Shavit, Y. ve Yuchtman-Yaar, E. (2001). Ethnicity, Education, and Other Determinants of Self-Employment in Israel, International Journal of Sociology, 31(1), 59-91.
• Simoes, N., Crespo, N. ve Moreira, S.B. (2016). Individual determinants of self-employment entry: What do we really know?, Journal of Economic Surveys, 30(4), 783-806.
• Şentürk, İ. (2020). Türkiye’de Bireylerin Serbest Çalışma Tercihinin Belirleyicileri, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 27-50.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2020). İşgücü İstatistikleri Mikro Veri Seti, 2020.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2022a). Tanımlar: Kendi Hesabına Çalışanlar https://biruni.tuik.gov.tr/DIESS/TerminolojiListesiAction.do Erişim Tarihi: 30.03.2022.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2022b). İstihdam edilenlerin yıllar ve cinsiyete göre işteki durumu (Düzey 1) https://data.tuik.gov.tr/Bulten/DownloadIstatistikselTablo?p=Ug44b1/k3RCVFgYOoczd9 Erişim Tarihi: 19.03.2022
• Yayar, R., Karaca, S. S. ve Turkut, A. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Kredi Kartı Sahibi Olmaları Üzerinde Etkili Olan Faktörler: Gaziosmanpaşa ve İnönü Üniversite’lerinden Ampirik Bulgular, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 2(1), 152-169.
• Yaylalı, M., Kaynak, S. ve Karaca, Z. (2012). Sağlık Hizmetleri Talebi: Erzurum İlinde Bir Araştırma, Ege Akademik Bakış, 12(4), 563-573.