Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HOLISTIC VIEW TO SOFT POWER

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 27, 10.05.2018
https://doi.org/10.28956/gbd.422722

Öz

Abstract

While each of international
relations theories looking from a different perspective to the notion of power,
which has a very important place in understanding international relations, the
soft power  concept that has achieved
popularity as well as the media and politicians in the academic field from the
1990s, has brought a new breath to the power debate. Soft power, addressing the
power from constructive and neo-liberal approach, is the notion that was first
introduced by Joseph Nye in his book, “Bound to Lead: The Changing Nature of
American Power” to explain the persistence of the US hegemony during the days
of American national decline in the 1980s. After developed in 1990, soft power
was popularised along side with its controversial points by Joseph S. Nye,
though still a disagreed notion. Criticism, towards the concept developed by
Joseph S. Nye had enhanced, has a wide range of points as to definition of soft
power,  resources,  behaviours and tools of soft power, lack of
analytic filtering in regards to notions and statements or mixing those terms
with each other to create terminological chaos.





In this study, the
criticisms of the soft power concept developed by Joseph S. Nye will be
examined under the titles of criticism based on inadequacy in theorizing of the
concept, criticism of whether it is a new concept or not, and criticism towards
the difficulty of use. The study aims at presenting a new soft power proposal
to find out the soft power’s vague definition, sources and behaviours that Nye
has addressed in the light of the criticisms in response to the problem.

