The Physiological Responses to Different Type of Endurance Trainings of the Young Basketball Players

Yıl 2017, Cilt: 22 Sayı: 1-4, 10 - 22, 30.10.2017

Wisam Al Abdılh Seyfi Savaş

Öz

This research
is planned to expose some certain physical characteristics may effect after
applying regularly different type of endurance training during 8 weeks to 3
distinct group of male basketball players whom are same age and have the same
anthropometrics.  48 healthy male
students aged averagely 16,4±0,4 that study at Ankara Büyük College were
participated voluntarily to the research The research groups were constituted
as 16 persons interval training group (1), 16 persons permanent running group
(2), controlling group for 16 persons only technical trainers group (3).  Before the 8-weeks-training starts and 3 days
after finishing the program these below anthropometrics and physical tests were
applied to these 3 groups (Height, weight, body mass index, rested heart rate,
vertical jumping, anaerobic power, VO2 max – 20m multi stage fitness test-). As
result of research according to the measurement parameters that test the effect
level of the endurance training in 3 different groups, statistically
significant differences were found within VO2max and rested heart rate.
Furthermore, when comparing 3 groups in one another under these parameters, the
best improvement shown by interval group, followed by permanent running group
and ended with controlling group (<0.001ve<0.005).

Anahtar Kelimeler

Basketball, Endurance training, Physiological responses

Genç Erkek Basketbolculara Farklı Tipte Uygulanan Dayanıklılık Antrenmanlarına Fizyolojik Tepkiler

Öz

Bu araştırma, aynı yaş ve antropometrik yapısal özelliklere
sahip olan üç ayrı erkek basketbolcu gruba, sekiz hafta süreyle düzenli olarak
uygulanan farklı tipteki dayanıklılık antrenmanının bazı fizyolojik özelliklere
etkisinin olup olmadığını tespit etmek amacıyla planlanmıştır. Araştırmaya,
Ankara Büyük Kolej’de öğrenim gören, yaş ortalaması 16,4±0,4 yıl olan 48
sağlıklı erkek sporcu öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma grupları,
16 kişilik interval antrenman grubu (1), 16 kişilik sürekli koşular gurubu (2)
ve 16 kişilik sadece teknik antrenman yapan kontrol grubu (3) olarak
oluşturulmuştur. Bu üç gruba da 8 haftalık antrenmanların başlamasından önce ve
antrenmanların bitiminden üç gün sonra çeşitli antropometrik ve fizyolojik
testler uygulanmıştır (Boy, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, istirahat kalp
atım sayısı, dikey sıçrama ve anaerobik güç, Max.VO2 -20m. Mekik koşusu testi
ile-). Araştırma sonucunda, her üç grupta dayanıklılık antrenmanlarının etki
düzeyini test etmeye yarayan ölçüm parametreleri; Max.VO2 ve istirahat kalp
atım sayısı değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur.
Ayrıca, her üç grup bu parametreler için kendi içerisinde kıyaslandığında en
iyi gelişim interval grupta, daha sonra ise sürekli koşular grubunda ve kontrol
grubunda gözlenmektedir (<0.001 ve <0.005).

