ADLİ ANTROPOLOJİK VAKALARDA OLAY YERİ İNCELEME

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 1, 173 - 188, 29.05.2024

Nihan Keler , Ayla Sevim Erol

https://doi.org/10.28956/gbd.1382867

Öz

Adli antropoloji, çürümüş, yanmış, iskeletleşmiş cesetlerin kimliklendirme çalışmalarını yapan bilim dalıdır. Adli antropolojinin dünya çapında disiplin olarak tanınması 1970'li yılların başında kimliği belirlenemeyen cesetlerin kimlik tespiti çalışmalarıyla başlamıştır. Ülkemizde ise nispeten yeni gelişim göstermektedir. Dünyada ve ülkemizde giderek artan ve karmaşıklaşan suç oranlarıyla bağlantılı olarak adli bilimcilere olan ihtiyaç da artış göstermektedir.
Adli antropologlar ölüm olaylarının intihar, kaza, afet, terör saldırıları veya cinayet sonucu meydana geldiği durumlarda, tanınmayacak hale gelmiş insan iskeletlerinden biyolojik profil oluşturarak kimlik tespiti yapmaya yardımcı olurlar. İnsan iskeletlerinin kimliklendirme çalışmalarında olay yerinden laboratuvara giden süreç bir bütün olarak değerlendirilir. Dolayısıyla olay yerinden toplanan kemiklerin adli antropologlara paketlenmiş halde gönderilmesi dezavantajlı bir yaklaşımdır.
Bu çalışma, adli antropologların olay yeri incelemelerindeki rolünü belirlemek amacıyla literatür derlemesi şeklinde yapılmıştır.
Sonuç olarak, Adli antropologların görevi sadece tanımayacak hale gelmiş ve kimliği bilinmeyen bireylerin kimliklendirmesini yapmak değil aynı zamanda olay yeri incelemelerinde farklı durum ve koşullarda kanıt ve kalıntıların korunmasında önemli rol oynarlar. Ayrıca adli antropologlar, buluntunun kemik olup olmadığını eğer kemikse insana veya hayvana ait olduğunu, gömünün antik/aktüel ayrımını yapabilen uzmanlardır. Dolayısıyla olay yeri inceleme timlerinde adli antropologların bulunması adli vakalarda kimliklendirme çalışmalarının doğru ve güvenilir bir şekilde yapılması açısından önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Adli Antropoloji, Kimliklendirme, Olay Yeri İnceleme

Etik Beyan

Bu çalışmanın, özgün bir çalışma olduğunu; çalışmanın hazırlık, veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu olmak üzere tüm aşamalarından bilimsel etik ilke ve kurallarına uygun davrandığımı; bu çalışma kapsamında elde edilmeyen tüm veri ve bilgiler için kaynak gösterdiğimi ve bu kaynaklara kaynakçada yer verdiğimi; kullanılan verilerde herhangi bir değişiklik yapmadığımı, çalışmanın Committee on Publication Ethics (COPE)' in tüm şartlarını ve koşullarını kabul ederek etik görev ve sorumluluklara riayet ettiğimi beyan ederim. Herhangi bir zamanda, çalışmayla ilgili yaptığım bu beyana aykırı bir durumun saptanması durumunda, ortaya çıkacak tüm ahlaki ve hukuki sonuçlara razı olduğumu bildiririm.