Kaynakça

  • Akhundova, J. (2015). Rusya’nın Yumuşak Güç politikaları. İstanbul: Ekin Yayınevi.
  • Alpaydın, U. A. R. (2010). Soft Power in Turkish Foreign Policy Under The Akp Governments: 2002-2009. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Bilkent Üniversitesi.
  • Arı, T. (2008). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Bursa: Marmara Kitap Merkezi.
  • Arıboğan, D. Ü. (1998). Kabileden Küreselleşmeye, İstanbul: Sarmal Yayınları.
  • Armitage, R. L., Nye J. S. (2007). CSIS Commission on Smart Power, www.csis.org> (23.08.2014).
  • Arpacıoğlu, K. (2012). Bir Yumuşak Güç Aracı Olarak Kamu Diplomasisinin Terörle Mücadelede Uygulanması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Polis Akademisi.
  • Bachrach, P., Baratz, M. S. (1962). Two Faces of Power. American Political Science Review, 56: 947‐52.
  • Baldwin, D. (2013). A Handbook of International Relations İçinde W. Carlnases, T. Risse ve B.A. Simmons (Ed.), Power and International Relations (ss. 273-298). Washington D.C.: SAGE Publications.
  • Barrett, M. (1996). Marx'tan Foucault'ya İdeoloji (Çev. A. Fethi), Ankara: Sarmal Yayınevi.
  • Bayat, M. (1986). Milli Güç ve Devlet, İstanbul: Belge Yayınları.
  • Berry, N.O., Roskin G.M. (2014). Uluslararası İlişkiler, (çev. Ö. Şimşek), Ankara: Adres Yayınları.
  • Brown, C., Ainly K. (2007). Uluslararası İlişkileri Anlamak, (çev. A. Oyacıoğlu), İstanbul: Yayınodası Yayıncılık.
  • Bourdieu P. (1977). Sembolik İktidar Üzerine, (Çev. K. Yoğurtçu). http://www.academia.edu/16688886/Sembolik_%C4%B0ktidar_%C3%9Czerine-Pierre_Bourdieu (Erişim Tarihi: 25 Ağustos 2017).
  • Bozkurt, V. (1997). Avrupa Birliği ve Türkiye, Siyasal Kurumlar, Çıkar Grupları, Kamuoyu Ortaklık Belgeleri. İstanbul: Alfa Yayınları. Cambridge, (1998). International Dictionary of English. New York: Cambridge University Press.
  • Carr, E. H. (2010). Yirmi Yıl Krizi (1919-1939). (Çev. C. Cemgil), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çavuş, T. (2012). Dış Politikada Yumuşak Güç Kavramı ve Türkiye’nin Yumuşak Güç Kullanımı. http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/files/2012-2-3_0.pdf (Erişim Tarihi: 23 Kasım 2014).
  • Çoban, S. (2013). Hegemonya Aracı ve İdeolojik Aygıt Olarak Medya. İstabul: Parşömen Yayıncılık.
  • Dahl, R. A. (1957). The Concept of Power. Behavioral Science, 2: 201‐15.
  • Erçandırlı, Y. (2009), Uluslararası Politikada Güç ve Güce İlişkin Alternatif Stratejiler, Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi.
  • Eşki, H. (2010). Bugünü Anlamak İçin Max Weber’i Yeniden Okumak. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 187–198.
  • Fan, Y. (2008). Soft Power: Power of Attraction or Confusion?, Place Branding and Public Diplomacy, 4(2), 147-158.
  • Fontana, B. ( 2008). Hegemony and Power in Gramsci İçinde R. Howson ve K. Smith (Der.), Hegemony: Studies in Consensus and Coercion (ss.80-107). New York: Routledge.
  • Gallarotti, G., Al Filali, I.Y. (2014), The Soft Power of Saudi Arabia, International Studies, 2014, 49 (3&4). Gallarotti, G. M. (2011). Soft Power: What It Is, Why It’s Important, and The Conditions For Its Effective Use. Journal of Political Power, 4(1), 25-47.
  • Gökten, Y. S. (2013). Hegemonya İlişkilerinin Dünü, Bugünü ve Geleceği. Ankara: NotaBene Yayınları.
  • Gramsci, A. (1986). Hapishane Defterleri: Tarih, Politika, Felsefe ve Kültür Sorunları Üzerine Seçme Metinler. (Çev. K. Somer), İstanbul: Onur Yayınları.
  • Güven, E. (2012). Rusya Federasyonu’nun Yumuşak Güç Geliştirme Gayretleri ve Çevresel Politikalarına Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi.
  • Kaya, S. (2008). Uluslararası İlişkilere Konstruktivist Yaklaşımlar, AÜSBF Dergisi, 2008-3.
  • Keohane, R. O., Nye, J. S. (1987). Power and Interdependence Revisited. International Organization, 41(4), 725-753.
  • Keohane, R. O., Nye, J. S. (1998). Power and Interdependence in the Information Age. Foreign Affairs, 77(5), 81-94.
  • Lee, G. (2009). A Theory of Soft Power and Korea’s Soft Power Strategy. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.108 (Erişim Tarihi: 05 Aralık 2014).
  • Lukes, S. (2005). Power and the Battle for Hearts and Minds, Millennium, 33(3), 477-493.
  • Lukes, S. (1974). Power: A Radical View. London and New York: Macmillan.
  • Morgenthau, H. (1970). Uluslararası Politika, I-II, (çev. B. Oran), Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları.
  • Noya, J. (2005). The Symbolic Power of Nations. Real Instituto Elcano, Working Paper (WP) 35/2005. www.isn.ethz.ch/Digital-Library (Erişim Tarihi: 12 Ekim 2014).
  • Nye, J.S. (1990a). Bound to Lead: The Changing Nature of American Power. New York: Basic Books.
  • Nye, J.S. (1990b). Soft Power. Foreign Policy, 80,153-171.
  • Nye, J.S. (2002). The Paradox of American Power: Why the World’s Only Superpower Can’t Go it Alone. New York: Oxford University Press.
  • Nye, J.S. (2004a). Soft Power The Means to Succes in World Politics. Newyork: Public Affairs.
  • Nye, J.S. (2004b). Soft power and American Foreign Policy. Political Science Quarterly, 119(2), 255-270.
  • Nye, J.S. (2005). Yumuşak Güç, Dünya Siyasetinde Başarının Yolu. (Çev. R. İ. Aydın), Ankara: Elips Kitap.
  • Nye, J.S. (2006). Think Again: Soft Power. Foreign Policy. http://www.foreignpolicy.com/story/cms.php?story_id=3393 (Erişim Tarihi: 12.10.2014).
  • Nye, J.S. (2008a). The Powers to Lead. New York: Oxford University Press.
  • Nye, J.S. (2008b). Public Diplomacy and Soft Power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
  • Nye, J.S.(2011). The Future of Power, New York: Public Affairs.
  • Özdemir, H. (2008). Uluslararası İlişkilerde Güç: Çok Boyutlu Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(03), 113-144.
  • Russell, B. (1994). İktidar. (Çev. M. Ergin), İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Sabuncu, H.B. (2013). Türkiye’nin Afrika Kıtasında Yumuşak Güç Olma Potansiyeli. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ufuk Üniversitesi.
  • Serdar, İ. (2015) Neorealizm, Neoliberalizm, Konstruktivizm ve İngiliz Okulu Modellerinde Uluslararası Sistemsel Değişikliklere Bakış, The Journal of Europe-Middle East Social Science Studies, 1,1.
  • Swartz, D. (2009). Kültür ve Din İncelemeleri Arasındaki Köprü: Pierre Bourdieu’nun Sembolik Gücün Politik Ekonomisi. (Çev. İlkay Şahin), Dergi Karadeniz, 17(17).
  • Şener, B. (2014). Dış Politikada Yumuşak Güç Olgusu. http://www.21yyte.org/ (Erişim Tarihi: 09 Mart 2014).
  • Sönmezoğlu, F. (2014), Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi, İstanbul: Der Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu (TDK), (2015). Büyük Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 10.05.2015).
  • Vuving, A. (2009). How Soft Power Works.
  • http://www.apcss.org/Publications/Vuving%20How%20soft%20power%20works%20APSA%202009.pdf (Erişim Tarihi: 09 Mart 2014).
  • Weber, M. (2014). Toplumsal ve Ekonomik Örgütlenme Kuramı. (Çev. Ö. Ozankaya), İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Wendt, A. (1999), Social Theory of International Politics, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Womack, B. (2010). China Amaong Unequels, Attention, Attraction, and Persuasion: Dissecting Soft Power. Singapore: World Scientific publishing.
  • Yılmaz, S. (2008). Güç ve Politika. İstanbul: Alfa Basım Yayım.
  • Yılmaz, S. (2011). Yumuşak Güç ve Evrimi. Turan Stratejik Araştırmalar Merkezi Dergisi, 12, 31-36.
  • Yılmaz, S. (2012). Akıllı Güç. İstanbul: Kum Saati Yayınları.
  • Yılmaz, S. (2016). ABD Hegemonyası. http://usam.aydin.edu.tr/ABD_HEGEMONYASI(4a5a).pdf (Erişim Tarihi: 10 Aralık 2016)

