Atatürk Üniversitesi Turizm Fakültesi Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Algılarının Belirlenmesi

Yıl 2016, Sayı: 1, 70 - 99, 01.01.2016

Cem Işık Tuba Türkmendağ

Öz

Yenilikçilik, yeni ve değerli bir bilginin ya da fikrin, ürünün, sürecin veya hizmetin doğru zamanda somutlaştırarak toplumsal faydaya dönüşmesidir. Küreselleşme ile birlikte hızlı değişimlerin yaşanması bireyin de yeni durumlara uyum sağlamasını gerekli kılmaktadır. Dolayısıyla bireyin gerek iş hayatında gerekse öğrenim hayatında rakipleri arasından sıyrılabilmesi için yenilikçi özellikler taşıması önem göstermektedir. Bu çalışma ile Atatürk Üniversitesi Turizm Fakültesi’nde eğitim alan öğrencilerin bireysel yenilikçilik algılarının belirlenerek, yenilikçi davranışların geliştirilmesine yönelik öneriler getirilmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda 500 öğrenci bireysel yenilikçilik algıları ile demografik özellikleri açısından incelenmiştir. Araştırmada 20 ifadeden oluşan bireysel yenilikçilik ölçeği kullanılmış ve ölçeğin güvenirlik katsayısı 0.760 olarak bulunmuştur. Ölçeğe ilk olarak açıklayıcı faktör analizi uygulanmış ve bireysel yenilikçilik ölçeğine ilişkin risk alma, değişime direnç ve fikir önderliği olmak üzere üç boyut saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlardan biri turizm öğrenimi gören öğrencilerin cinsiyetleri ile bireysel yenilikçilik ölçeği boyutlarından yalnızca değişime direnç boyutu arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir. Diğer bir sonuca göre öğrencilerin öğrenim gördükleri bölüm ile değişime direnç ve fikir önderliği boyutları arasında anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Ayrıca daha önce yenilik ile ilgili bir sertifika programına katılma durumunun öğrencilerin bireysel yenilikçilik algılarında etkili olacağı düşünülmüş ancak daha önce bir sertifika programına katılma durumu ile yalnızca fikir önderliği boyutu arasında anlamlı bir fark belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bireysel Yenilikçilik, Turizm Öğrencileri, Demografik Özellikler, Bireysel Yenilikçilik Ölçeği, İnovasyon

Determinants of Individual Innovativeness Perception of Ataturk University Tourism Faculty Students

Öz

Innovation is a process of ideas into new or improved products, services, processes, systems or social interactions. Globalization is rapidly redefining today's environment that enforce individuals to adapt to the new situation. Therefore, individuals should demonstrate the innovative features to standout from competitors in the sector. In this direction, 500 students were examined in terms of individual innovativeness perceptions and demographic characteristics at Ataturk University Faculty of Tourism. Within this research the individual innovation scale 20 statements has been used and the coefficient was found as a 0.760.Firstly exploratory factor analysis was applied to the scale and then and individual innovation scale is determined in three dimensions which are risk-taking and resistance to change and the idea of leadership. One of the results obtained from this study indicate that there is a significant difference between students gender and resistance to change. In addition, innovation related participation in a certification program was thought to be effective in the students' individual innovation perceptions but the results show that there is a significant difference between participation in a certification program in tourism and the idea of leadership

Anahtar Kelimeler

Individual Innovativeness, Tourism Students, Demographic Features, Innovativeness Scale, Innovation