Crime Scene Investigation in Forensic Anthropological Cases

Öz

Forensic anthropology is the branch of science that conducts identification studies of decomposed, burnt, and skeletalized corpses. The worldwide recognition of forensic anthropology as a discipline began in the early 1970s with identifying unidentified corpses. In our country, it is a relatively new development. The need for forensic scientists is also increasing in connection with the increasing and complex crime rates in the world and our country.
Forensic anthropologists assist in identification by creating biological profiles from unrecognizable human skeletons in cases where deaths occur as a result of suicide, accident, disaster, terrorist attacks, or murder. In identification studies of human skeletons, the process from the crime scene to the laboratory is evaluated. Therefore, sending packaged bones collected from the crime scene to forensic anthropologists is a disadvantageous approach.
This study was conducted as a literature review to determine the role of forensic anthropologists in crime scene investigations.
As a result, the task of forensic anthropologists is not only to identify unrecognizable and unknown individuals but also to play an important role in preserving evidence and remains in crime scene investigations in different situations and conditions. In addition, forensic anthropologists are experts who can distinguish whether the find is a bone, whether it is a bone whether it belongs to a human or an animal, and whether the burial is ancient or current. Therefore, the presence of forensic anthropologists in crime scene investigation teams is important in carrying out identification studies accurately and reliably in forensic cases.