YUMUŞAK GÜCE BÜTÜNSEL BAKIŞ

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 27, 10.05.2018
https://doi.org/10.28956/gbd.422722

Öz

ÖZET



Uluslararası ilişkileri
anlamada çok önemli bir yere sahip olan güç kavramına her bir uluslararası
ilişkiler teorisi farklı bir pencereden bakarken, 1990’lardan itibaren akademik
alanda olduğu kadar medya ve siyasetçiler üzerinde popülarite elde eden yumuşak
güç kavramı, güç tartışmalarına yeni bir soluk getirmiştir. Gücü inşacı ve
neo-liberal bir yaklaşım çerçevesinde ele alan yumuşak güç, Joseph S. Nye
tarafından ilk kez “Liderliğe Zorunluluk: Amerikan Gücünün Değişen Doğası” adlı
eserinde, Amerikan ulusunun 1980’ler boyunca düşüşte olduğu bir dönemde Amerika
Birleşik Devletleri hegemonyasının sürdüğünü açıklamak maksadıyla ele alınmış
bir kavramdır. Yumuşak güç kavramı, Joseph S. Nye tarafından 1990 yılında ele
alınmasını müteakip popülerleştirilmekle birlikte tartışmaları da beraberinde
getirmiş ve halen üzerinde uzlaşı sağlanamamıştır. Joseph S. Nye’ın
geliştirdiği bu kavrama yönelik eleştiriler, yapılan yumuşak güç tanımından;
yumuşak gücün kaynak, davranış şekli ve araçlarına; kavram ve ifadelerin
yeterince analitik süzgeçten geçirilmemesine veya bunların birbiri ile
karıştırılması suretiyle yaratılan terminolojik kaosa kadar geniş bir yelpaze
yer almaktadır.



Bu çalışmada Joseph S.
Nye’ın geliştirdiği yumuşak güç kavramına yönelik yapılan eleştiriler; kavramın
teorileştirilmesindeki yetersizliğe yönelik eleştiriler, yeni bir kavram olup
olmadığına yönelik eleştiriler, kullanım zorluğuna yönelik eleştiriler
başlıkları kapsamında incelenecektir. Çalışmada, yapılan bu eleştiriler
ışığında özellikle Nye’ın ele aldığı muğlak yumuşak güç tanımı, kaynakları ve
davranışları sorunsalına cevap bulmaya yönelik yeni bir yumuşak güç önerisinin
sunulması amaçlanmaktadır. 