Kaynakça

• Acaray, A. (2007). Küçük ve Orta Boy İşletmelerde Yenilik Yönetimi: Yenilik Yönetiminde Etkili Olan Örgütsel Yapı ve Faktörlere İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aldebert, B., Dang, R. J. and Longhi, C. (2011). Innovation in the Tourism Industry: The Case of Tourism@. Tourism Management, 32, 1204-1213.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri- SPSS Uygulamalı. (7. Basım). Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Dil, S., Uzun, M. ve Aykanat B. Hemşirelik Eğitiminde İnovasyon. International Journal of Human Sciences, 9 (2), 1217-1228.
• Drucker, P. (1985). Innovation and Entrepreneurship: Practise and Principles. New York: Harper&Row.
• Ersoy, B. A. ve Şengül, C. M. (2008). Yenilikçiliğe Yönelik Devlet Uygulamaları ve AB Karşılaştırması. Yönetim ve Ekonomi, 15 (1), 59-74.
• Ersöz, F. (2009). Savunma Yeteneklerinin Geliştirilmesinde Bilgi ve Teknoloji, AR-GE ve İnovasyonun Rolü ile İnovasyon Göstergelerine göre Türkiye’nin Yeri. Tübav Bilim Dergisi, 2 (3), 364-371.
• European Comission (1995). Green Paper on Innovation.
• Web: http://europa.eu/documents/comm/green_papers/pdf/ com95_688_en.pdf adresinden 22.02.2016 tarihinde alınmıştır.
• Hjalager, A. M. (2010). A Review of Innovation Research in Tourism. Tourism Management, 31, 1-12.
• Hoarau, H. and Kline, C. (2014). Science and Industry: Sharing Knowledge for Innovation. Annals of Tourism Research. 46, 44-61.
• Hsu, C. L., Lu, H. P. and Hsu, H. H. (2007). Adoption of the Mobile Internet: An Empirical Study of Multimedia Message Service (MMS). The International Journal of Management Science, 35, 715-726.
• Işık, C. ve Keskin, G. (2013). Bilgi Ekonomilerinde Rekabet Üstünlüğü Oluşturulması Açısından İnovasyonun Önemi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27, 41-57. Işık, C. (2013). The Importance of Creating a Competitive Advantage and Investing in Information Technology for Modern Economies: an ARDL Test Approach from Turkey. J Knowl Econ; 4, 387–405.
• Işık, C. ve Meriç, S. (2015) Otel Yöneticilerinin Bireysel Yenilikçi Kapsamında Değerlendirilmesi: Van İli Örneği, Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 4(1), s.1-16.
• Işık, C., Keskin, G. ve Serçeoğlu, N., (2015) Turizm Sektöründe Nitelikli İşgücü Açığına Yenilikçi Yaklaşım: Kapadokya Örneği, Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi 4 (2), 27-48.
• Işık, C., ve Aydın, E. (2016). Konaklama İşletmeleri Çalışanlarının Yenilikçi İş Davranışı Düzeylerinin İncelenmesi: Ayder Yaylası Örneği. Ekonomi, Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 17-30.
• Işık, C., Işık, Z., & Tırak, L. (2016). Turizm Amaçlı Konaklama İşletmelerinde Duygusal Emek ile Bireysel Yenilikçilik İlişkisi: Palandöken Örneği. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 2(2), 117-133.
• İslamoğlu, A. H. ve Alnıaçık, Ü. (2013). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri- SPSS Uygulamalı. (3. Basım). İstanbul: Beta Basım, Yayım, Dağıtım.
• Jong, J. P. J. de (2007). Individual Innovation The Connection Between Leadership and Employees’ Innovative Work Behavior. Doctorate Thesis. Amsterdam University.
• Kalaycı, Ş. (2009). Çoklu Doğrusal Regresyon Modeli. Kalaycı, Ş. (Ed.). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. (4. Basım). (ss. 259-269). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kalyar, M. N. (2012). Individual Innovation and its Antecedents: Mediating Role of Creativity and Self-leadership. International Journal of Professional Management, 7 (2), 1-16. Karamustafa K. (2014). Sunuş. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 05-08 Aralık, Kayseri, xi-xiv.
• Kavrakoğlu İ. (2006). Yönetimde Devrimin Rehberi: İnovasyon. İstanbul: Alteo Yayıncılık.
• Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
• King N. andAnderson, N. (2002). Managing Innovation and Change: A Critical Guide for Organizations, London: Thomson.
