STOCK INDEX RETURNS AND DIVIDEND YIELD: AN APPLICATION ON ISE 100 AND S&P 500 INDEXES

Yıl 2009, Cilt: 11 Sayı: 1, 143 - 158, 01.06.2009

Ulaş Ünlü Ali Bayrakdaroğlu İlhan Ege

Öz

Many authors have used some variables to examine the predictability of
returns. These variables were price/yield ratio, book value/market value ratio,
defult spread, term spread, interest rate, historical yield, and dividend yield
(Aydoğan and Güney, 1997; Kendall, 1953; Fama ve Schwert, 1977; Fama and
French, 1988; Fama and French, 1992; Kothari ve Shanken, 1997; Hodrick,
1992; Rapac and Wohar, 2005; Daniel and Titman, 2006). Utility maximization
of the investors who prefer to invest their savings in stock exchange markets has
been analyzed by many studies. Utility maximization can be regarded as same
as maximization of returns.
But discussion on these variables which used to forecasting stock return is
continued. In the literature the dividend yields of stocks correlate with their
total returns. Theoretically stock return related to equity earnings and yearly
dividend income. Dividend yield or dividend/price ratio simply shows how much
dividends a stock is paying off for the price of the stock (Korukoglu and
Korukoglu, 2005: 48). In literature dividend yield or dividend/price ratio is
calculated by dividing dividends per share to stock price in definite period
(Nielsen ve Olesen, 2000).
The academic literature on dividend yield or dividend/price ratio is very
wide. Lewellen (2004) used financial ratios like dividend yield for predicting
aggregate stock returns in the preiod 1946-2000. In the result of his study bookto-market
and the earnings-price ratio predict ratios predict returns during the
period 1963-2000. The evidence remains strong despite the unusual price runup
in recent years. Lettau and Ludvigson (2002) used data on aggregate
consumption and measures of the dividend payments from aggregate wealth.
This study’s findings imply that both the market risk-premium and expected
dividend growth vary considerably more than what can be revealed using the
log dividend-price ratio alone as a predictive variable.
Many investors try to create portfolios that give the maximum return using
various criteria. Among these criteria, one of the most important is the dividend
yield which is the main concern of this study. Instead of examining the dividend
yields of each individual securities, we have examined the relationship between
index yield (ISO 100 and S&P 500) and dividend yield of index to prove this
relationship. Because of this, we analyzed the relation of dividend yield and
index yield ratios in 1 month, 3 months, 6 months, 1 year, 2 years, 3 year, 4 year
and 5 year periods after dividend yield calculated. In this study we used
geometric yield of ISO 100 and S&P indexes. Analyze period is between
January 1986 and March 2008. January 1986 is base year and one hundred
after these index yields revised by inflation.
We made three groups of dividend yields of ISE 100. These are low
(DY< 39), medium (9 9). We used regression analysis for
the relation of dividend yield and index yield. In these regression equation
dividend yields are independent variable and revised index yields are
dependent variable in 1 month, 3 months, 6 months, 1 year, 2 years, 3 year, 4
year and 5 year periods. Same method used for the S&P 500. But dividend
yields are not grouped, because dividend yields fluctuated in 1.07 and 4.01,
these yields are scatter in 1 and 2.
In these study we used estimation (regression) model of stock yields which
used by Stambaugh (1986, 1999), Mankiw and Shapiro (1986), Nelson and Kim
(1993), Campbell and Yogo (2006), Lewellen (2004).
Our results can be summarized as follows. Dividend yield of ISE 100 is
distributed between 0,62 (February 2000) and 20,89 (February 1989), S&P 500
is distributed between 1,07 (September1989) and 4,01 (October 2006). The
results show that the dividend yield which was previously assumed to affect the
returns of stocks has been found to be an important decision criterion for stock
investments.

Anahtar Kelimeler

Return, Stock Price, Dividend / Price Ratio, ISE 100 Index, S&P 500 Index.

HİSSE SENEDİ ENDEKS GETİRİLERİ VE TEMETTÜ VERİMİ: İMKB 100 VE S&P 500 ENDEKSLERİ ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Öz

Birikimlerini menkul kıymetler borsasında değerlendirmek isteyen tasarruf sahiplerinin sağlayabilecekleri faydanın maksimize edilmesi birçok çalışmaya konu olmuştur. Faydanın maksimize edilmesi, yatırım yapılan hisse senedinden sağlanacak maksimum getiri ile eş tutulabilir. Yatırımcılar çeşitli kriterleri göz önüne alarak getirilerini maksimize edecek portföyler oluşturmaktadırlar. Bu portföylere tercih edecekleri hisse senetlerini belirleyebilecekleri kriterler içerisinde en önemli değişkenlerden biri de çalışmanın konusunu oluşturan temettü verimidir. Endeksin temettü verimi, endeksi oluşturan şirketlerin toplam nakit net temettü miktarlarının, endeksi oluşturan şirketlerin toplam piyasa değerine bölünüp 100 ile çarpılmasıyla bulunmaktadır. Bu çalışmada, her bir hisse senedinin yatırımcısına sağladığı temettü verimini ilişkilendirmek yerine, endeksin getirisi ile endeksin temettü verimi arasındaki ilişkiyi inceleyerek, ilişkinin varlığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda İMKB 100 ve S&P 500 Endekslerinin Ocak 1986-Mart 2008 dönemindeki verilerinden faydalanılmıştır. Endeksin temettü verimi oranının bir sonraki dönemde hisse senedi getirisini açıklayabileceği varsayımıyla regresyon analizi yapılmıştır. Çalışmada söz konusu dönemde hangi elde tutma süresinde temettülerin hisse senedi getirilerini açıklayabildiği incelenmiştir. Ulaşılan sonuçlar, hisse senedi getirilerini etkilediği varsayılan değişkenler arasından temettü verimi oranının hisse senedi yatırımlarında bir karar kriteri olarak kullanılabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Temettü Verimi, Hisse Senedi Fiyatı, İMKB 100 Endeksi, S&P 500 Endeksi.