Anahtar Kelimeler

Basketbol, Dayanıklılık antrenmanı, Fizyolojik tepki

Kaynakça

• Basketbolun faydaları. (2013). Erişim adresi: http://egeelit.com/basketbolun-faydalari
• Özdemir, G. (2010). Spor dallarına göre beslenme. Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 1-6.
• Sevim, Y. (2010). Antrenman bilgisi (8. Baskı). Ankara: Fil Yayınevi.
• Pekcan, G. (2008). Beslenme durumunu saptanması. Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayını.
• Kan, Ö. (2009). 12 haftalık anaerobik antrenman programının 14–16 yaş erkek taekwondocuların kan laktat ve elektrolit düzeylerine etkileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Tamer, K. (1991). Sporda fiziksel–fizyolojik performansın ölçülmesi ve değerlendirilmesi (2. Baskı). Ankara: Gökçe Ofset Matbaacılık.
• Baydil, B. (2005). Sedanter erkeklerde yüksek irtifada uygulanan yoğun interval antrenman programının aerobik ve anaerobik kapasiteye etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2), 655-662.
• Fox, E. L., Bowers, R. W. & Foss, M. L. (2012). Beden eğitimi ve sporun fizyolojik temelleri. (M. Cerit, Çev.). Ankara: Spor Yayınevi ve Kitapevi.
• Çon. M., Akyol, P. ve Tural, E. (2012). Voleybolcuların esneklik ve vücut yağ yüzdesi değerlerinin dikey sıçrama performansına etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(2), 202-207.
• Okur, F., Tetik, S. ve Koç, H. (2013). Basketbolcularda dikey sıçrama performansı ile müsabaka performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi, 22(2), 111-120.
• Güllü, E., Tamer, K. ve Özer, Ç. (2012). Dayanıklılık sporcularında maksimal ve submaksimal egzersiz sonrası oluşan oksidan stres ve antioksidan düzeylerinin karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(2), 184-190.
• Menevşe, A. (2011). Erkek taekwondocu ve futbolcuların bazı motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Türkiye Kickboks Federasyonu, Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 1309-1336.
• Kürkçü, R. ve Gökhan, İ. (2011). Hentbol antrenmanlarının 10–13 yaş grubu öğrencilerin bazı solunum ve dolaşım parametreleri üzerine etkileri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 135-143.
• Güler, D., Kayapınar, F. Ç., Pepe, K. ve Yalçıner, M. (2010). Futbol şampiyonasına katılan çocukların fiziksel, fizyolojik, teknik özellikleri ve performanslarını etkileyen faktörler. Genel Tıp Dergisi, 20(2), 43-49.
• Kürkçü, R., Afyon, Y., Yaman, Ç. ve Özdağ, S. (2009). 10-12 yaş grubundaki futbolcu ve badmintoncularda bazı fiziksel ve fizyolojik özelliklerinin karşılaştırılması, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 547-556.
• Koç, H., Pulur, A. ve Karabulut, E. (2011). Erkek basketbol ve hentbolcuların bazı motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 21-27.
• Saygın, E., Karacabey, K. ve Saygın, Ö. (2011). Çocuklarda fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk unsurlarının araştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 921-935.
• Koç, H. (2010). Aerobik antrenman programının erkek hentbolcularda bazı dolaşım ve solunum parametrelerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12(3), 185-189.
• Koç, H., Aslan, C. (2010). Erkek hentbol ve voleybol sporcularının seçilmiş fiziksel ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12(3), 227-231.
• Gökdemir, K., Koç, H. ve Yüksel, O. (2007). Aerobik antrenman programının üniversite öğrencilerinin bazı solunum ve dolaşım parametreleri ile vücut yağ oranı üzerine etkisi. Egzersiz, 1(1), 44-46.
• Yıldız, S. (2012). Aerobik ve anaerobik kapasitenin anlamı nedir? Solunum Dergisi, (14), 1-8 (Ek / Supplement).
• Baydil, B. (2006). Eurofit testleri ile 12-14 yaş grubu erkek öğrencilerin fiziksel uygunluk normlarının araştırılması (Kastamonu ili örneği). Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 79-87.
• Erkmen, N., Kaplan, T. ve Taşkın, H. (2005). Profesyonel futbolcuların hazırlık sezonu fiziksel ve fizyolojik parametrelerinin tespiti ve karşılaştırılması. Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(4), 137-144.
• Altın, M. ve Kaya, Y. (2012). 14–16 yaş grubu futbolcularda intensiv interval antrenman metodunun aerobik ve anaerobik güce etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(2), 253-256.
• Yörükoğlu, U. ve Koz, M. (2007). Spor okulu çalışmaları ile basketbol antrenmanlarının 10-13 yaş grubu erkek çocukların fiziksel, fizyolojik ve antropometrik özelliklerine etkisi. Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 79-83.
• Savucu, Y., Polat, Y., Ramazanoğlu, F., Karahüseyinoğlu, F. ve Biçer, S. (2004). Alt yapıdaki küçük, yıldız ve genç basketbolcuların bazı fiziksel uygunluk parametrelerinin incelenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 18(4), 205-209.
• Savas, S., Senel, O., Celikkan, H., Ugras, A. ve Aksu, M. L. (2006). Effect of six weeks aerobic training upon blood trace metals levels. Neuroendocrinology Letters, 27(6), 822-827.
• Uğraş, A. ve Savaş, S. (2004). Aerobik egzersizlerin bazı fizyolojik özellikler ve kan yağları üzerine etkileri. Gazi Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 293-302.