Anahtar Kelimeler

Forensic Anthropology, İdentification, Crime Scene Investigation

Kaynakça

• Adam, C. (2016). Forensic Evidence İn Court: Evaluation And Scientific Opinion. John Wiley & Sons.
• Argun, U., Karapazarlıoğlu, E., Taşgın, S. (2015). Öldürme (Cinayet) Olaylarında Polis Soruşturmaları. Legal Hukuk Dergisi,13(147), 61-89.
• Bass, W. M. (1984). Is İt Possible To Consume A Body Completely İn A Fire. Human İdentification: Case Studies İn Forensic Anthropology. Springfield, IL: Charles C. Thomas, 159-167.
• Bayer, M. (2003). Olay Yeri İnceleme Kriminal Laboratuvar Analizleri. Songür Yayıncılık, Ankara, 27, 199-211.
• Blau S., Briggs, C.A. (2011). The Role of Forensic Anthropology in Disaster Victim Identification (DVI). Forensic Science International, 205(1-3), 29-35.
• Blau, S. (2015). Working as a forensic archaeologist and/or anthropologist in post-conflict contexts: A consideration of professional responsibilities to the missing, the dead and their relatives. Ethics and the Archaeology of Violence, 215-228.
• Budimlija, Z. M., Prinz, M. K., Zelson-Mundorff, A., Wiersema, J., Bartelink, E., MacKinnon, G., Shaler, R. C. (2003). World Trade Center human identification project: experiences with individual body identification cases. Croatian medical journal, 44(3), 259-263.
• Bulut, Ö., Bol, S., Karakuş, O. (2013). Adli Vakalara Ait İskelet Buluntuları İçin Saha Prosedürü Ve Standartları. Turkish Journal of Police Studies/Polis Bilimleri Dergisi, 15(3).
• Cansunar, N., Albek, E., Altuğ, M. (1997). Ölüm Olaylarında Olay Yeri İncelemesinin Önemi. Journal of Istanbul University Law Faculty, 55(4), 299-312.
• Champion, H. R., Holcomb, J. B., Young, L. A. (2009). Injuries from explosions: physics, biophysics, pathology, and required research focus. Journal of Trauma and Acute Care Surgery, 66(5), 1468-1477.
• Cox, M. (2008). The scientific investigation of mass graves: towards protocols and standard operating procedures. Cambridge University Press.
• Cusack, D., Ferrara, S. D., Keller, E., Ludes, B., Mangin, P., Väli, M.,Vieira, N. (2017). European Council of Legal Medicine (ECLM) principles for on-site forensic and medico-legal scene and corpse investigation. International journal of legal medicine,131, 1119-1122.
• Cunha, E., Cattaneo, C. (2006). Forensic Anthropology And Forensic Pathology: The State Of The Art. Forensic Anthropology And Medicine: Complementary Sciences From Recovery To Cause Of Death, 39-53.
• Correia, P. M., Beattie, O. (2001). A critical look at methods for recovering, evaluating, and interpreting cremated human remains. In Advances in Forensic taphonomy (pp. 435-450). CRC Press.
• Cox, M., Hunter, J. (2005). Forensic archaeology: advances in theory and practice. Routledge.
• Çeker, D., Sevim Erol, A., Plümer Küçük, G. (2020). Adli Antropoloji ve Kimliklendirme. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Çeker, D. (2016). Olay yeri inceleme ve çalışmalarında adli arkeolog ve adli antropologların rolü: Kuzey Kıbrıs ve Türkiye’deki güncel durum. Antropoloji, (32), 13-21.
• De Boer, H.H., Blau, S., Delabarde, T., Hackman, L. (2018). The role of forensic anthropology in disaster victim identification (DVI): recent developments and future prospects, Forensic Sciences Research 2018 Oct 2;4(4),303-315.
• De Forest, P. R., DeForest, P. R. (1983). Forensic science: an introduction to criminalistics. New York: McGraw- Hill Humanities/Social Sciences/Languages.
• Dirkmaat, D. C., Cabo, L. L. (2012). Forensic anthropology: embracing the new paradigm. A companion to forensic anthropology, 1-40.
• Dirkmaat, D.C., Cabo, L.L., Adovasio, J.M. , Rozas , V. (2005). Mass graves, human rights and commingled: considering the benefits of forensic archaeology. Proceedings of American Academy of Forensic Sciences 11: 316
• Fisher, B. A. (2003). Techniques of crime scene investigation. CRC Press.
• Fairgrieve, S. (2021). The Crime Scene Expert. Modern Police Leadership: Operational Effectiveness at Every Level, 235-243.
• Fisher, B.J. (2000) Techniques of crime scene investigation, 6 th ed. CRC Pres, Inc., Boca Raton, Fla.
• Fisher, B. A. (2003).Techniques of crime scene investigation. crc Press.
• Gardner, R. M., Krouskup, D. (2018). Practical crime scene processing and investigation. CRC Press.
• Galante, N., Franceschetti, L., Del Sordo, S., Casali, M. B., Genovese, U. (2021). Explosion-related deaths: An overview on forensic evaluation and implications. Forensic Science, Medicine and Pathology,17(3), 437-448.
• Hoshower, L. M. (1998). Forensic archeology and the need for flexible excavation strategies: a case study. Journal of Forensic Sciences, 43(1), 53-56
• Hoşsöz, S. (2018). Toplu mezar/toplu gömü çalışmalarında adli antropolojik ve arkeolojik yöntemlerin kullanılmasının önemi. Antropoloji, (35), 23-34.