Kaynakça

  • Akhundova, J. (2015). Rusya’nın Yumuşak Güç politikaları. İstanbul: Ekin Yayınevi.
  • Alpaydın, U. A. R. (2010). Soft Power in Turkish Foreign Policy Under The Akp Governments: 2002-2009. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Bilkent Üniversitesi.
  • Arı, T. (2008). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Bursa: Marmara Kitap Merkezi.
  • Arıboğan, D. Ü. (1998). Kabileden Küreselleşmeye, İstanbul: Sarmal Yayınları.
  • Armitage, R. L., Nye J. S. (2007). CSIS Commission on Smart Power, www.csis.org> (23.08.2014).
  • Arpacıoğlu, K. (2012). Bir Yumuşak Güç Aracı Olarak Kamu Diplomasisinin Terörle Mücadelede Uygulanması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Polis Akademisi.
  • Bachrach, P., Baratz, M. S. (1962). Two Faces of Power. American Political Science Review, 56: 947‐52.
  • Baldwin, D. (2013). A Handbook of International Relations İçinde W. Carlnases, T. Risse ve B.A. Simmons (Ed.), Power and International Relations (ss. 273-298). Washington D.C.: SAGE Publications.
  • Barrett, M. (1996). Marx'tan Foucault'ya İdeoloji (Çev. A. Fethi), Ankara: Sarmal Yayınevi.
  • Bayat, M. (1986). Milli Güç ve Devlet, İstanbul: Belge Yayınları.
  • Berry, N.O., Roskin G.M. (2014). Uluslararası İlişkiler, (çev. Ö. Şimşek), Ankara: Adres Yayınları.
  • Brown, C., Ainly K. (2007). Uluslararası İlişkileri Anlamak, (çev. A. Oyacıoğlu), İstanbul: Yayınodası Yayıncılık.
  • Bourdieu P. (1977). Sembolik İktidar Üzerine, (Çev. K. Yoğurtçu). http://www.academia.edu/16688886/Sembolik_%C4%B0ktidar_%C3%9Czerine-Pierre_Bourdieu (Erişim Tarihi: 25 Ağustos 2017).
  • Bozkurt, V. (1997). Avrupa Birliği ve Türkiye, Siyasal Kurumlar, Çıkar Grupları, Kamuoyu Ortaklık Belgeleri. İstanbul: Alfa Yayınları. Cambridge, (1998). International Dictionary of English. New York: Cambridge University Press.
  • Carr, E. H. (2010). Yirmi Yıl Krizi (1919-1939). (Çev. C. Cemgil), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çavuş, T. (2012). Dış Politikada Yumuşak Güç Kavramı ve Türkiye’nin Yumuşak Güç Kullanımı. http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/files/2012-2-3_0.pdf (Erişim Tarihi: 23 Kasım 2014).
  • Çoban, S. (2013). Hegemonya Aracı ve İdeolojik Aygıt Olarak Medya. İstabul: Parşömen Yayıncılık.
  • Dahl, R. A. (1957). The Concept of Power. Behavioral Science, 2: 201‐15.
  • Erçandırlı, Y. (2009), Uluslararası Politikada Güç ve Güce İlişkin Alternatif Stratejiler, Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi.
  • Eşki, H. (2010). Bugünü Anlamak İçin Max Weber’i Yeniden Okumak. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 187–198.
  • Fan, Y. (2008). Soft Power: Power of Attraction or Confusion?, Place Branding and Public Diplomacy, 4(2), 147-158.
  • Fontana, B. ( 2008). Hegemony and Power in Gramsci İçinde R. Howson ve K. Smith (Der.), Hegemony: Studies in Consensus and Coercion (ss.80-107). New York: Routledge.
  • Gallarotti, G., Al Filali, I.Y. (2014), The Soft Power of Saudi Arabia, International Studies, 2014, 49 (3&4). Gallarotti, G. M. (2011). Soft Power: What It Is, Why It’s Important, and The Conditions For Its Effective Use. Journal of Political Power, 4(1), 25-47.
  • Gökten, Y. S. (2013). Hegemonya İlişkilerinin Dünü, Bugünü ve Geleceği. Ankara: NotaBene Yayınları.
  • Gramsci, A. (1986). Hapishane Defterleri: Tarih, Politika, Felsefe ve Kültür Sorunları Üzerine Seçme Metinler. (Çev. K. Somer), İstanbul: Onur Yayınları.
  • Güven, E. (2012). Rusya Federasyonu’nun Yumuşak Güç Geliştirme Gayretleri ve Çevresel Politikalarına Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi.
  • Kaya, S. (2008). Uluslararası İlişkilere Konstruktivist Yaklaşımlar, AÜSBF Dergisi, 2008-3.
  • Keohane, R. O., Nye, J. S. (1987). Power and Interdependence Revisited. International Organization, 41(4), 725-753.
  • Keohane, R. O., Nye, J. S. (1998). Power and Interdependence in the Information Age. Foreign Affairs, 77(5), 81-94.
  • Lee, G. (2009). A Theory of Soft Power and Korea’s Soft Power Strategy. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.108 (Erişim Tarihi: 05 Aralık 2014).
