Öz
Bu çalışmada Sinop İli Erfelek İlçesinde Tarım Kredi
Kooperatifinin ortaklara olan katkısı incelenmiştir. Araştırmada, ilçede
yaşayan 250 işletme ile anket yapılarak verilere ulaşılmıştır. Verilerin
analizinde Khi-kare testi uygulanmıştır. Çalışmada işletme sahiplerinin yaş,
eğitim ve gelir durumu tespit edilerek sosyal ve ekonomik yapıları
değerlendirilmeye çalışılmıştır. İşletme sahiplerinin kaba yem olarak kullandıkları
ürünler, kaba yemi ne kadar alandan sağladıkları, sığırlarının pazarlanması
konusunda yaşadıkları sorunlar belirlenmiş ve çözüm önerileri geliştirilmiştir.
İşletme sahiplerinin Tarım Kredi Kooperatifi’ne ortak olma veya olmama
durumları araştırılmış, nedenleri belirlenmiştir. Ortakların kooperatiften
ekonomik ve sosyal yönde ne gibi faydalar sağladığı araştırılarak kooperatifin
rolü ortaya konulmuştur. Araştırmaya katılan işletmelerin %84’ü Tarım Kredi
Kooperatifine ortak, %16’sı ise ortak değildir. Bölgenin ana geçim kaynağı
sığır besiciliği olup, bunun yanında ormancılık ve diğer tarımsal faaliyetler
de geçim kaynaklarındandır. İşletmecilerin kooperatife ortaklıkları konusunda
çeşitli faktörler etkilidir. Bu faktörlerden yeterli tarımsal alet-ekipman,
kooperatifte uygulanan faiz oranlarından memnuniyet, hayvancılığın
geliştirilmesi için kooperatiften yararlanma, işletmelerin hayvan kapasiteleri
ve besi sığırlarının ortalama besiye alma süre durumları önemli bulunmuştur. Sinop
İli Erfelek İlçesi’nde besicilik yapan işletmeler ekonomik yönden zayıf
olduklarından dolayı kooperatife yönelim artmaktadır. Bu artış, kooperatifin
faaliyetlerini arttırarak ortaklarına ve bölgede çiftçilik yapan işletmelere
fayda sağlamaktadır. Canlı hayvan varlığının geçmiş dönemlere bakılarak bir
hayli azaldığı gözlemlenmektedir. Kooperatif hayvancılığın geliştirilmesi ve
sürdürülebilirliği açısından ortaklarına katkılar sağlamaktadır. Bu azalışın
önüne geçmek için kaliteli ırklar seçilerek üreticilere uygun koşullarda dağıtılmalıdır.
Böylelikle bölge ve Türkiye ekonomisine katkı sağlanmış olunur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akçay, Y., 2006. Tokat-Turhal Sığır Besiciliği İşletmelerinin Yatırım Analizi ve Karlılığının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Yayınları, No: 68, 51 s, Tokat.
- Gündüz, O. ve Dağdeviren, M. 2011. Bafra İlçesinde Süt Maliyetinin Belirlenmesi ve Üretimi Etkileyen Faktörlerin Fonksiyonel Analizi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 21 (2), 104-111.
- Kumar, V., Wankhede, K. G., & Gena, H. C. 2015. Role of cooperatives in improving livelihood of farmers on sustainable basis. American journal of educational research, 3(10), 1258-1266.
- Serin, Y. ve Tan, M., 2001. Yem Bitkileri Kültürüne Giriş. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 206, 217 s, Erzurum.
- Şahsuvaroğlu, L., 1995. Kırsal Kesimde Aile. Karınca Kooperatif Postası, 178, 15-20.
- Yolcu, H. ve Tan, M. (2008): Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım bilimleri Dergisi 14 (3): 303-312.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mühendislik |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 7 Mayıs 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 1 |