• Hunter, J. R. (2013). A background to forensic archaeology. In Studies in Crime (pp. 7-23). Routledge.
• Iscan, M. Y., Steyn, M. (2013).The human skeleton in forensic medicine. Charles C Thomas Publisher.
• Janc, D. (2010). Srebrenica investigation,‘Update to the summary of forensic evidence–exhumations of the graves and surface remains recoveries related to Srebrenica and Zepa-April 2010. Report to ICTY, Hague.
• Juhl, K. (2005). The contribution by (forensic) archaeologists to human rights investigations of mass graves. Museum of Archaeology, Stavanger, Norway.
• Klepinger, L. L. (2006). Fundamentals of forensic anthropology (Vol. 1). John Wiley & Sons.
• Krogman, W. M., Isçan, M. Y. (1986). The Human Skeleton İn Forensic Medicine, Charles C.Thomas, Springfield, IL,15(2), 202-08.
• Krogman, W.M., İşcan, M.Y. (1986) The Human Skeleton İn Forensic Medicine, Charles C. Thomas, Springfield, IL
• Kunter, N., Yenisey, F. (2010). Nuhoğlu/Ayşe, Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, 18. Bası, Beta Kitabevi, İstanbul.
• Leibovici, D., Gofrit, O. N., Stein, M., Shapira, S. C., Noga, Y., Heruti, R. J., Shemer, J. (1996). Blast İnjuries: Bus Versus Open-Air Bombings--A Comparative Study Of İnjuries İn Survivors Of Open-Air Versus Confined-Space Explosions. Journal Of Trauma And Acute Care Surgery, 41(6), 1030-1035.
• Mehder, Ö. (2019). Adli Vakalarda Arkeolojik Tekniklerin Kullanılmasının Avantajları. Amisos, 4(6), 85-96.
• Miller, M.T. (2003). Crime scene investigation. In S.H. James and J.J. Nordby (eds), Forensic Science: An Introduction to Scientific and Investigative Techniques (pp. 115 – 135 ). CRC Press, Boca Raton, FL.
• Mirza, F. H., Parhyar, H. A., Tirmizi, S. Z. A. (2013). Rising threat of terrorist bomb blasts in Karachi–a 5-year study. Journal of forensic and legal medicine, 20(6), 747-751.
• Owsley, D. W., Ubelaker, D. H., Sandness, K. L., Houck, M. M., Grant, W. E., Woltanski, T. J., Peerwani, N. (1995). The role of forensic anthropology in the recovery and analysis of Branch Davidian Compound victims: techniques of analysis. Journal of forensic sciences, 40(3), 341-348.
• Polat, O. (2004) Kriminoloji ve Kriminalistik üzerine notlar, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Park, D. K., Park, K. H., Ko, J. S., Kim, Y. S., Chung, N. E., Ahn, Y. W., Han, S. H. (2009). The Role Of Forensic Anthropology İn The Examination Of The Daegu Subway Disaster (2003, Korea). Journal of forensic sciences, 54(3), 513-518.
• Redsicker, D. R., O'Connor, J. J. (1996). Practical fire and arson investigation. CRC Press.
• Richards, N. F. (1977). Fire investigation—destruction of corpses. Medicine, Science and the Law, 17(2), 79-82.
• Saferstein, R. (2001). Criminalistics: An introduction to forensic science (Vol. 201, No. 1). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Saferstein, R. (2009). Forensic Science: From the Crime Scene to the Crime Lab. Pearson/Prentice Hall, Upper Saddle River, NJ.
• Sevim, A., Duyar İ, (1993) Kazılarda İnsan İskeletlerinin Açığa Çıkartılması Sırasında Uygulanacak İşlemler.Türk Arkeoloji Dergisi, (50), 123-134.
• Skinner, M., Lazenby, R. A. (1983). Found! Human remains: A field manual for the recovery of the recent human skeleton.
• Sledzik, P.S., Dirkmaat, D., Mann, R. W., Holland, T. D., Mundorff, A. Z., Adams, B. J., DePaolo, F. (2015). Disaster victim recovery and identification: forensic anthropology in the aftermath of September 11. In Hard Evidence (pp. 289-302). Routledge.
• Soysal, Z., Eke, S. M., Çağdır, A. S. (1999). Adli Otopsi, Cilt II. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları, 1273-74.
• Swanson, C.R. , Chamelin , N.C., Territo , L., and Taylor, R.W. (2006). Criminal Investigation, 9th edn. McGraw Hill, Boston, MA.
• Szleszkowski, L., Thannhäuser, A., Szwagrzyk, K., Kuliczkowski, M., Jurek, T. (2020). Blast injuries found on the exhumed remains of Polish postwar partisans killed by the Polish security service in 1946. Legal Medicine,42, 101659.
• Tuller, H. (2006). Keeping the pieces together: comparison of mass grave excavation methodology. Forensic Science International, 156(2-3), 192-200.
• Toupenay, S., Cheikh, A. B., Ludes, B., Felizardo, R. (2020). Forensic odontology identification response to terrorist attacks in Paris November 2015. Forensic Sciences Research, 5(3), 214-222.
• Ubelaker, D. H. (2022). Disaster Victim Identification in the 21st Century: A US Perspective. John Wiley & Sons.
• Ubelaker, D. H. (2009). The forensic evaluation of burned skeletal remains: a synthesis. Forensic science international, 183(1-3), 1-5.
• Ünlütürk, Ö. (2015). Olay yerine adli arkeolojik yaklaşım ve gömü tipinin önemi. Antropoloji, (30), 61-74.
• Yaşar Işcan, M. (1988). Rise Of Forensic Anthropology. American Journal of Physical Anthropology, 31(S9), 203-229.