  • Lukes, S. (2005). Power and the Battle for Hearts and Minds, Millennium, 33(3), 477-493.
  • Lukes, S. (1974). Power: A Radical View. London and New York: Macmillan.
  • Morgenthau, H. (1970). Uluslararası Politika, I-II, (çev. B. Oran), Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları.
  • Noya, J. (2005). The Symbolic Power of Nations. Real Instituto Elcano, Working Paper (WP) 35/2005. www.isn.ethz.ch/Digital-Library (Erişim Tarihi: 12 Ekim 2014).
  • Nye, J.S. (1990a). Bound to Lead: The Changing Nature of American Power. New York: Basic Books.
  • Nye, J.S. (1990b). Soft Power. Foreign Policy, 80,153-171.
  • Nye, J.S. (2002). The Paradox of American Power: Why the World’s Only Superpower Can’t Go it Alone. New York: Oxford University Press.
  • Nye, J.S. (2004a). Soft Power The Means to Succes in World Politics. Newyork: Public Affairs.
  • Nye, J.S. (2004b). Soft power and American Foreign Policy. Political Science Quarterly, 119(2), 255-270.
  • Nye, J.S. (2005). Yumuşak Güç, Dünya Siyasetinde Başarının Yolu. (Çev. R. İ. Aydın), Ankara: Elips Kitap.
  • Nye, J.S. (2006). Think Again: Soft Power. Foreign Policy. http://www.foreignpolicy.com/story/cms.php?story_id=3393 (Erişim Tarihi: 12.10.2014).
  • Nye, J.S. (2008a). The Powers to Lead. New York: Oxford University Press.
  • Nye, J.S. (2008b). Public Diplomacy and Soft Power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
  • Nye, J.S.(2011). The Future of Power, New York: Public Affairs.
  • Özdemir, H. (2008). Uluslararası İlişkilerde Güç: Çok Boyutlu Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(03), 113-144.
  • Russell, B. (1994). İktidar. (Çev. M. Ergin), İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Sabuncu, H.B. (2013). Türkiye’nin Afrika Kıtasında Yumuşak Güç Olma Potansiyeli. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ufuk Üniversitesi.
  • Serdar, İ. (2015) Neorealizm, Neoliberalizm, Konstruktivizm ve İngiliz Okulu Modellerinde Uluslararası Sistemsel Değişikliklere Bakış, The Journal of Europe-Middle East Social Science Studies, 1,1.
  • Swartz, D. (2009). Kültür ve Din İncelemeleri Arasındaki Köprü: Pierre Bourdieu’nun Sembolik Gücün Politik Ekonomisi. (Çev. İlkay Şahin), Dergi Karadeniz, 17(17).
  • Şener, B. (2014). Dış Politikada Yumuşak Güç Olgusu. http://www.21yyte.org/ (Erişim Tarihi: 09 Mart 2014).
  • Sönmezoğlu, F. (2014), Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi, İstanbul: Der Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu (TDK), (2015). Büyük Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 10.05.2015).
  • Vuving, A. (2009). How Soft Power Works.
  • http://www.apcss.org/Publications/Vuving%20How%20soft%20power%20works%20APSA%202009.pdf (Erişim Tarihi: 09 Mart 2014).
  • Weber, M. (2014). Toplumsal ve Ekonomik Örgütlenme Kuramı. (Çev. Ö. Ozankaya), İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Wendt, A. (1999), Social Theory of International Politics, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Womack, B. (2010). China Amaong Unequels, Attention, Attraction, and Persuasion: Dissecting Soft Power. Singapore: World Scientific publishing.
  • Yılmaz, S. (2008). Güç ve Politika. İstanbul: Alfa Basım Yayım.
  • Yılmaz, S. (2011). Yumuşak Güç ve Evrimi. Turan Stratejik Araştırmalar Merkezi Dergisi, 12, 31-36.
  • Yılmaz, S. (2012). Akıllı Güç. İstanbul: Kum Saati Yayınları.
  • Yılmaz, S. (2016). ABD Hegemonyası. http://usam.aydin.edu.tr/ABD_HEGEMONYASI(4a5a).pdf (Erişim Tarihi: 10 Aralık 2016)
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cengiz Özel

Yayımlanma Tarihi 10 Mayıs 2018
Gönderilme Tarihi 18 Eylül 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özel, C. (2018). YUMUŞAK GÜCE BÜTÜNSEL BAKIŞ. Güvenlik Bilimleri Dergisi, 7(1), 1-27. https://doi.org/10.28956/gbd.422722

24347   14728   14731   14739   


Bu dergi creative commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası lisansı ile lisanslanmıştır.   29846