Sınıf Öğretmenlerinin Akıllı Telefon Üzerinden Gerçekleştirdiği İnformal Öğrenme Düzeylerinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 23 - 41, 31.03.2020

Fırat Yardımcıel

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin akıllı telefon üzerinden gerçekleştirdiği informal öğrenme düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelemektir. Araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Çalışmanın nicel bölümünü, Sınıf öğretmenlerinin akıllı telefon üzerinden gerçekleştirdikleri informal öğrenme eğitsel amaçlı olarak; ders esnasında, ders dışında nasıl kullanılmaktadır? Nitel bölümünü ise, sınıf öğretmenleri ile yapılan görüşmeler oluşturmaktadır. Bu araştırma, Kars ilinde görev yapan 170 tane sınıf öğretmenin akıllı telefonla gerçekleştirdikleri informal öğrenme etkinliklerini incelemeyi ve öğretmenlerin bu konu hakkındaki görüşlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırma; tarama modelinde, nitel ve nicel verilerin birlikte kullanıldığı karma yöntemle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin akıllı telefonla gerçekleştirdikleri informal öğrenme düzeylerini tespit etmek amacıyla Yaşar (2013) tarafından geliştirilen "Akıllı Telefonla İnformal Öğrenme Aktiviteleri Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan likert tipi ölçek 5 derecelidir. Dereceler "Hiçbir zaman", "Nadiren", "Ara sıra", "Sıklıkla" ve "Her zaman" olarak belirlenmiştir. Araştırmanın verileri SPSS programı ile analiz edilmiştir. Betimsel analizler için frekans, yüzde, bağıl değişkenlik katsayısı, aritmetik ortalama istatistikleri kullanılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin akıllı telefonla gerçekleştirdikleri informal öğrenme düzeyleri incelendiğinde cinsiyet ve eğitim durumu değişkenleri incelendiğinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır buna göre söz konusu sınıf öğretmenlerinin akıllı telefonla öğrenme düzeylerinde cinsiyet ve eğitim durumları etkili değildir. Araştırmada yaş ve akıllı telefon kullanım süresi değişkenlerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur

Anahtar Kelimeler

Akıllı telefon, İnformal öğrenme, Öğretmen, Eğitim

Teşekkür

Bu çalışmada yardımlarını hiçbir zaman esirgemeyen biricik eşim Esra Yardimciel'e şükranlarımı sunarım.

Kaynakça

• Akpınar, B., & Aydın, K. (2007). Eğitimde değişim ve öğretmenlerin değişim algıları. Eğitim ve Bilim, 32(144), 71-80.
• Argın, F. S. (2013). Ortaokul ve lise öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumlarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bert, M., (2006). İnformal learning with mobile devices-moblogging as learning resource. Proceedings of informal learning and digital media: Constructions, contexts, and consequences. 21-23, September, 2006.
• Bozdoğan, A. E. (2008). Student’s interests towards science fields about exhibitions in science centers: Feza Gursey Science Center in Turkey. Natural Science Education, 2(19), 5-17.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Creswell, J. W., & Plano Clark, V.L. (2007). Desinging and conducting mixed methods research. Thousand Daks. CA: Sage.
• Creswell, J.W., & Plano Clark, V.L., Gutmann, M., & Hanson, W. (2003). Advanced mixed methods researc designs. In A. Tashakkori, & Teddlie (Eds), Handbook of mixed methods in social &behavioral research (pp.209-240). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Demirel, Ö., & Ün, K. (1987). Eğitim terimleri. Ankara: Şafak Matbacılık.
• Derya, U. (2017). Ortaokul öğrencilerinin sosyal medya sitelerini eğitsel kullanım amaçlarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dilekmen, M. (2001). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin sınıf içi davranışları. Çağdaş Eğitim, 276, 31-36.
• Evin Gencel, İ. (2007). Kolb’un deneyimsel öğrenme kuramına dayalı öğrenme stilleri envanteri- 3’ü Türkçeye uyarlama çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 120-137.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to desing and evaluate research in education (6th Ed.). New York: Mcgraw-Hill İnternational Edition.
• Golding, B., Brown, M., & Foley, A. (2005). Informal learning: a discussion around defining and researching its breadth and importance. Australian Journal of Adult Learning, 49(1), 34-56.
• Hague, C., & Logan, A. (2009). A review of the current landscape of adult informal learnin using digital technologies. General Educators Report. Bristol: UK.
• Harper, N. R. (2011). Education beyond ınstitutionalization: learning outside of the formal curriculum, Critical Education, 2(4), 1-17.
• İnce, M. C. (2017). İnformal öğrenme ortamlarının öğrencilerin fen- teknolojitoplum- çevre ilişkisini anlamalarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kara, E. (2010). Fen ve teknoloji eğitiminde informal bilimsel liderlik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzincan
• Kılıç, D. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. Erzurum: Aydan Matbaacılık.
• Kuyucu, M. (2017). Gençlerde akıllı telefon kullanımı ve akıllı telefon bağımlılığı sorunsalı: “Akıllı Telefon (Kolik)” üniversite gençliği. Global Media Journal TR Edition, 7(14), 328-359.
• Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90
• Megep. (2007). Kitle iletişim araçları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Merriam, S. B., Caffarella, R. S., & Baumgartner, L. M. (2007). Learning in adulthood a comprensive guide (Third Ed.). USA: Jossey-Bass
• Miser, R. (2011). Yaşam boyu öğrenmenin bir bileşeni: informal öğrenme. Yeniden İmece, 8(29), 44-46.
• Sakin, M. (2011). Eğitim bilimleri. Bursa: Hipotez Yayınları.
• Santos, I. M., & Ali, N. (2012). Exploring the uses of mobile phones to support informal learning. Education and Information Technologies, 17(2), 187-203.
• Sarıoğlan, A.B., & Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
• Shapiro, A. C. (2003). Multinational financial management. John Wiley&Sons.
• Taşpınar, M. (2009). Hayat boyu öğrenim kapsamında informal öğrenme: Hayat boyu öğrenim kapsamında türkiye’de informal öğrenme üzerine ortak bir anlayış geliştirme ve farkındalık oluşturma. Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları.
• Tatar, N., & Bağrıyanık, K.E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896
• Tekinalp, D. (2012). Ergen çocuk yetiştirmede ana babaların kullandığı informal öğrenme kaynak türlerinin ve demografik değişkenlere göre farklılaşmasının saptanması.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Tiryakioğlu, F., & Erzurum, F. (2011). Bir eğitim aracı olarak ağların kullanım. 2 nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications. http://www.iconte.org/FileUpload/ks59689/File/182.pdf Erişim Tarihi: 06.01.201
• Tonbuloğlu, İ., & İşman, A. (2014). Öğretmenlerin sosyal ağları kullanım profillerin incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(1), 320-338
• Yardimciel, E. (2019). Ortaokul öğretmenlerinin sosyal medya kullanım amaçları ile akıllı telefonla informal öğrenme aktiviteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
• Yaşar, Ö. (2013). Akıllı telefonların informal öğrenme için kullanımının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.