Her ne kadar üzerinde uzlaşılan mutlak bir tanıma sahip olmasa da kökenleri ilkel dönem toplulukları kadar eskiye uzanan onarıcı adalet teorisi, toplumsal barışın suça sebep olan ve ondan etkilenen tüm tarafların gönüllü katılımı ile sağlanabileceğine yönelik yaklaşımı ile adalet teorileri arasında yeni bir yol olarak ön plana çıkmaktadır.
Failin gerçekleştirdiği suç neticesinde gerek mağdura gerekse topluma yönelik sebebiyet verdiği zararların uzlaşıya dayalı şekilde giderilmesi amacıyla hayata geçirilen onarıcı adalet yöntemleri, esasında suçtan zarar gören
kimselerin yargılama sürecine daha aktif katılımının sağlanması düşüncesinin eseridir. Ancak cezalandırmanın
amaçlarını tehlikeye attığına yönelik kaygılar, onarıcı adalet teorisine ait kurumların belirli suç tipleri ile belirli birtakım özellikler gösteren failler hakkında uygulanmasına dair eleştirilerin gündeme gelmesine sebep olmaktadır.
Çalışmanın maksadı onarıcı adalet teorisi üzerine genel bir bakış açısı geliştirmektir. Bu nedenle ilk olarak teoriye dair ilke ve tanımlara yer verilerek teorinin amaçları aktarılmaktadır. Ardından cezalandırıcı adalet teorisinin
karşısında yer aldığı kabul edilen onarıcı adalet teorisinin günümüzde bulunduğu noktanın daha iyi anlaşılabilmesi adına tarihsel gelişim süreci kaleme alınmaktadır. Teorinin sınırları belirlenirken diğer adalet teorilerinden
farkının ortaya konulabilmesi için cezalandırıcı, tazmin edici ve düzeltici adalet teorilerine de değinilmektedir.
Böylece onarıcı adalet teorisine dair genel bir çerçevenin ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır.
Onarıcı Adalet Cezalandırıcı Adalet Tazmin Edici Adalet Düzeltici Adalet Toplumsal Barış
Although it does not have an absolute definition, the theory of restorative justice, whose origins go back as far as the primitive period societies, stands out as a new way among the theories of justice with its approach that social peace can be achieved through the voluntary
participation of all parties that cause and are affected by crime. Restorative justice methods, which are implemented in order to eliminate the damages caused by the offender to both the victim and the society as a result of the crime committed by the offender, based on reconciliation, are essentially the work of the idea of ensuring more active participation of those who have been harmed by the crime in the judicial process. However, concerns about the aims of punishment lead to criticism of the application of restorative justice institutions to certain types of crimes and offenders with certain characteristics.
The aim of the study is to develop a general perspective on restorative justice theory. For this reason, firstly, the principles and definitions of the theory are given and the aims of the theory are conveyed. Then, the historical development process of the restorative justice theory, which is accepted to be opposite to the retributive justice theory, is written in order to better understand where it stands today. While determining the boundaries of the theory, retributive, compensatory and corrective justice theories are also mentioned in order to reveal its difference from other justice theories. Thus, it is aimed to reveal a general framework of restorative justice theory.
Restorative Justice Retributive Justice Compensatory Justice Corrective Justice Social Peace
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk ve Beşeri Bilimler |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 11 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2 |