• Korucu, A. T. ve Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama. 5 (1), 111-127.
• Kozak, M. W. (2014). Innovation, Tourism and Destination Development: Dolnoslaskie Case Study. European Planning Studies, 22 (8), 1604-1624.
• Könings, K. D.,Brand-Gruwel, S. and vanMerrienboer, J. J. G. (2007). Teachers’ Perspectives on Innovation: Implcation for Educational Design. Teaching and Teacher Education, 23, 985-997.
• Kösterelioğlu, M. A. ve Demir, F. (2014). Öğretmenlerin Bireysel Yenilikçilik Düzeyinin Öğretmen Liderliğine Etkisi. International Journal of SocialScience, 26, 247-256. Lu, J.,Yao, J. E. andYu, C. S. (2005). Personal Innovativeness, Social Influences and Adoption of Wireless Internet Services Via Mobile Technology. Journal of Strategic Information Systems, 14, 245-268.
• Mattsson, J.,Sundbo, J. and Fussing-Jensen, C. (2005). Innovation Systems in Tourism: The Roles of Attractors and Scene-Takers. Industry and Innovation, 12 (3), 357-381.
• Nieves, J. andSegarra-Cipres, M. (2015). Management Innovation in the Hotel Industry. Tourism Management, 46, 51-58.
• Novelli, M.,Schmitz, B. and Spencer, T. Networks, Clusters and Innovation in Tourism: A UK Experience. Tourism Management, 27, 1141-1152.
• Oktuğ, Z. ve Özden, M. S. (2013). Bireycilik/Toplulukçuluk ile Bireysel Yenilikçilik Eğilimi Arasındaki İçsel Motivasyonun Biçimlendirici Rolü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 1-22.
• Oyedoyin, B.,Ilori, M. O., Oyebisi, T., Oluwale, B. A. and Jegede, O. O. (2014). Involvement of Stakeholders in the R&D and Innovation Process: An Analysis of Nigeria’s Innovation System. Journal of Entepreneur ship and Innovation Management, 3 (1), 1-24.
• Özdemir, Ö. G.ve Özer, D. (2014). Yenilikçilik mi? Tüketim mi?: Yenilikçi Tüketime Eleştirel Bir Yaklaşım ve Nitel Bir Analiz. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 3 (1), 25-48.
• Özgür, H. (2013). Bilişim Teknolojileri Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimleri ile Bireysel Yenilikçilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 409-420.
• Öztürk, Z. Y. ve Summak, M. S. (2014). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçiliklerinin İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 1, 844-853.
• Rodríguez, I., Williams, A. M. and Hall, C. M. (2014). Tourism Innovation Policy: Implementation and Outcomes. Annals of Tourism Research, 49, 76-93.
• Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations (Fifth Edition). New York: Free Press.
• Sandıkçı, M., Çelik, S., Töre Başat, H. Ve Yayla, Ö. (2014). Alternatif Tatilden Alternatif Tedaviye Termal Turizmde İnovasyon Süreci: Afyonkarahisar Örneği. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 05-08 Aralık, Kayseri, 236-248.
• Sarıoğlu, A. (2014). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği’nin Hemşirelikte Geçerlilik ve Güvenirliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Scott, S. G. and Bruce, R. A. Determinants of Innovative Behavior: A Path Model of Individual Innovation in the Workplace. Academy of Management Journal, 37 (3), 580- 607.
• Stamboulis, Y. and Skayannis, P. (2003). Innovation Strategies and .Technology for Experience-based Tourism. Tourism Management. 24, 35-43.
• Yamaç, K. (2001). Nedir Bu İnovasyon? Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi. 1 (3), 6-8. http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=41 adresinden 02.03.2016 tarihinde alınmıştır. Yuan, F. and Woodman, R. W. (2010). Innovative Behavior in the Workplace: The Role of Performance and Image Outcome Expectations. Academy of Management Journal, 53 (2), 323-342.
• Türk Dil Kurumu. (TDK). 2016
• Web:http://www.tdk.org.tr/index.php?option=com_karsilik&arama=kelime&guid=TDK .GTS.56ed6939e322d2.99334347 adresinden 13.02.2016 tarihinde alınmıştır.