PERCEPTION OF THE “OTHER”: GENDER BIASES AND DISCRIMINATIONIN SPORTS SECTOR PERCEIVED BY THE WOMEN

Yıl 2011, Cilt: 16 Sayı: 1, 3 - 13, 14.01.2011

Feyza Meryem Kara İbrahim Yıldıran

Öz

This research focuses on the target group of women fitness trainers and managers in private sports facilities in Ankara’s central districts and explores how this group perceives the gender bias and gender discrimination. Furthermore, the links and the degree of the relations between these perceptions and the “individual’s intention to quit her job” and the “organizational commitment of the individuals” are also inquired. The private sports facilities in Ankara’s central districts, which employ women as fitness trainers and managers are grouped based on the location of the facility, socio-economic status of the members of the facilities and the membership fees of the facilities. In order to reflect the target group in most precise manner, the surveys are applied to the 18 facilities selected based upon these groupings. The sample space of the research consists of the 75 trainers and 14 managers, a total of 89 women employee who works in these facilities. The Perceived Gender Bias and Discrimination (Onay, 2009) scale, whose validity and reliability check is performed by Onay, is used in this research. The data are obtained by survey method and analyzed via a statistical package program (SPSS 16.00). As a conclusion, it is found out that women trainers perceive discrimination more than the women managers and the organizational commitment of women managers are higher. The perceived gender discrimination is found out to affect organizational commitment of individual inversely and individual’s intention to quit her job in positive direction.

Anahtar Kelimeler

Sports, Women, Gender İdentity, Gender Bias, Gender Discrimination

‘ÖTEKİ’NİN ALGISI: SPOR SEKTÖRÜNDE KADINLARCA ALGILANAN CİNSİYET ÖNYARGILARI VE AYRIMCILIĞI

Öz

Bu araştırma, özel spor tesislerinde görev yapan kadın eğitmen ve yöneticilerin, cinsiyet kimliği, kadınlara karşı cinsiyet önyargıları ve ayrımcılığını nasıl algıladıklarını belirlenmesi ve bu boyutların “örgütsel aidiyet” ve “işten ayrılma niyeti” ile ilişkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Ankara’nın 6 merkez ilçesinde bulunan, eğitmen ve yönetici olarak kadınların da çalıştığı özel spor tesisleri, bulundukları bölge, tesislerin üyelik ücretleri ve üyelerinin sosyo-ekonomik düzeylerine göre gruplandırılmıştır. Hedef kitlenin en uygun şekilde yansıtılabilmesi amacı ile anketler bu gruplandırmaya göre belirlenmiş olan 18 spor tesisinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini bu tesislerde çalışan 75’i eğitmen ve 14’ü yönetici olmak üzere toplam 89 bayan oluşturmaktadır. Araştırmada Onay’ın geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yaptığı Algılanan Cinsiyet Önyargıları ve Ayrımcılığı (Onay, 2009) ölçeği kullanılmıştır. Veriler anket yöntemiyle toplanmıştır ve bir istatistiksel paket programla analiz edilmiştir (SPSS 16.00). Sonuç olarak, kadın eğitmenlerin yöneticilere göre daha fazla ayrımcılığı hissettikleri, kadın yöneticilerin eğitmenlere göre örgütsel aidiyetinin daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, algılanan cinsiyet ayrımcılığının kadın eğitmen ve yöneticilerin örgütsel bağlılıklarını negatif, işten ayrılma niyetlerini de pozitif yönde etkilediği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Spor, Kadın, Cinsiyet Kimliği, Cinsiyet Önyargısı, Cinsiyet Ayrımcılığı

Kaynakça

• 1. Acar F, Ayata AG, Varoğlu D. (1999). “Cinsiyete Dayalı Ayrımcılık: Türkiye’de Eğitim Sektörü Örneği”. KSSGM, Ankara.
• 2. Arslantaş E. (2006). “Orman Mühendislerinin Cinsiyet Algısı ve Ormancılık Örgütünde Cinsiyet Ayrımcılığı”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 3. Aycan A. (2004), “Key Success Factors for Women in Management in Turkey”, Applied Psychology: An International Review, 53(3): 453-477.
• 4. Dalkıranoğlu T. (2006). “Çalışma Yaşamında Kadın İşgücü ve Cinsiyet Ayrımcılığı: Konaklama İşletmelerinde Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• 5. Ereş F. (2006). “Türkiye’de Kadının Statüsü ve Yansımaları”. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 19: 40-52.